Úrval - 01.03.1979, Blaðsíða 8

Úrval - 01.03.1979, Blaðsíða 8
6 ÚRVAL væri hjá henni og Bob manni hennar, byggingaverkfræðingi, á meðan. „Það er nóg rúm hjá okkur, og það væri gaman að hafa þig,” sagði hún, og stúlkan lét til leiðast. Síðar fór hún heim til foreldra sinna, áður en hún ákvað að taka að fullu og öilu saman við föður barnsins og stofna eigin fjölskyldu. ÖRLÆTI OG HJARTAGÆSKA eru sterkir þættir í fari Dorothy Allisons. Það var ekki aðeins að foreldrar hennar kæmu upp sínum eigin 13 börnum, heldur tóku þau einnig að sér dreng, sem varð munaðarlaus við fæðingu. ,,0kkur var kennt að sýna hverju öðru umhyggju og deila því, sem við áttum,” segir Dorothy. ,,Þess vegna fínnst mér svo mikil fullnægjaí því að hjálpa til við leit að týndu fólki, þótt það sé á köflum sárt. Þegar ég hitti foreldra barns, sem er týnt, yfírfærist hugarvíl þeirra á mig. Það er eins og ég sé að leita að mínu eigin barni.” Dorothy hefur vitað það síðan hún var barn, að hún er ófresk. Mamma hennar var það líka. En hún hefur enga skýringu á ófreskisgáfu sinni og sér engan tilgang í að velta henni fyrir sér. Samstarf hennar og lögreglunnar hófst óvænt klukkan sex að morgni 3. desember 1967, þegar hún vaknaði upp af draumi. I draumnum þóttist hún sjá ungan dreng liggja dáinn 1 pípu, sem tengd var við á. Þetta hvíldi á henni í marga daga eins og mara. Loks ákvað hún að skýra lögreglunni í Nutley í New Jersey hvað hún hefði ,,séð.” Yfírlögreglu- þjónninn sagði henni að Michael Kurcsics hefði drukknað í Þriðjuá um áttaleytið að morgni 3- desember (um tveim tímum eftir að hana dreymdi drauminn) og lík hans hefði ekki fundist. Hún hikaði við, en sagði svo yfírlögregluþjóninum að hún væri ófresk. Hann varð ekki uppnæmur yfír þeirri staðhæfingu; sagt hafði verið frá slysinu í staðarblöðunum. En óbreyttur lögreglumaður, Donald Vicaro, sem þarna var nærstaddur, þekkti Kurcsics fólkið og vildi mjög gjarnan verða því að Iiði. „Geturðu sagt okkur nokkuð meira?” spurði hann Dorothy. „Blöðin hafa hvorki flutt lýsingu á drengnum né mynd afhonum.” ,Já, ég sé meira. Hann var í pólóskyrtu, og 1 hana var nælt ein- hvers konar trúarlegt merki. Þar yfír var hann í grænni úlpu. Mamma hans er ekki í borginni. Eitt enn: Hann er með krummafætur. Vicaro þótti lýsingin á fötum drengsins býsna nákvæm. Svo hringdi hann í Kurcsics. Þekkti hann Dorothy Allison? — Hver var nú það? Var Michael með hægri skó á vinstri fæti og öfugt, þegar hann týndist? — Það vissi hann ekki, drengurinn klæddi sig sjálfur um morguninn. Var frú Kurcsics heima? — Nei. Vicaro þóttist sjá í hendi sér, að Dorothy væri ófresk. Hann spurði hvort hún vildi hjálpa honum að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.