Bergmál - 05.01.1954, Blaðsíða 47

B E R G M Á L
1 95 4 ------------------------
sem þessir kaflar höfðu hvílt á
voru orðnar að nokkrum mis-
háum bútum, sem stóðu nokkra
metra upp úr steinstöplunum.
Að norðan verðu við Tay-
fjörðinn hafði varðstjórinn
móttekið merkið frá Barcley.
„Járnbrautarlest á sporinu“, en
hann beið nú árangurslaust eft-
ir því að sjá lestina bruna fram
hjá.
Inni í járnbrautarstöðinni í
Dundee voru burðarkarlar farn-
ir að tínast út á brautarpallana
til þess að taka á móti ferðafólk-
inu. En engin lest kom. Brátt
fóru menn að stinga saman nefj-
um, það hlýtur að hafa orðið
slys á brúnni! Margir andmæltu
þessu háðslega, og þó urðu þess-
ar raddir smátt og smátt hávær-
ari, en menn vonuðu aðeins í
lengstu lög, að lestin hefði ekki
verið komin út á brúna er hún
brast. Lestarstjórinn hlaut að
hafa verið aðvaraður frá suður-
ströndinni og stöðvað lestina,
áður en það hafði verið um
seinan? . . .
Dundee-búar fóru smátt og
smátt að tínast út að brúar-
sporðinum og stóðu þar í smá-
hópum starandi út yfir æðandi
og freyðandi öldur sjávarins. En
ekkert sázt.
Að lokum lagði járnbrautar-
varðstjórinn í fylgd nokkurra
sjálfboðaliða af stað út á brúna.
Þeir fundu það, engu síður en
þeir Barcley og Watt, að engu
mátti muna, að þeim tækist að
halda sér í járnbrautarteinana,
svo sterkt var ofviðrið, en þeir
höfðu þó komist alllangan spöl
er tunglið skein niður um glufu
í skýjaþykkninu og opinberaði
sannleikann í annað sinn. Gap-
andi svelgur í miðju brúarinn-
ar og stálfleinar brotnir og
snúnir báru þess glöggt vitni að
lest með sjötíu farþegum auk
lestarstjóra, vélamanns og
kyndara hefði horfið í djúpið.
Tilraun var gerð til að fá
dráttarbát hafnarinnar til að
fara á slysstaðinn, en veðrið og
myrkrið varð - honum ofviða.
Mörgum klukkustundum síðar
tókst að fá gufubát frá Fifeshire
til að fara á slysstaðinn, en sök-
um óviðráðanlegs veðurs og
myrkurs taldi skipstjórinn á
þeim báti ógerning að komast
að brúnni, einkum með tilliti
til þess að búast mátti við að
hann stofnaði bátnum og allri
skipshöfn í bráða lífshættu,
vegna þess hluta brúarinnar,
sem nú lá þarna á hafsbotni auk
járnbrautarlestarinnar sjálfrar.
45