Flug : tímarit um flugmál - 01.10.1946, Blaðsíða 21

sem bezt öryggi flugsins og samræmingu starfsað-
ferða í hinum ýmsu löndum.
Eins og áður var sagt, samþykkti ráðstefnan stofn-
un flugmálasambands, en sá og fram á, að of langan
tíma myndi taka til þess að fá formlegt samþykki
nægs fjölda ríkja. Því var gert ráð fyrir bráðabirgða-
stjórn, sem fjallaði um tæknileg málefni og yrði ráð-
gefandi, þar til framtíðarsambandið kæmist í gang.
Bráðabirgða alþjóðasamband flugmála (PICAO) var
því stofnað samkvæmt þessari bráðabirgðasamþykkt.
Mun það starfa, þar til endanlega verður stofnað
alþjóðasamband flugmála, eða öðruvísi verður
ákveðið.
PICAO, sem hefur aðalbækistöðvar í Montreal,
Canada, er stjórnað af bráðabirgðaráði (Assembly) og
bráðabirgðastjórn (Council). Tekið er fram í sam-
þykktum Chicago-ráðstefnunnar, að PICAO megi þó
ekki starfa lengur en þrjú ár í þessari mynd.
í bráðabirgðaráðinu eiga sæti fulltrúar frá öllum
ríkjum, sem meðlimir eru, og liafa þau öll jafnan
atkvæðisrétt, eitt atkvæði hvert. Ráðið kemur saman
árlega, samkvæmt fundarboði stjórnarinnar, þó er
hægt, ef tíu eða fleiri ríki krefjast þess, að kalla það
saman oftar.
í apríl 1946 voru 43 ríki meðlimir PICAO.
Ráðið kýs sér forseta og aðra stjórnendur. Einnig
kýs það stjóm PICAO og sér um fjárhagsáætlun fyrir
sambandið.
Stjórnin sér um allar framkvæmdir sambandsins
og er ábyrg gagnvart ráðinu. í henni eiga sæti allt
21 fulltrúa, og er hún kosin af ráðinu, eins og fyrr
segir, til tveggja ára í senn.
í fyrirmælum um kosningu stjórnarinnar segir, að
kjósa beri fulltrúa frá löndum, sem:
a) hafi mikilla hagsmuna að gæta í flugmálum,
b) hafi aðstæður til þess að veita mikla aðstoð við
alþjóðaflug, og
c) vegna legu sinnar verði sem fulltrúar fyrir stór
landsvæði, sem ekki hafa aðra fulltrúa.
í stjórninni eiga nú sæti fulltrúar frá Ástralíu, 4
Asíulöndum, Bandaríkjunum, Canada, Egyptalandi,
6 Evrópulöndum, 2 Mið-Ameríkulöndum og 4 Suður-
Ameríkulöndum. Fulltrúi Noregs er eini Norður-
landafulltrúinn. Eins og sjá má af þessu, er nú að-
eins eitt sæti laust í stjórninni.
Fulltrúar landa, sem ekki eiga sæti í stjórninni,
geta fengið að sitja fundi hennar, þó án atkvæðis-
réttar, ef dagskrármálið snertir þá. Sömuleiðis getur
stjórnin boðið fulltrúum frá ríkjum, sem ekki eru
meðlimir PICAO, að sitja fundi hennar, einnig þeim
opinberum fulltrúum og einstaklingum, sem hún
telur nauðsynlegt á hverjum tíma.
Stjórninni er falið, samkvæmt bráðabirgðasam-
þykkt Chicagoráðstefnunnar, að koma á fót þeim
nefndum, sem hún telur nauðsyn til. Hefur hún um-
sjón með starfi þessara nefnda, tekur við álitsgerðum
þeirra og sendir þær áfram til meðlima PICAO, eftir
að hafa breytt þeim, ef þörf krefur.
Stjórnin er sá aðili, sem hin ýmsu meðlimaríki
snúa sér til með allt það, sem snertir flugmál, t. d.
loftflutningasamninga milli landa, um flugleiðir,
lendingaskilyrði eða önnur alþjóðaflugmál, sem
snertir einstaka meðlimi PICAO eða flugfélög þeirra.
Stjórnin gefur ráðinu skýrslu einu sinni á ári og
getur, ef svo ber undir, verið kölluð til hjálpar við
að leysa úr ágreiningsatriðum í ráðinu. I slíku tilfelli
getur hún annaðhvort gefið ráðleggingar eða komið
fram með úrskurð, sem allir aðilar verða að hlíta,
ef þeir hafa áður samþykkt að taka seinni kostinn.
Stjórnin hefur kosið sér forseta, dr. Edward
Warner, en starf hans er meðal annars að kalla saman
fundi stjórnarinnar og stýra þeim og eins að koma
fram sem stjórnarforseti fyrir hönd PICAO. Aðal-
ritari hefur verið kosinn dr. Albert Roper, en hans
starf er framkvæmdastjórn stjórnarinnar, og er hann
ábyrgur gagnvart henni. Einnig sér hann um ráðn-
ingu og yfirumsjón allra þeirra mörgu sérfræðinga,
sem starfa í þágu PICAO.
Kostnaður við PICAO er borinn af meðlimaríkj-
urn í hlutfalli, sem ákveðið er af ráðinu. Til þess
að bera stofnkostnaðinn við PICAO, voru ríkin beðin
að greiða fyrirfram hluta af tillagi sínu. Islendingar
voru með þeim fyrstu, sem greiddu sitt tillag.
Þegar eftir að Chicago-ráðstefnunni lauk, 7. des.
1944, var hafizt handa um að undirbúa stofnun
PICAO. Var þeim undirbúningi lokið í júníbyrjun
1945, og þar með leiðin opin fyrir nefnd frá stjórn
Canada að undirbúa fyrsta fund PICAO.
Ymissa ástæðna vegna hafði Canada orðið fyrir
valinu sem aðsetursstaður fyrir PICAO.
Af þeim borgum Canada, sem til greina gátu
komið fyrir aðsetur PICAO, var Montreal álitin
heppilegust, einkum þar sem flugsamgöngur við þá
borg eru sérstaklega góðar. Var hafizt handa um
undirbúning fyrsta fundarins og tóku þátt í honum
fjölmargir starfsmenn canadisku stjórnarinnar. Einnig
var aðalritara alþjóðaráðs loftferða (sem stofnað hafði
verið 1919, sbr. hér að frarnan) verið boðið að taka
þátt í undirbúningi þessum.
Fyrsti fundur stjórnarinnar var svo settur þ. 15.
ágúst 1945, eða rúmum tveim mánuðum eftir að
FLUG - 19