Goðasteinn - 01.12.1964, Qupperneq 72

hann þess, að ég léti buddurnar í buxnavasa mína. Ég gerði svo,
spretti buxunum síðan frá mér og hnýtti svikalausum þáttum um
vasana, ofan við buddurnar. Var Hermann ánægður með
þennan útbúnað.
Landferðin gekk öllum að óskum. Hittumst við Hermann brátt
heima í Dalseli og tókum upp vinnu saman. Gott var með hon-
um að starfa, hjá honum fór saman víkingsdugnaður og snarleiki
að sama skapi.
Hermann vék nokkrum sinnum að því við mig um sumarið í
trúnaði, að hann væri bráðfeigur. Stoðaði ekki, þótt ég vildi á
móti mæla. Fullum fetum sagði hann, að fyrir sér lægi að farast
í vatni. Hann var ráðinn hjá Magnúsi í Sjólyst fyrir næstu vertíð
og bjóst við bana sínum, áður en hún væri á enda.
Einu verki átti Hermann ólokið, að gera arfleiðsluskrá. Kvaðst
hann vilja ganga frá henni, áður en hann færi af fastalandinu.
Ekki veit ég, hvernig Hermann ætlaði að ráðstafa fé sínu, en
áreiðanlega hefði ungur sonur Brynjólfs í Vatnahjáleigu, Guðni
að nafni, borið þar drúgan feng úr býtum. Hann bar nafn Guð-
nýjar, sem verið hafði bústýra Hermanns, og lét Hermann hann
njóta nafns. Ekki mun Hermann hafa látið feigðarvissu sína
uppi við aðra en mig.
Ég var fastráðinn í að fara frá Dalseli næsta vor og sagði
Hermanni það. Hann lét það gott heita, því aðrir vegir lægju
fyrir sér. Árnaði hann mér góðs í öllum áformum.
-o-
Hermann átti annað heimili sitt í Miðeyjarhólmi, hinum megin
við Dalselsálinn, var þar að hálfu, sem kallað var.
Febrúar 1907 gekk í garð. Hermann var þá á dvöl í Miðeyjar-
hólmi. Mánudaginn 4. febrúar kom hann utan úr Landeyjum.
Var þá skafbylur með lcólgu. Hermann komst með herkjum yfir
Álana, sem voru krapabólgnir. Um kvöldið fór hann að Dalseli
að sækja sér nærföt til skiptanna. Hann stóð stutt við og fór
óhikað út í kófið, sem þá var af útsuðri, dimmt og biturt. Leiðin
milli Dalsels og Miðcyjarhólms er stutt, með nokkurri torfæru,
þar sem állinn var, en engum datt ótti í hug, er Hermann
hvarf út úr dyrunum.
70
Goðasteinn