Muninn - 01.08.2008, Blaðsíða 50

50
Hver fannst þér vera stærsti munurinn á skólakerfinu í Perú og á Íslandi?
Það sem mér dettur fyrst í hug er stærðfræðin. Ég er í öðrum bekk í framhaldsskóla og þau í 10. bekk
og í dag myndi ég ekki skilja stærðfræðina sem þau voru að læra. Í skólum í Perú er kenndur dans og
þjóðtónlist, eitthvað sem er ekki kennt hér og spilar miklu stærra hlutverk fyrir Perúbúa en Íslendinga.
Hver fannst þér vera stærsti munurinn á fjölskylduháttum í Perú og á Íslandi?
Allir eru miklu nánari úti en hér. Ég var hálfrekin frá fyrstu fjölskyldunni minni af því að ég var ekki
alltaf að kyssa þau og knúsa. Ég gerði mér ekki grein fyrir því fyrst, ég var bara freðinn Íslendingur sem
vissi ekki neitt. En þó svo að Perúbúar séu opnir þá segja þeir manni ekki ef eitthvað er að. Þeir brosa
bara til manns og fara aftur í fýlu.
Hver fannst þér vera stærsti munurinn á skemmtanalífinu í Perú og á Íslandi?
Perúbúar drekka ekki þannig að þau verði dauðadrukkin eins og Íslendingar eru þekktir fyrir. Í stað
þessu eru allir hressir og skemmta sér konunglega allan tímann. Þess má geta að leigubíllinn heim af
djamminu í Perú er mjög ódýr en klukkutíminn kostar 300 krónur íslenskar!
Tókstu mikið eftir fátæktinni?
Já, stéttaskiptingin er rosaleg í Perú. Ég bjó hjá þremur fjölskyldum á meðan ég var úti og fyrsta
fjölskyldan var hálfgerð „rich bitch” fjölskylda en hjá seinni fjölskyldunni varð ég vör við meiri fátækt.
Það fyrsta sem ég sá þegar ég kom til þeirra voru lítil börn í rifnum fötum í fótbolta og þá vissi ég að
ég var komin þangað sem ég vildi vera.
Lentirðu í einhverjum ævintýrum?
Ég myndi segja að þetta hafi verið heilt ár af ævintýrum.
En ég fór til Machu Picchu sem er eitt af sjö undrum
veraldar og það var algjör snilld. Ég vaknaði einu sinni um
miðja nótt við að eitthvað ískalt og slímugt hljóp yfir bakið
á mér sem reyndist svo vera mús.
Hvers saknarðu mest frá Perú?
Systur minnar, alveg klárlega. En það sem ég sakna mest
frá Perú almennt er hversu almennilegt og hlýlegt fólkið
er þar og hvað það sýnir mikla væntumþykju. Það heilsa
manni allir, meira að segja heimilislausa fólkið á götunni.
Breytti þessi reynsla þér mikið? Hvernig þá?
Ég er miklu meira „open minded” og veit betur hvað ég vil.
Eftir MA langar mig að fara til Afríku í sjálfboðaliðastarf,
taka ljósmyndir og myndbönd þar og tvinna þetta allt
saman.
Hver fannst þér vera mesti munurinn á fjölskylduháttunum á Íslandi og í Taílandi?
Vatnið tvímælalaust. Ég man eftir því fyrsta daginn að þegar ég smakkaði taílenskt hreinsað vatn að það var eins og að drekka úr íslen-
skri sundlaug. Það var fyrsta og eiginlega eina menningarsjokkið. Síðan var mjólkin líka eins og mysingur á bragðið. Það er líka svo mikil
matarmenning þar, eins og eiginlega alls staðar nema á Íslandi. Á taílensku þá segir fólk ekki hvernig hefur þú það? heldur ,,ertu búinn að
borða?”. Fólk er mikið fyrir það að borða saman, og maður getur borðað úti í hvert mál þar sem það er alveg jafn ódýrt að borða úti og
heima hjá sér.
Hvers saknarðu mest frá Taílandi?
Að geta keypt mér mat fyrir 40 krónur á veitingahúsi, og mig langar að hitta suma vini mína aftur en annars kann ég mjög vel við mig á
Íslandi og sakna ekki margs.
