Bergmál - 05.01.1954, Blaðsíða 46

Bergmál - 05.01.1954, Blaðsíða 46
B E R G M Á L------------------ liggur svo fast á hlið vagnanna, að þunginn kemur allur á ann- an teininn og orsakar neista- flug,“ sagði Barcley til skýring- ar, „ég hefi oft veitt þessu at- hygli fyrr * Hann hafði varla lokið setn- ingunni, er Watt hljóðaði upp yfir sig. „Það hlýtur að hafa orðið slys,“ stamaði hann, „það sázt snöggur eldblossi en því næst hvarf allt, bæði hin rauðu aft- urljós og gneistaflugið ...“ Barcley þaut út að gluggan- um. Úti fyrir var niðamyrkur. Barcley varð órólegur en brátt tókst honum þó að jafna sig. „Lestin er náttúrlega komin yfir miðlu brúarinnar og er nú á leið niður eftir nyrðri enda hennar, þess vegna sjást ljós- in ekki, en að nokkrum mínút- um liðnum geturðu komið auga á þau á ný, er lestin kemur yf- ir og beygir inn til Dundee ...“ Báðir biðu nú í eftirvæntingu eina mínútuna eftir aðra. En brátt kom að því, að Barc- ley taldi réttast að hringja til starfsbróður síns við hinn enda brúarinnar. Síminn lá eftir brúnni. Hann sneri sveifinni og lyfti heyrnartækinu. Hann reyndi á ný. Ennþá einu sinni. Þá loks skildist honum að sam- ___________________ JANÚAR bandið myndi vera slitið — og honum varð jafnframt Ijóst, hvað það boðaði. „Mér var óglatt fyrst á eftir,“ sagði hann síðar. Nokkrar sekúndur liðu. Þá var eins og hann rankaði við sér. Hann reif um hurðina og þaut út í myrkrið. Watt kom á hæla honum. Tunglið var hulið að skýja- baki og ofviðrið geysaði af full- um krafti. Þessir tveir menn skriðu á fjórum fótum fram á brúna og héldu sér jafnframt dauðahaldi í annan járnbrautar- teininn, en þeir höfðu ekki far- ið langt, er stormsveipur þreif Watt og kastaði honum til, svo að minnstu munaði, að hann færi í hafið. Þá varð þeim ljóst, að þeir lögðu sig í mikla lífs- hættu. Þeir skriðu til baka og biðu svo þögulir á bakkanum í von um að þeim tækist á ein- hvern hátt að átta sig á því, hvað gerzt hafði. Og eitt andartak svipti stormurinn skýj ahaf inu frá tunglinu og jafnskjótt opin- beraðist þeim í hinu bleikföla tunglsljósi hin hræðilega stað- reynd: Að minnsta kosti fjórir kaflar úr miðju brúarinnar voru horfnir, og stálgrindastoðirnar, 44
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.