Ársrit Torfhildar - 01.11.1990, Page 35

á tjaldið
bróderar
með lífs
míns litum
bróderar
á tjaldið
sem fellur
fellur niður
hægt.
Autt svið
Stúlkan: En ég sagði þér að mér væri sama um allar sannanir,
fullgildar eða ekki. Ég er og verð eina vitnið. Ég ræð. Og ef
þú hlustar ekki eins og ég vil ertu einfaldlega með mál sem
þú verður aldrei sáttur við að verja þrátt fyrir að þú verðir að
gera það.
... þú lofar að grípa ekki frammí fyrir mér ég þoli ekki
frammígrip. Ég vil ekki að þú segir eitt aukatekið orð fyrr en
ég kæri mig um sjálf, jafnvel þótt mér finnist að það sem ég
segi skipti engu máli. Samþykkirðu þetta?
Kona um sextugt, mjög húsmóðurlega klædd, með klút um
höfuðið leggur á kaffiborð fyrir tvo. Hellir í bollana og sest
niöur.
Konan: Endilega fáðu þér smákökur líka... ég bakaði þær sjálf.
Stúlkan: Þakka þér fyrir ... mjög góðar, eru þær síðan um jólin?
Konan: Æjá, ég baka alltaf sömu tíu sortirnar, þær hafa nú alltaf
klárast hjá mér eins og skot, en það hefur verið svo lítið um
gesti hjá mér um þessi jól.
Stúlkan: Nú...
33