Hvernig var skólinn?
Hann var öðruvísi, það voru skólabúningar í skólanum, ég var í skyrtu og stuttbuxum og þurfti alltaf að vera vel girtur annars fékk maður
að heyra það. Í skólanum voru 4000 nemendur og það var alltaf kallað á mig því ég var eini „minnar tegundar“ innan veggja skólans og fólk
fylgdist vel með mér. Svo var líka mjög vinsælt að hópur fólks kom til mín og ég var spurður
hver þeirra væri fallegastur eða þá feitastur.
Ég lenti þrisvar í því að fara upp á svið og halda ræðu fyrir skólann. Fyrsta daginn flutti ég
hana á ensku, en hefði allt eins getað gert það á íslensku því að enginn skildi neitt. Seinasta
daginn flutti ég þó óundirbúna ræðu á taílensku fyrir alla og það var bæði hlegið og klappað
fyrir mér.
Breytti þessi reynsla þér mikið?
Já, alveg gífurlega mikið. Það tók rosalega mikið á, bara að búa þarna í einn dag, fólk getur
ekki ímyndað sér athyglina sem maður fær á hverjum degi. Bara það að fara út úr húsi og þá
var fólk farið að flauta á þig og kalla á eftir þér ,,hey you, whe you go ?“ Menn komu og vildu
taka í höndina á mér og kreista á mér upphandleggina, því Taílendingar faðmast ekki heldur
kreista bara upphandleggi í staðinn. Og hvað það getur líka verið þreytandi að vera spurður
sömu spurninga á hverjum degi.
Ég var spurður oft á hverjum degi, ,,Hvaðan ertu?“ ,,Frá æ-sa-len“ (eins og Taílendingar
segja) svaraði ég. ,,Já Írlandi segirðu? Sem er við hliðina á Bretlandi?“ Það þekkti náttúrulega
enginn Ísland og ég endaði yfirleitt með að játa þeim bara að ég væri Íri. En örfáir einstak-
lingar þekktu samt Guddjonnsen, og ástæða til að þakka honum fyrir að kynna landið fyrir
Asíubúum.
Hver fannst þér vera stærsti munurinn á skólakerfinu í Kína og á Íslandi?
Í Kína er miklu strangari eftirseta, ef maður skilar ekki heimaverkefnum þá er refsing, annað en bara lág einkunn hér á Íslandi. Þannig að
það er lág einkunn og eftirseta. Fólk er næstum alltaf í prófum, stundum oft í viku. Líka að ef kennurum finnst að nemendur skilja ekki
námsefnið heldur hann öllum bekknum bara lengur í tímum, þótt það séu frímínútur. Svo skólinn úti er miklu erfiðari og strangari.
Hvers saknarðu mest við Kína?
Vinanna og fjölskyldunnar. Það er náttúrulega mjög auðvelt að eignast vini þarna, en það var svolítið erfitt að halda sig við vinina af því að
ef ég gerði eitthvað sem fólki líkaði ekki ákvað það einfaldlega að ég væri ekki vinur þeirra lengur. Ef maður brýtur harðar siðareglur þá er
hart tekið á því. T.d ef maður neitar að borða eitthvað sem lítur illa út þá er það eitthvað mjög óvenjulegt og skrítið.
Hvernig var athyglin sem þú fékkst úti?
Af því ég er ljóshærður og bláeygður, þá kom fólk upp að mér alveg fyrsta helminginn af
árinu og spurði mig hvort það mætti vera vinur eða vinkona mín. Það er mikið borðað úti í
Kína og í hádegishléum komu oft hópar upp að mér og spurðu hvort þau mættu bjóða mér
út að borða.
Hvernig atvikaðist það að þú fórst til Kína?
Ég ætlaði fyrst til Japan, og byrjaði að læra japönsku. Þegar ég var búinn að vera að læra
japönsku sjálfur í hálft ár fattaði ég það að ég væri að fara til Kína. Ég vissi það ekki að
í Kína eru töluð yfir 250 tungumál, og öll kölluð kínverska á íslensku. Svo ég byrjaði að
læra Putonghua, algengasta málið í Kína, en viti menn! Ég fór á annan stað þar sem annað
tungumál var talað svo ég vissi ekki hvernig ég gat sagt neitt.
