Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 63

Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 63
B E R G M Á L 1 9 57 ------------------------- hún. Hutton hafði þá boðizt til að sækja það sjálfur. Hann hafði farið einn. Ungfrú Spence — æ, hann mundi eftir storminum og hvítu, spenntu andlitinu! Hræði- legt! — Ungfrú Spence stað- festi frásögn Klöru og bætti því við, að Hutton hefði komið með meðalið í glasi, en ekki í flösk- unni. Hutton var ekki lengur reiður. Hann varð mjög miður sín, skelfdur. Þetta var of furðulegt til að hægt værí að taka það al- varlega, og samt var þessi mar- tröð staðreynd — og áþreifan- leg. M’Nab hafði oft séð þau kyss- ast. Hann hafði ékið þeim dag- inn sem frú Hutton dó. Hann sá spegilmynd þeirra í framrúð- unni og stundum sá hann þau líka útundan sér. Réttarrannsókninni var frest- að. Það kvöld var Doris með höfuðverk. Þegar hann kom inn til hennar eftir kvöldmatinn var hún grátandi. „Hvað er að,“ hann settist á rúmstokk hennar og strauk hár hennar. Langan tíma svaraði rún engu og hann hélt áfram að strjúka hár hennar sjálfkrafa — næstum óafvitandi. Annað slagið beygði hann sig meira að segja niður og kyssti nakta öxl hennar. En hann hafði nóg á sinni könnu til að hugsa um. Hvað hafði gerzt? Hvernig stóð á því, að þessar heimskulegu gróusögur voru allt í einu orðnar að sannleika. Emily hafði dáið af arsénikeitrun. Það var furðu- legt, fráleitt. Eðlilegt orsaka- samband hlutanna var rofið og' hann var ofurseldur ringulreið. Hvað hafði gerzt og hvað mundi gerast? Hann var skyndilega truflaður í hugsunum sínum. „Það er mér að kenna — það er mér að kenna,“ kjökraði Doris. „Ég héfði ekki átt að elska þig; ég hefði ekki átt að láta þig elska mig. Hvers vegna fæddist ég í þennan heim?“ Hutton sagði ekki neitt, en horfði þegjandi á stúlkuna þar sem hún lá í örvæntingu sinni. „Ef þeir gera þér eitthvað, drep ég mig.“ Hún settist upp, hélt honum frá sér með beinum handlegg og horfði á hann með eins konar grimmd, eins og hún ætti ekki oftar eftir að líta hann augum. „Ég elska þig, elska þig, elska þig.“ Hún dró hann að sér án mótstöðu af hans hendi, greip fast um hann og þrýsti sér að honum. „Ég vissi ekki, kiðling- 61
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.