Ársrit Torfhildar - 01.04.1989, Page 73

Jón Stefánsson
að lokum
kannski
það verði fjúkandi birta
eða aðframkomin nótt
þegar ég ligg með augun undarlega opin
inní einhverri takmarkslausri eilífð
þar sem andardrátturinn er framhaldssaga
kannski þér verði gengið inn
þar sem ég ligg í kuldalegri ró
og sé án þess að sjá ekki neitt
hvort sem er
okkur tókst hvort sem er aldrei meira
en að koma sama misjafna orðinu
hvor á annan
svo þú verður að fyrirgefa mér þennan tilfinningagust
og umfram allt
ekki hafa hann eftir mér
71