Goðasteinn - 01.03.1971, Síða 46

Goðasteinn - 01.03.1971, Síða 46
Áður nefnt kvöld átti ég að gæta ánna norðan í hæðinni og munu þær hafa verið innan við tuttugu. Sat ég skammt frá svo nefndri Hádegisvörðu, sem var raunar hraunsteinn en ekki varða, og notaður scm eyktamark frá Kársstöðum. Þaðan sá ég vel yfir allt umhverfið og gat fylgzt með öllum hreyfingum ánna, er voru hinar spökustu og bitu í næði. Allt var fullkomlega kyrrt og rótt og engin ástæða til að vænta styggðar úr neinni átt. Ærnar færðu sig hægt og bítandi meðfram áðurnefndum túngarði. Frcmstar í hópnum voru þrjár eða fjórar hlið við hlið og hinar fylgdu fast eftir. Þegar fremstu ærnar voru komnar þar sem garðlagið nær hæst upp í hólinn, kveður skyndilega við þungt högg, sem virtist koma frá ákveðnum bletti rétt fyrir framan fætur ánna. Hrukku þær frá með ofsahræðslu, hlupu nokkra tugi metra frá staðnum, sneru þar við og störðu nokkra stund á blettinn þaðan sem hljóðið hcyrðist koma. Ekki virtust þær þó, fremur en ég, sjá þar neitt, því að þær tóku strax aftur til að bíta og færðu sig bítandi í sömu átt og áður. En þcgar þær voru komnar aftur að þessurn sama bletti, heyrðist höggið á ný og allt fór á sömu leið. Þetta endurtók sig svo að minnsta kosti fjórum eða fimm sinnum, meðan ég sat þarna, og ávallt á sama hátt. Höggið, sem heyrðist og hræddi ærnar, var því líkast sem slegið væri með þungu tré eða planka á gróna jörð. Aðeins eitt högg kom hverju sinni og alltaf frá sama stað. Mér mun ekki hafa orðið um sel, þar sem ég sat í kvöld- kyrrðinni og sá þetta og heyrði, og feginn varð ég þegar ég mátti koma með ærnar í kvíarnar. Mun ég hafa kallað á mömmu áður, en hún ekki haft tíma til að sinna mér. Ég sagði henni frá því, sem fyrir mig hafði borið, en hún vildi fátt um tala. Síðar sagði hún mér, að eitt sinn hefðu cldri systkini mín tvö, Jón, dáinn 1929, og Magnea, nú húsfreyja á Kálfafelli, verið að byggja sér lítinn bæ á Tjarnarhólnum. Má enn sjá þess merki, Þá vaknar hún eina nótt, það var líka björt sumarnótt, við það að hún heyrir högg mikil útifyrir. Fer hún á fætur og lítur út. Ekki sá hún neitt, en höggin virtust henni koma frá hólnum. Skilst mér, að þau hafi hætt fljótlega eftir að hún var komin á stjá. 44 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.