Læknaneminn - 01.04.2007, Blaðsíða 125

Verkefni 3. árs læknanema
og þríglýseríða í sermi. Mælingará fitufrumuboðum í sermi
voru gerðar með ELISA aðferð. Tjáning leptínviðtaka á
hnattkjarna hvítfrumum úr blóði voru merktar með
flúrljómandi mótefnum og rannsakaðir í frumuflæðisjá eftir
að þær höfðu verið einangraðar með þéttnistigli
(gradient).
Niðurstöður: Þegar bornir voru saman sjúklingar og
viðmið (leiðrétt fyrir aldur/kyn/BMI) reyndist ekki vera
munur á leptín og leptínviðtakaþéttni en munur var á þéttni
adiponektíns og resistíns milli hópanna. Fyrir alla
sjálfboðaliða (sjúklinga og viðmið) var sterk fylgni milli
leptíns í sermi og BMI en hjá körlum var leptínþéttnin í
meira samræmi við mittismál en BMI. Engin fylgni var milli
PASI gilda og leptínþéttni meðal karlkyns sórasjúklinga en
fylgni reyndist vera sterk fyrir kvenkyns sórasjúklinga.
Hins vegar reyndist ver fylgni milli PASI og resistínþéttni
bæði hjá körlum og konum, sterkari þó fyrir konur. Neikvæð
fylgni reyndist hins vegar vera milli PASI gilda og
adiponektínþéttni. Af þeim frumuboðum sem mældir voru
í sermi var IL-8 það eina sem prófið nam að ráði og sýndi
það einnig veika fylgni með PASI gildum sjúklinga. í
samanburði við lækkandi PASI skor sjúklinga sást einnig
lækkun í þéttni leptínviðtaka í sermi (p<0,005) þrátt fyrir
að þyngd, BMI, mittismál og leptín virðist ekki breytast
mikið.
Umræða og ályktanir: Áður hefur verið sýnt fram á
jákvæða fylgni milli líkamsþyngdar og þéttni fitufrumuboða
í líkamanum. Hins vegar sýnum við fram á jákvæða fylgni
milli þyngdar, BMI og mittismáls annars vegar og PASI
gilda sórasjúklinga hins vegar. Einnig vörpum við því fram
að fitufrumuboðar gætu verið mikilvæg tenging milli,
fitumagns og alvarleika sóraútbrota. Það er því hugsanlegt
að fitufrumuboðar hafi áhrif á gang sjúkdómsins. Þar sem
um áframhaldandi rannsókn er að ræða er enn verið að
vinna úr og safna niðurstöðum úr efnivið rannsóknarinnar.
Algengi IgA skorts hjá einstaklingum með
sykursýki tegund 1 og sjálfsofnæmissjúkdóma
í skjaldkirtli
Árni Egill Örnólfsson1, Björn Rúnar Lúðvíksson1-2,
Guðmundur H. Jörgensen1'2, Ástráður B. Hreiðarsson3,
Arna Guðmundsdóttir3, Ari Jóhannesson3
'Læknadeild Háskóla íslands, 2Ónæmisfræðideild LSH,
3Innkirtladeild LSH
Inngangur
IgA er aðalmótefnið á slímhúðaryfirborðum líkamans en
einnig eitt helsta mótefnið í sermi. IgA í slímhúðum bindst
sýklum og öðrum mótefnavökum og hindrar þannig sýkingu
þeirra í líkamanum. Án þessa gætu slíkir mótefnavakar
virkjað bólguferla sem aftur gætu leitt til skemmda á
slímhúðum og öðrum vefjum.
IgA skortur er algengasti mótefnaskorturinn og einn
algengasti meðfæddi ónæmisgallinn. Rannsóknir hafa sýnt
framáauknatíðnisjálfsofnæmissjúkdómahjáeinstaklingum
með IgA skort, m.a. á sykursýki tegund 1 og
sjálfsofnæmissjúkdómum í skjaldkirtli.
Markmið rannsóknarinnar var að athuga hvort algengi
IgA skorts væri aukið hjá einstaklingum með sykursýki
tegund 1 og sjálfsofnæmissjúkdóma í skjaldkirtli á
íslandi.
Efniviður og aðferðir
IgA styrkur í sermi var mældur með Ijósbrotsmælingu
hjá 314 einstaklingum með ofstarfsemi í skjaldkirtli, 199
einstaklingum með sykursýki tegund 1 og 5 einstaklingum
sem höfðu báða sjúkdómana. Blóðsýni skjaldkirtilshópsins
komu úr tveimur eldri rannsóknum, "Faraldsfræðileg
rannsókn á ofstarfsemi skjaldkirtils" og "Er skortur á
mannose binding lectin (MBL) áhættuþáttur fyrir
sjálfsofnæmissjúkdóma í skjaldkirtli?". Sykur-
sýkissjúklingarnir voru frá Göngudeild sykursjúkra á
Landspítala Háskólasjúkrahúsi. Til samanburðar voru
notaðar niðustöður úr skimun fyrir IgA skorti hjá 609
blóðgjöfum.
Niðurstöður
Af þeim 518 sýnum sem mæld voru greindist enginn
einstaklingur með sértækan IgA skort. Einn einstaklingur
úr sykursýkishópnum hafði áður greinst með fjölþætta
mótefnalækkun. Styrkur IgA í semi var lægri hjá konum en
körlum í skjaldkirtilshópnum ([IgAjc? = 2,67 ± 1,16 m.v.
[IgA]9 = 2,11 ± 1,04; P<0,001) eins og hjá blóðgjöfunum.
Hins vegar reyndust karlar með sykursýki tegund 1 hafa
lægri styrk IgA en konur, þó munurinn hafi ekki verið
tölfræðilega marktækur ([IgAJá1 = 2,49 + 0,98 m.v. [IgA]$
= 2,57 ± 1,16; P=0,96). Þeir höfðu hins vegar marktækt
lægri IgA gildi en karlkyns blóðgjafar ([IgA]c?DM1 = 2,49 ±
0,98 m.v. [IgA]c?Blóðgj = 2,84 ± 1,26; P=0,004). Ekkert
samband fannst milli styrks IgA og MBL í sermi.
Ályktun og umræða
Af þessum niðurstöðum má draga þá ályktun að algengi
IgA skorts hjá einstaklingum með ofstarfsemi í skjaldkirtli
og sykursýki tegund 1 á íslandi sé ekki aukið. Þessar
niðurstöður velta upp þeirri spurningu hjá okkur hvort
sjúklingarnir beri aðrar samsætur í HLA-genum en fundist
hafa hjá sambærilegum hópum í öðrum löndum. í framhaldi
afrannsókninnistefnumviðaðþvíaðgeraarfgerðargreiningu
á sjúklingunum til að skoða sérstakar HLA-samsætur.
Care of Sick Neonates at Monkey Bay Community
Hospital in Malawi
Berglind Eik Guðmundsdóttir, stud.med.1, Geir
Gunnlaugsson, Dr.Med.Sc., MPH1-2
^University of Iceland, Faculty of Medicine, 2Centre for
Child Health Services, Reykjavík
Introduction
Each year 4 million infants die before reaching the age of
Læknaneminn 2007 1 25