Læknaneminn - 01.04.2007, Blaðsíða 81

A kantinum í Kenýa

A kenýskum skyndibitastað - grilluð geit á boðstóinum
en betra er að forðast niðurskorna ávexti. Eins má ekki
borða vatnsmelónur þar sem vatni er gjarnan sprautað inn
í þær til að gera þær þyngri. Allt kjöt þarf líka að vera vel
soðið eða steikt, því búfénaði er gjarnan beitt á misgóða
bithaga og jafnvel ruslahauga og getur kjötið því verið
sýkt.
Við tókum allar þessar ráðleggingar mjög hátíðlega.
Vorum iðulega vel smurðar og angandi af moskítóáburði,
drukkum ekki dropa af kranavatni, brögðuðum ekki bita af
grænmeti, þáðum aldrei sneið af svalandi vatnsmelónu.
Höguðum okkur sem sagt eins og fyrirmyndar læknanemar
- þar til síðasta daginn á heilsugæslunni, daginn fyrir
safaríferðina.... Þá létum við glepjast og þáðum boð
Jonah, framkvæmdastjóra Provide, á ekta kenýskan
grillveitingastað. Á boðstólnum var Nyoma Choma eða
grilluð geit. Staðurinn var við hraðbraut og að sögn mjög
vinsæll meðal heimamanna í hádeginu. Kjötið var grillað
úti á risagrilli, skorið af beininu fyrir framan okkur og loks
borið fram með chillisósu og graskerslaufastöppu - ummm
mjög gott - þar til daginn eftir, í safaríferðinni....
Já, safaríferðin byrjaði ekkert sérlega vel! Hossandi um á
holóttum vegi með magaverk og munninn fullan af
Imodium. Úff, hvað okkur langaði á Hilton!
Fyrir utan þessa léttvægu byrjunarörðugleika var
safaríferðin frábær. Við fórum í Masaii Mara þjóðgarðinn og
sáum þar ógrynni af áður framandi dýrategundum. Við
hittum fullt af áhugaverðu fólki og vorum mjög heppnar
með samferðafólk. Saman lentum við í ýmsu en allra
eftirminnilegast var þó þegar kviknaði í bílnum okkar og
Ljónið sem var vakið af værum blundi
Menn úr Masai ættbálknum dansa
við stukkum öskrandi út á gresjuna en vorum fljót að
stökkva inn aftur þegar við horfðumst í augu við Ijónið sem
við höfðum nýlega keyrt upp að! Við gátum blessunarlega
slökkt eldinn fljótlega. Við hittum talsvert af innfæddum
Masaii mönnum og fóru þá gjarnan fram skipti á vestrænum
flíkum okkar og verðmætum munum þeirra, svo sem
Ijónsklóm og öðru áhugaverðu.
Að lokinni safaríferðinni var komið að brottför hjá Vöku,
en hún fór nokkrum dögum á undan okkur Árdísi og Siggu.
Síðustu dagana nýttum við á ströndinni í Mombasa þar
sem við lentum í ýmsum ævintýrum. Við sváfum m.a. í
strákofa inni í miðjum skógi, keyptum okkur Mercedes
Bens hjólbarðaskó á uppsprengdu verði, horfðum á
fótboltaleik með innfæddum, snorkluðum í sjónum og já,
svo skeit api í rúmið okkar!
Mosfellsbær, 7. janúar 2007 kl. 17:30.
Við eldhúsborð sitja þrjár læknastúdínur og rifja upp
atburði síðastliðins sumars. Þær velta fyrir sér hvernig í
ósköpunum þær eigi að segja frá reynslu sinni. Það er
nánast ógjörningur. Það gerðist svo margt, þær sáu og
lærðu svo mikið. Þær veltast um af hlátri yfir skemmtilegum
minningum og salernisbröndurum. Þær fá sér kaffisopa og
kleinur. Það var gaman á kantinum.
Þessu stutta ferðalagi okkar er lokið en við búum að
ógleymanlegri lífsreynslu. Við þökkum öllum þeim sem
styrktu okkurtil fararinnarog hvetjum aðra læknanema til
að láta slag standa og skella sér til Kenýa. Það er svo
sannarlega þess virði.
Fyrir áhugasama bendum við á heimasíðu Kenýa
verkefnisins (www.kenya-project.org) og heimasíðu
Provide samtakanna (www.provideinternational.com).
Læknaneminn 2007 8 1