Bergmál - 01.09.1957, Qupperneq 41

1957
bergi sem hafði truflandi, óþægi-
leg áhrif á mig. Ég reyndi að
hrista þessa ónotatilfinningu af
mér og ákvað að gera kerfis-
bundna rannsókn á öllu her-
berginu og hrekja á brott kynja-
myndir hugmyndaflugsins með
því að líta í hvern krók og kima
og hvert skúmaskot, svo að eng-
inn staður væri eftir til þess að
réttlæta ugg minn. Öll dulmögn-
uð myrkravöld, sem ennþá höfðu
nokkurt tangarhald á hugar-
ástandi mínu skyldu flæmd á
brott. Eftir að ég hafði sann-
fært mig um að dyrnar væru
örugglega læstar fór ég að ganga
hringinn í kring 1 herberginu,
ég leit á bak við hvert einasta
húsgagn, lyfti jafnvel upp rúm-
fatnaðinum og dró gluggatjöld-
in alveg frá hverjum einasta
gluggaskansi. Á einum stað
heyrðist greinilegt bergmál af
fótataki rnínu, en annars virtist
hvert hljóð af mínum völdum í
þessu stóra herbergi kafna að
nokkru leyti og fremur magna
þögnina í þessum eyðistað.
Ég athugaði hvern einasta
glugga, hvort hann væri örugg-
lega kræktur aftur, beygði mig
inn yfir arineldinn, sem kveikt-
ur hafði verið þarna fyrr um
daginn og leit jafnvel upp eftir
-------------------- B E R G M Á L
stórum, víðum skorsteininum.
Ég reyndi sem bezt ég gat að
útiloka öll utanaðkomandi hug-
hrif og líta raunsæjum vísinda-
mannsaugum á hlutina, ég gekk
aftur hringinn í kring í herberg-
inu og klappaði á eikarveggina
til þess að sannfæra mig um að
hvergi væru leynigöng eða dyr
í veggjunum. En áður en ég
hafði gengið allan hringinn
varð mér litið í spegil sem hékk
á veggnum og veitti því athygli
að ég var orðinn náfölur.
Það voru tveir stórir speglar
í herberginu og við hvorn þeirra
stórir og miklir kertastjakar og
í þeim kerti sem aðeins hafði
verið kveikt á lítillega, ein-
hverntíma löngu áður, og á arin-
hillunni voru einnig kerti í
kristalsstjökum. Ég kveikti á
öllum þessum kertum einu eftir
annað. Ég skaraði í arineldinn
svo að það logaði glatt í honum,
bæði til þess að fá meiri birtu
í herbergið og einnig til þess að
hlýja svolítið upp. Ég veitti því
athygli að nóg brenni var í arn-
inum til þess að logað gæti þar í
heilan sólarhring. Þegar ég var
orðinn ánægður með logann í
arninum, sneri ég baki að hon-
um og virti herbergið fyrir mér
á ný. Svo dró ég þangað einn
39