Bergmál - 05.01.1954, Blaðsíða 17

Bergmál - 05.01.1954, Blaðsíða 17
B E R G M Á L 1 954 ------------------------- Herra Johnson starði á Gabri- el. „Þú getur farið eitthvað ann- að með þau, ef þér sýnist,“ sagði hann. „Hvert annað, herra John- son?“ „Gabriel, vinur minn, hefir þú beðið til Himnaföðurins til þess þú öðlist sálarró? — Á hverjum degi, Faðir.“ Hversu mikið myndi það kosta, að ferðast eitt hundrað og fimmtíu mílur til þess að geta selt á betra verði? „Ég skal hækka mig Upp í eitt hundrað og áttatíu,“ sagði herra Johnson. Hann kveikti í cigarettu. „Meira get ég ekki gef- ið. Þú segir til, hvort þú gengur að því.“ „Ég geng að því,“ sagði Ga- briel. Hann gekk til dyranna. — Þorpari, — hugsaði hann. „Svindl,“ muldraði hann. „Ég kem eftir andartak,“ kall- aði herra Johnson á eftir hon- um. Og svo, þegar Gabriel var að fara út úr búðinni, heyrði hann kaupmanninn segja við aðstoðarsveininn: „Taktu vel eftir þessum. Þetta er harð- neskjukarl. í fyrra sumar ...“ Gabriel keypti það, sem hann vanhagaði mest um í svipinn. Síðan brá hann sér, sem snöggv- ast inn í kirkjuna og baðst fyrir. Hvelfing kirkjunnar var blá með gylltum stjörnum. Mynd- irnar voru mjög fallegar, og Kristur var hvítur maður. Því næSt heimsótti hann skógarvörðinn til að endurnýja veiðileyfi sitt. Skógarvörðurinn var á sama aldri og Gabriel. Hann bauð upp á kaffibolla og rabbaði við Gabriel um landið norður frá, því að hann hafði komið þar og skildi því Gabriel betur en margir aðrir. Gabriel heimsótti næst móð- urbróður sinn, sem var eini ætt- ingi hans þarna. Hann var Indí- áni í húð og hár, svo að Gabriel gat ekki talað við hann um neitt annað en veiðarnar, en hann þráði einmitt að tala um allt annað milli himins og jarðar. Þegar Gabriel fór þaðan, gekk hann fram hjá húsi for- eldra Mörtu, en hún sázt hvergi. Hann kynti því varðeld og lagð- ist til svefns við hliðina á fljóta- bátnum sínum. Hann svaf fram undir miðnætti, þá var kominn tími til að fara á dansleikinn. Gabriel smeygði sér í gegn um hópinn, sem stóð við dyr sam- komuhússins. Hann þekkti alla, sem þarna voru, en enga vini átti hann í hópnum. Flestir viku 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.