Breytti þessi reynsla þér mikið? Hvernig þá?
Ekkert svo, en ég veit núna að heimurinn er miklu minni en maður hefði haldið. Það er hægt
að skilja hvaða persónu sem er ef maður bara setur sig í hennar spor. Mér finndist ekkert
skrítið núna að fara til Kenýa og búa með frumbyggjunum þar. Maður myndi venjast því
strax og finnast það alveg eðlilegt. Þótt maður sé búinn að venjast því að hafa krana, og
sjónvarp og tölvu fyrir framan sig þá yrði ekkert mál að aðlagast.
Ingibjörg Bryndís
Árnadóttir
Salamanca á Spáni
Hvernig líkar þér dvölin?
Mér líkar dvölin alveg ótrúlega
vel.
Ætlar þú að koma aftur í MA?
Já, auðvitað.
Ertu búin að lenda í einhverju
flippi?
Hahah, jájá. Ég hef lent
í nokkrum skrautlegum
salsadjömmum, sem skildu
eftir sig misstóra marbletti,
lögguveseni við landamæri,
of miklu sangríuþambi, týnst,
verið misskilin, rænd, ferðast
og djammað hvern einasta
fimmtudag.
Saknar þú MA mikið?
Ég sakna MA bara svona
hæfilega mikið. Sakna
krakkanna í MA miklu meira
Fanney
Kristjánsdóttir
Á norður Spáni
Hvernig líkar þér dvölin?
Þetta er fínt sko, það koma
auðvitað bæði mjög góðir og
slæmir dagar, samt miklu færri
slæmir. En það er rosalega
gaman að búa hérna.
Finnur þú fyrir miklum muni á
Íslandi og Spáni?
Nei, ég myndi nú ekki segja
það.
Ætlarðu að koma aftur í MA?
Klárlega, kemur ekkert annað
til greina.
Gætir þú hugsað þér að búa
þarna í framtíðinni?
Já ég hugsa það, allavega að
sumri til, aðeins hlýrra en á
Íslandinu góða.
Jenný Svansdóttir
Brugg í Sviss
Hvernig líkar þér dvölin?
Mér líkar rosalega vel hérna í
Sviss, þetta er ósköp ljúft land
og fólkið er alveg yndislegt.
Hvað er það skemmtilegasta
sem þú ert búin að gera?
Það skemmtilegasta sem ég hef
gert eru allar þessar ferðir t.d.
fjallgöngur um Sviss. Það er líka
gaman að kynnast mörgu nýju
fólki og skemmta mér.
Ætlar þú að koma aftur í MA?
Ég er harðákveðin í að koma
aftur í MA, maður sér alltaf
betur hvað þetta er góður skóli,
ég sakna þess að vera í MA!
Gætir þú hugsað þér að búa
þarna í framtíðinni?
Ég gæti vel hugsað mér að búa
í Sviss, þetta er öruggt land en
frekar dýrt. Fyrst ég er komin
inn í þetta allt verður það
ekkert mál fyrir mig.
Logi Ingimarsson
Brasilíu
Hvernig líkar þér dvölin?
Hún er alveg snilld! Sól, strönd
og strandblak. Þarf að segja
meira?
Hvernig er skólinn?
Hann er mjög fínn, var mjög létt
að kynnast fólki því allir hérna
eru svo opnir.
Ætlar þú að koma aftur í MA?
Án nokkurs efa.
Mesta ævintýrið?
Þegar ég fór með 40 öðrum
skiptinemum til Bonito og
Pantanal svæðanna. Það var
alveg frábær upplifun og já, ég
var kysstur af slöngu.
Alexandra
Arnardóttir
Bruxelles í Belgíu
Hvernig líkar þér dvölin?
Rosa vel
Ertu búin að lenda í einhverju
flippi?
Haha. Já
Ætlarðu að koma aftur í MA?
Já pottþétt.
Hvers saknar þú mest?
Fólksins míns, djammsins, MA
og íslenskra mjólkurvara.