Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 37

1957
BercmAl
þetta draugaherbergi ykkar,“
sagði ég, „þá vildi ég gjarna fara
að koma mér þar fyrir, svo að
mér geti liðið vel þar í nótt.“
Gamli maðurinn með hóstann,
lyfti höfðinu svo snögglega, að
mér hálf-brá og gaut aftur til
mín þrútnum augum út úr
skugganum undan húfuskyggn-
inu, en enginn svaraði mér. Ég
beið heila mínútu og leit af einu
þeirra á annað. Gamla konan
sat eins og hún væri dauð og
stirðnuð starandi inn í eldinn,
sljóum augum.
„Ef þér viljið vísa mér upp til
þessa draugaherbergis ykkar,“
sagði ég aftur, nokkru hærra,
„þá mun ég létta af ykkur þeim
áhyggjum að þurfa að sitja
yfir mér lengur.“
„Það er kerti á hillu hérna
i'raman við dyrnar," sagði mað-
urinn með visnu hendina og
horfði niður á fætur sér um leið
og hann svaraði. „En ef þér
ætlið að fara upp í rauða her-
bergið og vera þar í nótt ...?“
„Já, og það einmitt þessa
nótt,“ sagði gamla konan lágt.
„Þá, — þá farið þér aleinn.“
„Það skiptir engu máli,“ svar-
aði ég stuttaralega. „En hvaða
leið á ég að fara?“
„Þér gangið dálítinn spöl eft-
ir ganginum," sagði hann og
hnykkti höfðinu í áttina að dyr-
unum, „þangað til að þér komið
að hringstiga og þegar þér kom-
ið upp á aðra hæð, þá komið þér
að dyrum sem eru klæddar
grænu klæði; þér farið í gegnum
þær dyr og niður eftir löngum
gangi alveg út í enda og þá kom-
ið þér að rauða herberginu, það
er þá til vinstri upp þrjár
tröppur."
Ég endurtók þessar leiðbein-
ingar og spurði hvort það væri
rétt hjá mér.
Hann reiðrétti hjá mér eitt
smáatriði.
„Og þér ætlið raunverulega að
fara þarna upp,“ spurði maður-
inn með hóstann og leit í þriðja
skipti á mig þessu einkennilega
augnaráði, útundan sér.
„Og' það einmitt þessa nótt,“
hvíslaði gamla konan.
„Til þess kom ég hingað,“ svar-
aði ég og gekk í áttina að dyrun-
um, en um leið og ég hélt af stað
fram að dyrunum stóð gamli
maðurinn með derhúfuna á fæt-
ur og hökti hringinn í kring um
borðið eins og til að færa sig
nær hinum og að arineldinum.
Er ég var kominn að dyrunum,
sneri ég mér við og leit á þau og
sá að þau sátu öll saman í hnapp
36