Læknaneminn - 01.11.1978, Qupperneq 58

REM-svefn úr 23,2% í 16,5% heildarsvefntíma, en
ekki komu nein „rebound“-áhrif fram.6 Ekki hafa
komið fram „rebound“-áhrif eftir langvarandi gjöf
flurazepam.
Ahrij á NREM-hluta svefns. Flestir hafa fundið
að flurazepam, sem og önnur benzodiazepín stytta
4. stig NREM-svefns, en þýðing þess er óljós. Einn-
ig fann Kales smástyttingu á 3. stigi eftir 30 mg
skammt.0 A 4. stigi er talið að menn gangi í svefni
og næturþvaglát (enuresis nocturna) og pavor noc-
turnus eigi sér stað. Áhrif flurazepam á þetta eru
þó ekki fullljós. Á móti þessari styltingu á 4. stigi
kemur lenging á 2. stigi, þannig að heildarsvefntími
lengist. Þol gegn þessari 4. stigs hömlun hefur ekki
sést. 4. stig lengist við eðlilegan svefn í samræmi við
undanfarna vöku og sofa menn þá fastast. Þegar
eðlilegur svefntími er styttur helst lengd 4. stigs þó
REM-hluli styttist. Ekki eru þó merkjanleg nein
áhrif á neytandanum af þessari styttingu 4. stigs af
völdum flurazepam.
Einn hópur7 mældi deltabylgjur á EEG, teknu alla
nóttina hjá einstaklingum sem fengið höfðu 30 mg
flurazepam. Þeir komust að því, að sú deltavirkni,
sem tapaðist á 4. stigi, var bælt upp með hinu
lengda 2. stigi, þannig að heildardeltavirkni er svip-
uð, og vilja þeir meina að þetta skýri hví ekki mæl-
ist huglæg áhrif þessa skerta svefntímabils. A 4.
stigi, eða „slow wave sleep“, er mest aukning á
serum-vaxtarhormóni og verður engin breyting á
því við töku flurazepam.
Samanburð'ur við 'ónnur svefnlyf. Með fáum und-
antekningum hefur flurazepam reynst jafngott eða
betra öðrum svefnlyfjum, sjá töflu 5. Kales og fé-
lagar1 báru saman staðalskammta af kloralhydrat,
glutetimid (Doriden), metakvalon (Sovelin) og se-
cobarbital gegn 30 mg flurazepam í 14 samfelldar
nætur. Fyrstu næturnar voru lyfin jafn áhrifarik, en
eftir 2 vikur var flurazepam eina lyfið sem héll
áhrifamætti sínum og hélst svo í 28 daga, en lengur
hefur slíkt ekki verið kannað.
Áhrif á blóðrásarkerfi og öndun. 45 mg flura-
zepam voru gefin 6 einstaklingum og hafði lyfið
ekki slævandi áhrif á hyperventilasjón framkallaða
af C02 áreiti. Intravenös flurazepam í skömmtum
allt að 1,5 mg/kg notað til að innleiða svæfingu gaf
klíniskt þýðingarlitla og væga hypotensio og önd-
unarsljóvgun. Þessi niðurstaða er í samræmi við
árangur af diazepam og öðrum benzodiasepínum.
Önnur klínisk not. Flurazepam hefur verið notað
intravenös til að innleiða svæfingu. Nota þurfti til-
tölulega stóra skammta eða 1-1,5 mg/kg. Líkt og
með diazepam liðu 3-5 mín. þar til sjúklingur sofn-
aði.
tljttvcrhunir
Goodman & Gilman8 telja tíðni hjáverkana eftir
flurazepam um 7%. Drungi komi fyrir í um 2% til-
fella, en sé algengari í eldri og vanheilum einstak-
lingum og einnig geti sést svimi, alaxi og fólk sé
dettið. Sjaldgæf tilfelli af yfirliði, sinnuleysi, ruglun
og líka dá geti komið fyrir, jafnvel í ungum ein-
staklingum. Þeir telja morgundrunga óalgengan. Sér-
kennilegur taugaóstyrkur, málgleði, pirringur, kvíði,
æsingur og skynvillur hafa komið fyrir. Greint hefur
verið frá ýmsum öðrum þýðingarminni hjáverkun-
um og ýmsar, þar á meðal útbrot, hafa sést eftir
placebo. Hækkaðir serum-lransaminasar, alkaliskur
fosfatasi og bilirubin hafa sést, því virðist forsjált
að forðast lyfið hjá sjúklingum með intermittent
porphyria.
Greenhlatt og félagar1 telja morgundrunga al-
gengustu hjáverkun flurazepam. Greint hefur verið
frá martröðum, höfuðverk, munnþurrk og beisku
Isragði. 1 heild telja þeir hjáverkanir eftir flura-
zepam aðeins lítillega eða ekki meiri en eftir pla-
cebo og ekki algengari en eftir lækningalega
skammta annarra svefnlyfja.
Hœfnistruflanir. Með því er átt við þau áhrif af
lyfinu, sem kölluð hafa verið „psychomotor impair-
ments“ á ensku en það eru áhrif sem valda truflun
á andlegri og líkamlegri starfsemi og hægt sr að
meta með hæfnisprófum. Niðurstöðum ber ekki
saman um áhrif lyfsins á EEG í vöku, en breytingar
hafa sést eftir 15-30 mg skammta í allt að 18 klst.,
en sama hefur sést eftir 5-10 mg skammta af nitra-
zepam.
Ymsir hópar hafa þreytt próf á mönnum eftir
gjöf lyfsins til að kanna hvort breytingar verða á
hæfni manna til að leysa ýmis konar þrautir. Þykir
þó ekki ætíð vera hægt að bera saman þrautir fram-
kvæmdar á tilraunastofum og starfsemi í daglegu
50
LÆKNANEMINN