Úrval - 01.03.1979, Side 26

Úrval - 01.03.1979, Side 26
24 ÚRVAL „Fyrir húsaleigu,” sagði mamma og raðaði upp silfurpeningunum. „Handa kaupmanninum,” annar stafli af peningum. ,,Til að sóla skóna hennar Katrínar,” og mamma tók til hliðar nokkra silfurpeninga. ,,Kennarinn minn segir að ég verði að fá glósubók t þessari viku.” Það var annaðhvort Kristín, Nels eða ég, sem þetta sögðu. Mamma lagði smápening til hliðar. Við fylgdumst með hvernig peningahrúgan minnkaði og héldum niðri i okkur andanaum. Að lokum sputði pabbi: ,,Er þá allt upptalið?” Og þegar mamma kinkaði kolli, slökuðum við á spennunni og sóttum skólabækurnar til að gera heima- verkefnin. Mamma leit upp og brosti og sagði: „Þetta er gott. Við þurfum ekki að fara í bankann. Bankareikningurinn hennar mömmu var dásamlegur hlutur. Við vorum öll hreykin af honum. Hann gaf okkur yl og öryggiskennd. Enginn annar sem við þekktum átti reikning í stóra bankanum niðri í bæ. Ég man þegar Jensenfjölskyldan sem bjó neðarí götunni var borin út, af því að þau gátu ekki borgað leig- una. Við krakkamir horíðum á stóran, ókunnugan mann bera húsgögnin út, tókum í laumi eftir vanmáttartárum frú Jensen og vorum gagntekin skyndilegum ótta. Svona fór fyrir fólki sem átti ekki peningastafla sem merkt var , .Húsaleiga”. Gætu þessi ósköp hent okkur? Ég leitaði að hönd Krisrínar. ,,Við eigum bankareikning,” fullvissaði hún mig róleg. Og ég gat aftur farið að anda. Þegar Nels var búinn í menntaskóla langaði hann í háskóla. ,,Það er gott,” sagði mamma, og pabbi kinkaði samþykkjandi kolli. ,,Það kostar nokkuð,” sagði Nels. Áköf drógum við stóla að borðinu og settumst. Ég náði í skærlita boxið sem Sigríður frænka hafði sent okkur ein jólin frá Noregi, og lét það varlega á borðið fyrir framan mömmu. Þetta var , ,Litli bankinn”. Honum átti ekki að blanda saman við stóra bankann niðri í bæ, þú skilur. Litli bankinn var notaður fyrir óvænt útgjöld, eins og til dæmis þegar Krisrín handleggsbrotnaði og varð að fara til læknis, eða þegar Dagmar fékk vonda kvefíð og pabbi varð að fara í apótekið til að fá lyf til að setjaí vatnsketilinn. Nels hafði þetta vandlega bókað. Svona mikið til ferðalaga, fyrir fatnað, skólabækur og mat. Mamma athugaði tölurnar lengi. Svo taldi hún hve mikið væri í Litla bankanum. Það dugaði ekki. Hún setti stút á munninn. ,,Við viljum ekki fara í bankann er það?” spurði hún mildilega. Við hristum öll höfuðið.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.