Ársrit Torfhildar - 01.04.1989, Síða 49

Ulfhildur Dagsdóttir
£g lienti Auði um dagmn hún var .svo sjú.skuð og svo slakk liún
nng þegar íg a-llaði að opna gluggann henni likaðr allsekki
hreint lofl
i minningu hennar er þella vélrilað
hún var svo sjúskuð og óhamingjusöm
þegar hann kom heim sögðu þeir að ég va'ti farin og að ég va*n
farm það var ekki satt ég var ennþá þarna og ég togaði i
buxnastrenginn á honum og þeir sögðu að ég va'ri farin eins og
vindurinn og húsið sem brann
og veislu
Auður var kaklus
Má ég sitja á greininni þinni fallegi maður cða erum við ekki
lengur hér og ég gleynu nafninu þinu skilyrðislaust og
afhverju gengur ekki klukkan min eins og aðrar klukkur og eins
og aðrar ég vil ekki vera hér og það fór úl um gluggið
manstu
Auður var kaktus