Bergmál - 01.04.1954, Qupperneq 54

Bergmál - 01.04.1954, Qupperneq 54
Apríl Bergmál ------------------- Jafnvel þótt henni hafi kannski ekki verið það ljóst sjálfri. Og það var þetta, sem Clip ekki þoldi. Hann kærði sig kollóótt- an um það, þótt hún bæri út slúðursögur um hann. En ást hennar gat hann ekk-i þolað. Þess vegna var hann óður, og uppvægur. „Þessi gamla norn er ástfangin af mér,“ sagði hann stundum. Clip sat inni í rakarastofu Jóa Kolbs og var að láta klippa sig. Á laugardaginn. Hann var ekki fyrir neinum, horfði aðeins út um gluggann forvitnislega á fólkið, sem gekk fram hjá. Þá gekk ungfrú Pfister fram hjá. Stuttu síðar kom hún til baka og gekk á ný fram hjá gluggan- um, hnakkakert með vandlæt- ingarsvip. — Ég segi aðeins hlutlaust frá því sem gerðist, til að sýna fram á það, að Clip verðskuldar ekki að vera for- dæmdur opinberlega. Ungfrú Pfister gekk, sem sagt, fram hjá og aftur til baka, síðan gekk hún á ný sömu leið og fyrr, fram hjá glugganum og enn til baka. Hún tilbað hann með reig- ingssvip og þóttafullu látbragði. Þá var það, sem Clip tapaði stjórninni á hægri fæti sínum. Rauk upp úr rakarastólnum, þaut út á götu og greip um handlegginn á ungfrú Pfister. Hann var auðvitað hálf-óður, en ungfrú Pfister orgaði af hrifningu. Clip jós sér yfir hanat og hún jós sér yfir hann. Það var líkast því er hjón rífast, sem gift hafa verið í sextán ár og ausa loks af skálum reiði sinn- ar, öllu, sem þau vissu hvort um annað. Clip froðufelldi af ósköpum. Hann var altekinn viðbjóði og vanlíðan, en jafnframt leið hon- um illa vegna þess að honum fannst sér vera sýnd lítilsvirð- ing og smán. Ungfrú Pfister sat skyndilega flötum beinum á gangstéttinni utan við rakarastofuna, um há- bjartan daginn. Allir íbúar borg- arinnar streymdu að, til þess að sjá, hvaða afbrot hefði verið framið, og hún fékkst ekki til að standa á fætur. Clip var svo skapvondur, að hann vissi ekki hvað hann átti að taka sér fyrir hendur. Ef að ungfrú Pfister hefði staðið á fætur, þá hefði hann sparkað í hana aftur, en hún stóð ekki á fætur. En nú fóru nokkrir kirkju- legir vinir hennar að blanda sér í ástamál hennar, með þeim árangri, að Clip Rye lenti í tugthúsinu, og þar situr hann
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Bergmál

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.