Ferðir - 01.05.1988, Qupperneq 18

18
FERÐIR
Miðvikudagur 14. 08.
„Þetta er ótrúlegt. Það er ennþá þoka.“ Þennan morgun
fóru allir skálagestir að tygja sig til heimferðar og um
hádegisbil veifuðum við síðasta bílnum. Var þá haldin af-
veisla því til heiðurs að nú værum við orðnar einar í heimin-
um en síðan var skálinn þrifinn. Þegar við gáfum okkur loks
tíma til að líta upp úr gólffötunum hafði veðrið aldeilis
breytst. Kominn var 15 stiga hiti og ekki sást ský á himni.
Þustum við því út og reyndum kraftana við hinar ýmsu að-
ferðir við að höggva og brjóta við í eldinn.
Eftir kvöldmat gengum við á Virkisfellið og skírðum smá-
sandhól við virðulega athöfn. Hlaut hann nafnið Afgangur.
Fimmtudagur 15. 08.
Því miður var miklum tíma af þessum morgni eytt í svefn.
Komið var fram undir hádegi þegar við risum úr rekkju og því
passlegt að slá morgun- og hádegisverði saman í allsherjar
veislu sem var haldinn austan undir húsinu í 20° hita. En
verkefni dagsins var að brenna rusli og ganga inn að íshelli.
Við fórum því niður að ofni vopnaðar eldspýtum og olíudunk
og nú skyldi ruslinu brennt „snöggvast“. Sú fyrirætlun
breyttist heldur betur þegar í ljós kom að blessaður ofninn var
fullur af ryðguðum blikkdósum. Boðaður var í skyndi fundur
og á honum var einhljóða samþykkt að taka blikkdósunum
gröf og jarðsetja þær. Eftir mikinn mokstur sórum við þess
dýran eið að aldrei skyldum við fara með svona dósir upp á
fjöll og viljum við hér með hvetja aðra til að gera hið sama.
Þegar þessu var lokið gengum við inn í íshelli. Hann var
hrikalegur að venju og mikið sprunginn. Heimferðin gekk
fljótt því hungrið hrjáði okkur eins og reyndar alltaf en þó
gáfum við okkur tíma til að taka nokkrar myndir. Þegar í
skálann kom voru komnir gestir, ung hjón úr Reykjavík sem
voru álíka þreytt og við svo fljótlega var farið að sofa.
Föstudagurinn 16. 08.
Þessi dagur varð nokkuð viðburðaríkur. í hádeginu fengum