Fróðskaparrit - 01.01.1961, Blaðsíða 14

Fróðskaparrit - 01.01.1961, Blaðsíða 14
20 Serumcholesterolnøgdin hjá Føroyingum háaldri enn forfedrarnir. Einstøku menniskjurnar eru uttan iva óbroyttar upp ígjøgnum tíðirnar, og bert umstøðurnar og ættarbregði geva líkindi til hækkandi livialdur og tað fyribrygdið, at vit hitta upp á seg nógv fólk uppi við tann aldur, ið vit mugu siga er hámarksaldur manns. Eg haldi tí ikki, at vit við rannsóknunum av ellismonnum skulu hugsa um at kunna leingja lívið út um nevnda mark. Eg hugsi, tað er klókt at gera sær greitt, at menniskjan verður borin í heim, veksur, búnast, eldist og doyr. Hetta er royndur lutur og vikast ikki; men tað er eins og menn* iskjan vil ikki rættiliga geva seg undir hann. Menniskjan hevur lyndi til at droyma um at liva ævinliga og vera æviga ung her á foldum. Tó at nakað gott er við hvørjum aldri, kennir tú teg aldri heilt sannførdan, tá ið fólk oman« fyri ein vissan aldur siga tað, — og mong gomul fólk í nútíðar samfelaginum eru beisk og ónøgd. Hin einstaka menniskjan man bera í brósti ynski um, at menningin steðgaði, tá ið hon var komin at 35—45 árum, kann henda eitt sindur eldri hjá mannfólki enn hjá konufólki, t. e. at steðgur kom í, tá ið komið var til tað, ið vit kalla búnan aldur, — og kropsliga og andliga var verðandi líka frísk og ferðig. Tí verður selt í tonsum av Gele Royal, og tí verður sprænt við H*3, og tí drekka fólk alskyns lívgeví andi løg, sum lýsingarnar rópa út, í fáfongdari vón um, at tey við tí sleppa undan at eldast. Menniskjan má læra at geva seg undir tað, at lívið er ikki ævigt; tað hevði eisini verið ómøguligt um so bert av tí, at jørðin skjótt hevði verið ovbyrjað við fólk. Menniskjan má læra seg at eldast við sóma. Tað fyribyrgjandi arbeiðið, ið gjørt eigur at verða, tá ið vit hava givið okkum undir omanfyri nevndu sann* royndir, má vera at geva menniskjunum so góð lívskor sum til ber og byrgja fyri, alt tað er gjørligt, at ellibroytingarnar í yrkisgøgnunum koma hjá yngru aldursflokkunum, um atstøður eru til at fyribyrgja. Ansað má tó vera eftir ikki at fara út um mark í fyribyrgjandi starvinum. Tíverri eru mangir læknar, ið hava ilt við at skilja hetta. Fólk verða
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130

x

Fróðskaparrit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fróðskaparrit
https://timarit.is/publication/15

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.