Víðförli - 01.09.1947, Qupperneq 23

Sr. Síefcm Eggertsson, Staðarhrauni:
Um kirkjur og búnað þeirra
Svo hefur til ráðizt, að ég ritaði nokkuð um kirkjubyggingar
og búnað þeirra fyrir iesendur ,,Víðförla“'. Sé það tilgangur rit-
stjórans að gera á þann veg tilraun til að auka að nokkru þekk-
ingu kristinna íslendinga á húsum þeim, er þeir reisa sér tií
guðsþjónustuhalds, eigum við eina ósk báðir.
Takist mér að gera einhverjum af lesendum „Víðförla“ Ijós
þau lögmál, er skera úr urn, hvort kirkja og gripir hennar séu
til þess fallin að gegna hinu veglega hlutverki sínu, hefur þessi
ósk okkar rætzt.
1. Soli Deo Gloria.
En hvert er þá þetta veglega hlutverk kirkju-hússins?
Svarið við þessari spurningu hlýtur að felast að verulegu leyti
í orðunum, sem eru fyrirsögn þessa kafla: Kirkjur eiga að vera
reistar „Guði einum til dýrðar“, það er að segja: Þær eiga að
vera staður, þar sem vér, sem kristni játum, getum komið sam-
an, til þess að, eins og stendur í gömlu meðhjálparabæninni:
„heyra hvað þú Guð faðir skapari minn, þú Drottinn Jesús frels-
ari minn, þú heilagi Andi huggari minn vilt við mig tala í
þínu orði“ — og til þess að játa syndir vorar frammi fyrir al-
máttugum Guði, flytja honum bænir vorar og þakkargjörð —
og síðast en ekki sízt, til þess að njóta náðar hans og návistar í
hinum heilögu sakramentum. Auk þessa þarf svo kirkjan að
vera svo úr garði gerð og gripum búin, að þar megi fara fram
með sæmd hinar ýmsu kirkjulegu athafnir, svo sem vígslur,
fermingar, líksöngur o. fl.