Goðasteinn - 01.09.2009, Side 119

Goðasteinn 2009
nefna að haustið 1954 tók hann bæði verklegt og bóklegt A-próf í sólóflugi.
Veturinn 1957 og aftur 1964 var hann í framhaldsflugnámi; var eftir þær tarnir
búinn að afla sér einka- og atvinnuflugréttinda ásamt blindflugsréttindum.
Flug og flugvélar áttu hug hans allan og hjarta með sem gleggst mátti
sjá á því að hann réðst í það stórvirki að byggja flugvöll upp úr 1960 á jörð
foreldra sinna við erfiðar aðstæður á malaraurum neðan við heimatúnin í
Múlakoti. Með elju og þrautseigju fékk hann flugvöllinn viðurkenndan hjá
Flugmálastjórn og hefur margur flugneminn fengið uppáskrift hjá Árna í
yfirflugi um landið. í kringum 1968 réðst hann í það verkefni að reisa flugskýli
og var Árni einn af þeim fyrstu til slíkra einkaframkvæmda á íslandi. Þar hýsti
hann fyrstu vél sína sem alla jafna var kölluð Fleetinn og hafði
einkennisstafina TF-KAN. Þá vél átti hann til helminga á móti vini sínum og
félaga, Erlingi Jóhannssyni flugstjóra. Hann eignaðist fjölda flugvéla um
dagana, hýsti þær í skýlinu, nostraði við þær af natni og nákvæmni og átti þar
ljúfar samverustundir með félögum sínum úr fluginu. Án þess að ég hafi
nokkurn samanburð get ég mér þess til að flugvöllurinn í Múlakoti sé og hafi
verið einn sá vinsælasti hér á landi og ekki var nærvera Árna til að draga úr
þeim vinsældum.
Árni Guðmundsson var um margt sérstæður maður. Hann var feiknar-
lega einbeittur og samviskusamur í flestu því sem hann tók sér fyrir hendur.
Hann var grúskari eins og þeir gerast skæðastir, minnugur og vel lesinn,
einkum um málefni sem sneru að flugi og skyldum greinum þótt annað efni
hafi einnig átt upp á pallborðið. Árni var góður teiknari og einhver hafði það
eftir honum að hann hefði á sínum tíma alveg getað hugsað sér að verða það
sem þá var kallað auglýsingateiknari en nú til dags er kallað grafískur
hönnuður. Hann var ljósmyndari góður og stundaði þá iðju nokkuð ásamt því
að framkalla sjálfur. Hann hafði mikinn áhuga á þjóðmálum, fylgdist grannt
með fréttum af þeim vettvangi og ræddi þau mál gjarnan við vini og kunningja.
Hann var snyrtimenni mikið sem gleggst sést á öllu umhverfi sem honum
tilheyrði í Múlakoti.
Sr. Önundur S. Björnsson, Breiðabólstcið í Fljótshlíð
117