Freyja - 01.12.1905, Blaðsíða 16

I 12
FREYJA
VIII. 5.
og fjölbreyttari en bláhveli hininsins um hávetur, meb öllum sínum
skínandi stjörnu grúa. Kóróna guðsins var mæliker, er tákna
skyldi nœgtir og góða uppskeru. Við hlið guðsins stóð þríhöfðuð
skepna, með höfuð og framhlut ljónsins er tákna skyldi nútíð,
úlfsins er tákna skyldi liðna tíð, og hundsins—hinn trigglynda, vilj-
uga vinfasta vin, er tákna skyldi ókomna tíð. Utanum líkama
guðsins hringaði sig höggormur af þeirri tegund er Mammut heitir,
og hvíldi hann hausinn á hönd guðsins. Þessi voða skepna skyldi
tákna tímann, hvers fæðingardag enginn hefir enn þá sem komið er
uppgötvað.
Þessi dýrðlegi guð, sem með nærveru sinni uppljómaði musteri
þetta var einu sinni mesta átrúnaðargoð austurlanda. Menn trúðu
því að hann stjórnaði ánni Níl, sem vökvaði hinn frjósama Nílárdal
í þúsunda mílna tali. Meðan augu Serapis væru opin átti sólin að
skína á landið og framleiða björg og blessun fyrir menn og málleys-
ingja.og konur áttu að vera frjóar. En lykjust augu guðsins, skyldi
sólin missa ljóma sinn, jörðin verða ófrjó og konur óbyrjur. En
Serapis var ekki egypskur að œtt né uppruna. Hann var ekki einu
sinni afríkanskur, heldur hafði hann verið fluttur þangað frá Sin-
opi—Tyrkneskum smá bæ við Svartahafið. Þegar Serapis fyrst
kom til Alexandríu reis fólkið, einkanlega Alexandríumenn önd-
verðir gegn þessum útlenda guði. Höfðu þeir ekki Ósíris hinn
mikla guð forfeðra sinna og Isis, hina guðdómlegu konu hans með
ungbarnið Harus, son þeirra í skauti sínu? Hví skyldu þeir þá
veita annarlegum, óþekktum og útlendum guði móttöku og setja
hann í hásæti þessar guðdómlegu þrenningar eða líða honum að
flekka hjónasœng þeirra? Höfðu þeir ekki þessa heilögu þrenningu
guðdómsins, Ósíris, Isis og Harus—föður, móður og son, —beztu
og fullkomnustu þrenningu, sem nokkur þjóð hefir dýrkað? En
Ptolemy var konungur og vilji hans var valdboð. Hann sagði að
Ósíris hefði birzt sér í draumi og skipað sér að veita Serapis mót-
töku, sem nýjum og hjartfólgnum guði, og móti vilja Ósíris sjálfs
kvaðst hann ekki breyta vilja.
Hér er auðsær skyldleiki þessara fornu trúarbragða og Kristninn-
ar. Því eins cg Serapis er þröngvað inn í þessa guðdómlegu þrenn-