Ársrit Torfhildar - 01.04.1989, Qupperneq 72

■Iála—hyag?,
í upphafi var orðið. Og orðið, það var hjá Guði. Og Guð sagði:
.J4vV(«)+v(;jW«).íA2!M
8nm2 271 ðt
Og í tóminu tóku þegar að gerast margir hlutir samtímis. Eindir
og andeindir spruttu fram, börðust til hins hinsta og hurfu í
orkublossum ellegar út í tómið. Efnið braut sér leið um hríðir
sköpunarinnar og nánast til eilífs lífs.
A sjöunda degi þegar sköpunarverkið var nánast fullkomið
sagði Guð við sjálfan sig: "Mikið er ég nú snjall! En það er best
að sprella dulítið áður en ég fæ mér blund". Og með það
skapaði hann manninn, þannig gerðan að einmitt á því
augnabliki þegar hann loksins skilur leyndardóm tilverunnar
tortímir hann henni.
Velsjáandi
70