Bergmál - 05.01.1954, Blaðsíða 65

1 9 5 4 --------------------------------------------B E R G M Á L
er hann stóð uppréttur við skrifborð sitt. Hann stóð jafnan teinrétt-
ur við skrifborðið er hann bauð einhverjum inn. Það var ögrun
gegn þessum sjúkdómi, sem hafði að hálfu leyti bugað hann. Hann
var hár og þrekvaxinn maður, valdsmannslegur. Grannleitur og
hvassleitur. Augun kvik og frán, en hálfhulin undir miklum, kaf-
loðnum augabrúnum.
j,Hvað var það?“ spurði hann höstum rómi.
„Frú Andrews sagði, að þér hefðuð óskað eftir að fá að tala við
mig,“ svaraði Biddy. „Og ég hefi sagt yður það'fyrr, herra Fletcher,
að mér geðjast illa að því, þegar talað er svona hryssingslega til
mín. Ég hefi ekki vanist því.“
Hann hleypti brúnum, en svo brosti hann skyndilega og brá fyr-
ir sömu glettni í svip hans eins og Nick var svo eiginleg. Biddy
fékk hjartslátt.
„Gjörið þér svo vel að setjast,“ sagði hann, mildari í máli. „Ég
geri ráð fyrir, að systir yðar sé farin á starfsmanna-dansleikinn
okkar. Eða, sögðuð þér mér ekki að hún ætlaði þangað með ein-
hverjum kunningja sínum?“
„Það glaðnaði yfir Biddy.
„Hún er fögur eins og prinsessa í kvöld,“ sagði hún dreymandi.
„Það verður engin fegurri á dansleiknum.“
„Jú, ein,“ muldraði gamli maðurinn. „Þér!“
Biddy hló svolítið. Alltaf var hann með einhverjar skringilegar
hugmyndir.
SPURNINGAR OG SVÖR
Kveðja frá Helenu.
Þessi þáttur, sem jafnan hefir birzt
í Bergmáli að undanförnu, fellur nú
niður, að minnsta kosti fyrst um sinn,
enda þótt nokkur bréf liggi hjá mér
nú,' sem ég á ósvarað og hefði væntan-
lega tekið til meðferðar. Ég sendi öll-
um lesendum mínum beztu kveðjur
og þakka hið liðna. — Helena. —
Þegar leikarinn Humprey Bogart
gekk að eiga Lauren Bacall fór hann
í auglýsingaskrifstofu blaðs eins og
spurði hvað giftingartilkynningin
myndi kosta.
„Auglýsingar kosta 25 cent millimet-
erinn," var svarið.
„Almáttugur!" hrópaði Bogart, „og
hún Lauren er að minnsta kosti einir
1600 millimetrar."
★
63