Fréttablaðið - 04.02.2023, Blaðsíða 19

Það er eitt það
skemmtilegasta við
vinnuna mína, að
þurfa að hugsa fram í
tímann og meta hvað
verður fallegt eftir tíu
ár.
Cuff Chair-
stóllinn sem
Gulla hannaði
er einstaklega
fallegur.
Meira má sjá af hönnun Gullu í þáttunum Að heiman – íslenskir arkitektar
sem verða aðgengilegir á Sjónvarpi Símans frá 23. febrúar. MYND/AÐSEND
Gulla hannaði veitingastaðinn Esperanza sem staðsettur er við Manhattan
Beach í Los Angeles en staðurinn er virkilega fallegur. MYND/AÐSEND
Loftið á Michellin-staðnum Le Grand Restaurant í París minnir á demant en Gulla hannaði staðinn. MYND/AÐSEND
landinu. Kynnast fólkinu og menn-
ingunni til að geta gert verkefninu
góð skil og skilið hvað fólk vill og
hvað passar inn í landslagið og
kúltúrinn,“ segir Gulla.
„Arkitektúr er svo tilfinningaleg
list. Þetta snýst ekki aðeins um að
teikna og hanna heldur að skapa
einhverja upplifun fyrir fólkið sem
á eftir að vera í þessum rýmum. Það
er alveg magnað hvað arkitektúr og
hönnun getur haft mikil áhrif á líf
okkar og tilfinningar, gert okkur
glöð eða leið, lyft eða latt,“ segir
Gulla.
Hún segir að sig hafi lengi langað
að hanna byggingu á Íslandi, bygg-
ingu sem væri á einhvern hátt hluti
af náttúrunni. „Íslensk náttúra er
svo dramatísk og hefur haft mikil
áhrif á mig og veitt mér mikinn
innblástur. Það er mikil orka á
Íslandi og mér finnst eins og Ísland
sé fæðingarstaður náttúrunnar,“
segir Gulla.
„Það væri skemmtilegt að hanna
byggingu á Íslandi sem væri hluti
af náttúrunni. Öll mín verkefni eru
svo staðbundin og þau eru mjög
sérstæð. Það væri gaman að blanda
byggingu inn í þessa dramatísku
náttúru sem mér þykir svo vænt
um,“ bætir hún við.
Spurð að því hvernig tilfinning
það sé að standa loks inni í til-
búinni byggingu sem unnið hafi
verið að í fjögur til fimm ár, segir
Gulla það sérstaklega þægilegt.
„Þegar maður er búinn að teikna,
hanna, skoða og velja allt í mörg ár,
leysa allar þrautir og hindranir sem
upp koma og fylgjast með byggingu
rísa og verða að rými sem fólk hefur
gaman af og nýtur, það er alveg
stórkostlegt,“ segir Gulla.
„Mín ástríða er að taka þátt
í að fegra heiminn, og það
er eitthvað sem ég hef tekið
eftir, hversu vel fólki um
allan heim líður þegar nátt-
úran og arkitektúr spila vel
saman. Ég leitast við að end-
uróma fegurð náttúrunnar
í einhverju sem er byggt af
mannavöldum og að blanda
saman náttúruheimum og
manngerðum arkitektúr.“
Breytt eftir Covid
Eftir Covid ákvað Gulla að
færa vinnuaðstöðu sína og
er hún nú með stúdíó, gall-
erí og heimili, allt á sama
stað. „Ég var alltaf með
skrifstofu á Robertson Bou-
levard í hönnunarhverfinu
í West-Hollywood en eftir
faraldurinn fannst mér ekki
sami sjarminn yfir þessu
öllu og mig langaði að starfs-
fólkið mitt væri óhult og á
öruggum stað,“ segir Gulla.
Hún segir að vel hafi tekist
til og að bæði hún og starfs-
fólkið séu ánægð. Húsið sé
stórt og staðsett í hæðum Holly-
wood og þar sé mikil ró. „Ég reyni
að fara í göngutúr á hverjum degi
og náttúran hérna í hæðunum
er stórbrotin og mögnuð, það er
eiginlega bara eins og maður
sé í Suður-Frakklandi. L.A. er
svo fjölbreytt, hér er maður
í náttúrunni, svo tekur bara
tíu mínútur að keyra niður á
Sunset þar sem er allt önnur
stemning og mikið af lífi og
veitingastöðum,“ segir hún.
„Við erum mjög ánægð
með það að vera saman
hérna í kyrrð og ró og geta
farið út í garð og borðað þar
hádegismat. Skrifstofan er á
fyrstu hæðinni, gallerí á ann-
arri hæð og svo bý ég á þriðju hæð-
inni þannig að þetta virkar mjög
vel og er þægilegt,“ segir Gulla.
Meðan faraldurinn stóð sem
hæst ákvað Gulla að vera á Íslandi
og hér var hún í eitt ár. „Yfirleitt
þegar ég er á Íslandi þá er ég hjá
mömmu en þarna leigði ég mér
íbúð í Þingholtunum og fannst
frábært að vera þar,“ segir Gulla.
