Úrval - 01.03.1979, Síða 114

Úrval - 01.03.1979, Síða 114
112 ÚRVAL þegar farið væri upp á þilfar. En um svipað leyti brast á stórviðri. Breitt var yfír lestarlúgurnar og óloftið jókst um allan helming neðan þilja, svo margir dóu, þar á meðal volofmaðurinn, félagi Kúnta. Síðan spratt blóðkreppusóttin upp. Næst, þegar Kúnta komst upp á þilfar, var hann orðinn máttfarinn og sljór. Og þar kom, að hann var of máttfarinn til að matast sjálfur. Einn túbobanna stakk röri upp' í hann og hellti korn- maukinu ofan í hálsinn á honum. Einn morguninn voru túbobarnir í sérlega góðu skapi, þegar þeir komu niður. Þeir leystu fangana og hjálpuðu þeim að skríða upp. Þar voru hinir túbobarnir, og með tryllingslegum hlátri bentu þeir fram með stafni skipsins. Loks greindi Kúnta, milli lúsugra meðbræðra sinna, sem þaktir voru daunillum sárum og hrúðri, eitthvað óvenjulegt. Hvað það var skildi hann ekki strax, því augun voru óvön birtunni og tárin streymdu úr þeim. En svo varð honum mikið um. Það sem hann sá, var jörð — jörð Allah á nýjan leik. Hann tók að skjálfa og illur fyrirboði læstist um vitunda hans. Hvítu mennirnir áttu þá raunverulegt land eftir allt saman, túbabó dú. Hann skynjaði með nýstandi sannfæringu, að hvað svo sem nú tæki við, yrði það ennþá verra en það sem að baki lá. Fjórða daginn eftir fyrstu landsýn voru fangarnir enn reknir á þilfar og hreinsaðir 1 síðasta sinn. Þeir voru burstaðir frá hvirfli til ilja og smurðir með olíu. Svo voru þeir reknir með svipum niður landgöngubrúna, niður á búbabó dú, jörð hvíta mannsins, Kúnta beið eftir tækifæri til að komast undan, en svipurnar sáu um, að röðin riðlaðist ekki. Þeir voru umkringdir patandi mannfjölda, og Kúnta varð steinhissa, þegar hann kom auga á veru, sem gat ekki verið annað en hvít kona. Hárið á henni var .eins og strá á litinn. Svo sá hann tvo svarta menn bersýnilega mandlnka og serer. Þeir gengu óhlekkjaðir á eftir hvítum manni. Nú var Kúnta öllum lokið. Hvernig gátu þeir gengið auðsveipir á eftir túbob? Fangarnir voru hlekkjaðir á ný í stóru húsi og látnir liggja á köldu moldargólfí. Kunta baðst fyrir. í dögun þótti honum hann heyra rödd kintangó, sem sagði: ,,Það er viturlegt af manninum að fylgjast með dýrunum og læra af þeim.” Var þetta svar frá Allah? Kúnta var sem dýrí gildru. Þau dýr, sem hann hafði vitað sleppa úr gildru, voru þau sem misstu ekki stjórn á sér, heldur geymdu afl sitt þangað til hirðuleysi mannsins veitti þeim tækifæri til að flýja. Eftir sex daga var hann leiddur út og að palli með hrópandi manni. Túbobar þyrptust að úr öllum áttum og potuðu í hann, skoðuðu upp í hann og þukluðu kynfærin. Svo fóru þeir líka að hrópa, stutt og hvellt. Loks, þegar enginn hrópaði lengur nema maðurinn á pallinum, var
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.