Læknaneminn - 01.04.2007, Blaðsíða 132

Verkefni 3. árs læknanema
- Women were generally older (mean diff. 3,3 years) and
have higher disease activity scores when starting
treatment.
- The physicians' assessments of the disease activity at
the start of treatment were equal for both genders.
Switching between bioiogics:
- The second biologic used for switching patients
generally had equal efficacy to the first one.
- When treatment with etanercept was discontinued, better
results were achieved by switching to infliximab than by
switching to adalimumab.
- When treatment with infliximab was discontinued
similar results were seen for patients switching to
etanercept and adalimumab.
- Patients with high DAS28 values atthe start of treatment
were more likely to switch between biologics.
Conclusions:
- Men begin treatment with anti-TNF biologics younger
than women and have lower disease activity by DAS28
when treatment starts, although the physicians assessment
of the disease activity seems to be the same.
- Our results support the current opinion that when one
anti-TNF biologic fails, or needs to be discontinued for
another reason, good results can still be achieved with a
different anti-TNF biologic.
- When discontinuing etanercept therapy, infliximab
seems to be a more promising choice than adalimumab as
the next biologic.
- When discontinuing infliximab therapy, similar results
can be achieved with etanercept and adalimumab.
Kæling meðvitundalausra sjúklinga eftir
hjartastopp 2003-2005
Nemandi: Jóhann M. Flauksson, leiðbeinandi: Felix
Valsson, Læknadeild Háskóla íslands, Landspítali-
háskólasjúkrahús
Útkoma eftir hjartastopp
Inngangur
Þangað til nýlega höfðu engar rannsóknir sýnt meðferð
sem getur dregið úr heilaskemmdum eftir hjartastopp.
Nýlegar rannsóknir, sérstaklega tvær sem birtust árið
2002, benda til að kæling sjúklinga í 32-34°C í 12-24 klst.
kunni að bæta útkomu sjúklingana. í þessu verkefni er
metinn árangur kælingar í 3 ár á íslandi. Áður hefur verið
borin saman árangur kældra sjúklinga 2002 við sögulegan
samanburðarhóp 2001.
Aðferðir
Skoðaðar voru sjúkraskrár 107 sjúklinga á árunum 2003
til og með 2005. Þetta voru allir sjúklingar sem lögðust
inná gjörgæsludeild LSH eftir hjartastopp á þessu tímabili.
Athugaðir voru ýmsir þættir varðandi aðstæður þeirra fyrir,
við og eftir áfallið. Einnig var þeim fylgt eftir til að athuga
líðan þeirra sex mánuðum eftir útskrift. Það sem er sérstakt
við þessa rannsókn er að þetta er í fyrsta skipti sem birtist
(svo vitað sé) athugun á afdrifum kældra sjúklinga eftir
hjartastopp sem gerð er á öllum sjúklingum og ná að
leggjast inná gjörgæsludeild, en ekki í völdumhópum eins
og í áðurnefndum rannsóknum.
Niðurstöður
Árangur af meðferð sjúklinga sem leggjast inn á
gjörgæsludeild eftir hjartastopp hefur stórbatnað frá árinu
2001; úr 28% sem höfðu góða útkomu (CPDl og 2) árið
2001 í 51% árin 2003 til 2005. í töflunni sést útkoma
sjúklinganna á árunum 2003-5.
Af þessum 107 sjúklingum voru 34 ekki kældir. Það voru
tveir hópar. Annars vegar þeir sem voru of hressir til að
fara í þá meðferð, höfðu engan taugaskaða (10). Hins
vegar þeir sem voru metnir of sjúkir til þess (24).
*CPC, Cerebral Performance Cathegory, vísar til eftirfarandi:
CPC 1: Sjúklingur er við meðvitund, enginn taugaskaði, getur unnið fulla vinnu.
CPC 2: Sjúklingur er við meðvitund, svolítill taugaskaði, getur unnir
hlutastarf, sjálfstæður.
CPC 3: Sjúklingur er við meðvitund, alvarlegur taugaskaði, háður öðrum.
CPC 4: Sjúklingur er í dái.
CPC 5: Sjúklingur er látinn.
Allir sjúklingar Kældir sjúklingar
Góð útkoma Slæm útkoma Góð útkoma Siæm útkoma
Allir sjúklingar 50,5% (54/107) 49,5% (53/107) 62% (45/73) 38% (28/73)
Vitni að hjartastoppinu 55% (51/93) 45% (42/93) 65% (43/66) 35% (23/66)
Voru í VF/VT 63% (46/73) 37% (27/73) 76% (41/54) 24% (13/54)
Voru í asystolu/PEA 24% (8/34) 76% (26/34) 21% (4/19) 79% (15/19)
VF= ventricular fibrillation; VT=ventricular tachycardia; PEA=Pulseless Electrical Activity
132 Læknaneminn 2007