Hún segist hafa notið ársins
á Íslandi, hitt vini og fjölskyldu
og ferðast mikið. „Af því að ég var
á Íslandi en að vinna í Ameríku þá
var ég að byrja að vinna klukkan
fimm á daginn sem er klukkan níu
að morgni í L.A., svo ég hafði svo-
lítið fría daga sem ég notaði í að
teikna og skissa eða fara í göngutúr,
svo hitti ég starfsfólkið og kúnna úti
um allan heim á vídeó-fundum,“
segir Gulla sem vann nánast á
hverjum degi í faraldrinum og hélt
öllum sínum verkefnum gangandi.
„Flest verkefnin voru í teikninga-
vinnu og allir gátu verið heima hjá
sér að vinna, það var ekki byrjað að
byggja í mörgum verkefnum svo
þetta gekk allt upp,“ segir hún.
„Mér fannst dásamlegt að vera
á Íslandi og ég held að ég hafi haft
gott af því. Ég hafði verið á miklu
flakki út um allan heim og það var
gott að staldra aðeins við,“ segir
Gulla.
„Það var svo sætt að mamma
kom kannski á hverjum degi með
ferskt brauð úr bakaríinu og ég
sagði henni að það væri kannski
óþarfi að koma með ferskt brauð á
hverjum degi en hún sagði bara: Ég
hef ekki fengið að dekra við þig sem
mamma á hverjum degi í þrjátíu ár
svo ég kem með brauð á hverjum
degi. Þetta var gaman og gott fyrir
okkur báðar,“ segir Gulla og brosir.
„Svo hitti ég pabba og systkini
mín og ferðaðist um landið án þess
að það væri fullt af túristum, skoð-
aði til dæmis Vestfirði í fyrsta sinn,“
segir Gulla en hún er einkadóttir
móður sinnar en á þrjú systkini hjá
pabba sínum, verkfræðingnum og
fyrrverandi handboltamanninum
Jóni Hjaltalín Magnússyni.
„Það eru mikil forréttindi í því
að geta komið í öruggt umhverfi
á Íslandi í svona aðstæðum og ég
er meðvituð um það og ég held að
það hafi verið dásamleg gjöf að
geta komið aftur til Íslands og notið
þess að vera í öruggu og rólegu
umhverfi. Ég var bara þarna, ekki
að hoppa upp í f lugvél og ferðast í
hverri viku,“ segir Gulla.
Það hlýtur að taka ákveðinn toll
af þér að ferðast svona mikið?
„Stundum gerir það það, en það
er svo fyndið hvað maður venst
þessu fljótt og mér finnst þetta auð-
vitað svo gaman. Oft er það þannig
að þegar ég er búin að vera heima í
svona tvær, þrjár vikur, þá er ég farin
að hugsa: Jæja, hvert fer ég næst?
Þægilegt að vera frjáls
Allt frá því ég var ung hef ég haft
þetta þakklæti fyrir fegurð og ferða-
lög og frelsi hentar mér vel,“ segir
Gulla.
„Los Angeles er alþjóðleg borg, og
hér hef ég eignast stóra fjölskyldu af
fallegum vinum og viðskiptavinum
og þegar ég ferðast út um allan heim
eignast ég enn fleiri vini svo ég er
vinarík alls staðar og það myndast
sterk vinasambönd við hvert verk-
efni,“ segir hún.
„Ég er að njóta lífsins algjörlega til
fulls og mér finnst þægilegt að vera
frjáls, ég er ævintýragjörn, elska að
ferðast um heiminn og gera nýja
hluti,“ segir Gulla.
Svo þú getur horft stolt og ánægð
á það sem þú hefur áorkað og skilið
eftir þig?
„Já, ég er ánægð, en mér finnst ég
alltaf vera að byrja og mig langar allt-
af að gera meira,“ segir Gulla. „Hvert
og eitt verkefni er sérstætt og það eru
ákveðnir töfrar sem fæðast í hverju
verkefni fyrir sig, og það er það sem
hvetur mig,“ segir hún.
„Ég lifi og hrærist í vinnunni, er
alltaf með hugann við vinnuna og
alltaf að fá nýjar hugmyndir en ég er
samt líka góð í því að stoppa, slaka
á, fara í spa, út að borða, fer mikið
á listasöfn og gallerí og tónleika og
dansa við hvert tækifæri.“
Spurð að því hvort hún hugi sér-
staklega að því að halda sér á jörð-
inni þrátt fyrir mikla velgengni seg-
ist Gulla hreyfa sig, stunda göngur og
jóga. „Ég ákvað að segja já við lífinu,
segja já við tækifærum og láta óttann
ekki stoppa mig. Það hefur gefið mér
mörg tækifæri og ég hef fengið að
kynnast svo mikið af fólki, fallegum
stöðum og fengið að vinna við það
sem mér finnst skemmtilegt,“ segir
hún.
„Ég held að ég sé þannig að eðlis-
fari að mér finnst montið fólk bara
leiðinlegt. Þetta er bara vinnan mín,
mín ástríða og ég spái ekkert öðru-
vísi í þetta. Mér finnst ég alltaf geta
gert betur og ég er krítísk á sjálfa mig.
Ég er með báða fætur á jörðinni og
lít á lífið sem gjöf og ævintýri,“ segir
Gulla að lokum. n
FRÉTTABLAÐIÐ HELGIN 174. FEBRÚAR 2023
LAUGARDAGUR