Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1945, Qupperneq 29

arflokkurinn hafa þótzt tryggja örugglega, að engin
þingræðisstjórn yrði mynduð, þar eð flokkurinn taldi
alveg víst, að Alþýðuflokkurinn myndi enn síður fall-
ast á samstarf við Sjálfstæðisflokkinn og Sósíalista-
flokkinn en Sjálfstæðisflokkinn og Framsóknarflokk-
inn. Hefir og síðan sannazt, að þetta var einmitt það,
sem fyrir Framsóknarflokknum vakti. Hann studdi
öðrum fremur stjórn Björns Þórðarsonar og hélt í
hana dauðahaldi til lengstra laga. Þegar hann missti
takið, er stjórnin, og þá væntanlega í heimildarleysi,
baðst lausnar, reyndu Framsóknarmenn í lengstu lög
að endurreisa hana. Þeir vildu hafa sem allra veik-
asta stjórn og fátæklegastan málefnasamning. Síðan
átti að kjósa á þessu vori, benda á glundroðann og
skella sökinni á Sjálfstæðisflokkinn, sem eftir kjör-
dæmabreytinguna var orðinn langstærsti flokkur
þingsins. Okkur átti að saka um, að allt hefði gengið
úr reipunum, þegar Framsóknarflokkurinn lét af for-
ystunni, en leyna því, að frá því að Framsóknarflokk-
urinn missti sérréttindi hinnar ranglátu kjördæma-
skipunar og þar með forystuaðstöðu stærsta þing-
flokks, hefir hann alla jafna hegðað sér sem óábyrg-
ur ribbaldaflokkur og aldrei hirt um annað en reyna
að efla fylgi sitt eða svala ólund sinni, hversu sem
fór um almennings heill.
Herbragðið mistókst:
Herbragð Framsóknarflokksins mistókst. Sem
kunnugt er, tókst þrátt fyrir allt að mjmda ríkis-
stjórn nægilega sterka til þess að geta ráðið lögum
og lofum á Alþingi og með þjóðinni, meðan stuðn-
ingsmenn hennar bera gæfu til að standa saman að
27