Bergmál - 01.09.1957, Page 64

Bergmál - 01.09.1957, Page 64
BKRGMÁL--------------------- ur, að þú elskaðir mig svona heitt. En hvers vegna gerðirðu það — hvers vegna gerðirðu það?“ Hutton losaði sig úr faðmi hennar og stóð á fætur. Hann varð mjög rauður í andliti. „Þú virðist telja víst að ég hafi myrt konuna mína,“ sagði hann. „Þetta er fáránlegt. Hvað haldið þið að ég sé? Kvikmyndahetja?" Hann var að missa stjórn á skapi sínu. Öll sú skelfing, vonbrigði og örvænting sem hann hafði orðið að þola fyrr um daginn sameinaðist á þessari stundu í hatur á henni. „Þetta er allt saman ein svívirðileg endileysa. Hefurðu enga hugmynd um sál- arlíf siðmenntaðra manna? Sýn- ist þér ég líta út eins og maður sem gengur um og drepur fólk? Ég býst við að þú ímyndir þér að ég hafi verið svo frá mér af ást á þér að ég gæti gert hvaða vitleysu sem væri. Hvenær er hægt að koma kvenfólki í skiln- ing um að karlmenn ganga ekki af vitinu af ást einni saman? Allt sem ég krefst, er að hafa frið, en það getið þið aldrei skilið og aldrei leyft mér. Ég veit ekki, hvers vegna í fjand- anum ég var að giftast þér. Ég gerði það bara af stráksskap, ------------- September hreinræktað asnastykki. Og svo heldurðu að ég sé morðingi. Ég þoli þetta ekki lengur!“ Hutton skundaði til dyra. Hann hafði sagt hræðileg orð — hann vissi það vel — ljót orð sem hann ætti að taka til baka hið fyrsta. En hann ætlaði ekki að gera það. Hann lokaði dyrunum að baki sér. „Kiðlingur!“ Dyrnar smullu í lás. „Kiðlingur.“ Röddin sem hann heyrði gegnum lokaðar dyrnar var þrungin örvæntingu. Ætti hann að snúa við? Honum bar að snúa við. Hann snerti hurðarhúninn, en sneri svo við og gekk hratt burtu. Þegar hann var kominn niður í miðjan stig- ann hikaði hann. Hún gæti gripið til örþrifaráða — kastað sér út um gluggann, eða guð vissi hvað. Hann hlustaði; ekk- ert heyrðist. En hann sá hana fyrir hugskotssjónum, þar sem hún læddist út að glugganum, opnaði hann eins og hægt var og hallaði sér út í kalt næturloftið. Það var svolítil rigning. Undir glugganum var hellulögð flöt. Hvað var langt niður? Tuttugu og fimm — þrjátíu fet? Eitt sinn þegar hann hafði verið á gangi eftir Piccadilly hafði hann séð hund stökkva út um glugga á 62

x

Bergmál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.