Bergmál - 05.01.1954, Síða 26

Löngunin til að vinna sér hylli, er stundum of sterk.
Sunnudagsheimsókii
Smásaga eftir Ben Ray Redman.
Hávaðinn frá sundlauginni
barst inn um opinn glugga
snyrtiherbergisins, en þar inni
stóð Anna og lagfærði hár sitt
frammi fyrir speglinum hennar
Láru. Anna heyrði það á gusu-
ganginum og ólátunum, að Tony
væri að framkvæma sínar
venjulegu listdýfingar gestun-
um til ánægju og hrópin gátu
ekki tilheyrt neinni annari
konu en Söru. Hún var jafnan
hrifnust allra af dýfingum
manns síns.
Anna málaði sig svolítið í
kinnum.
Þetta var ekki stórt gestaboð,
enda þótt það væri í Hollywood,
aðeins hæfilega margir gestir,
alveg eins og það átti að vera
eins og Láru var von og ví-sa.
Á boðskortin skrifaði hún að-
eins: „mér þætti vænt um, ef
þú gætir komið í svolitla
„sunnudagsheimsókn“ á mið-
vikudaginn“, eða hvaða dag-
ur það var nú sem boð-
ið átti að standa í það skiptið.
Og þá vissi sá eða sú,
sem boðin var, að maður gat
komið hvenær sem manni sýnd-
ist á tímabilinu frá hádegi og
fram til miðnættis á hinum til-
tekna degi og farið aftur hve-
nær sem manni sýndist, hvort
sem maður stanzaði aðeins tíu
mínútur eða sat til klukkan tvö
eftir miðnætti. Stundum voru
gestirnir, sem mættu, aðeins um
tuttugu, en fyrir kom að þeir
urðu yfir fimmtíu. Lára vissi
aldrei hve margir myndu koma,
en hún var alltaf jafn glöð og
kát, hvort sem það voru nýir
gestir, sem birtust, gestir, sem
aldrei höfðu komið fyrr, eða þá
gamalkunnir gestir, sem alltaf
komu. Hinir fyrrnefndu fluttu
með sér nýja og skemmtilega til-
breytingu í gestahópinn, en hin-
ir síðarnefndu fluttu með sér
heimilislegan og hlýlegan anda
fyrri kynna; sem gestgjafi var
hún framúrskarandi. í hita og
molluveðrum var hægt að
busla í sundlauginni. Þá var og
24