Freyja - 01.12.1905, Blaðsíða 29

fc
VIII. 5.
FREYJA
125
r
'i

E a 1 n a 1 o .
c«®®D5
J
Kisa og tóbaksreykurinn.
Vér erum állir samrýmdir kisu og hinni litlu og skemmtilegu
fjolskyldu hennar. Og vér höfum heyrt margar merkilegar frásög-
Ur um hvggindi kattarins. Vér viljutn hér segja frá sönnum við-
buröi, sem sýnir hve hygginn kötturinn getur veriö. Ókunnugur
maöur kom á heimili eitt og hélt þar til um tíma. Þaö var vandi
hans á hverjum degi aö ganga inn í lítið herbergi, þar sem kisa lá,
og reykja þar pípu sína. . Þetta líkaði kisu miður, því hún hafði
fengiö gott uppeldi. Einn dag var kettlingur hennar mjög mátt-
farinn og var eins og kisa ályktaði meö sjálfri sér, að hér þyrfti
bráðra aögjörða viö. Hún tók j?( ss vegna utan um kettlinginn meö
munninum og bar hann upp á annað loft í skrautlegt og ioftgott
svefnherbergi.
Mönnum Þótti þetta ekki hæiilegur bústaöur fyrir kattargrisl-
ing, og var hann því borinn niöur aftur. En kisa leit öðruvísi á
þaö mál og ekki leiö á löngu, áöur en kettlingurinn var kominn
uppí svefnherhergiö aftur. Menn héldu áfram aö bera hann niö-
ur og kisa lét ekki af að bera hann upp aftur. Húngat ómögulega
þolað að kettlingurinn sinn væri í sííeidum tóbaksreyk, ogbarhann
því burt fimm sinnum á dag. Um síðir fékk hún vilja sínum fram-
gengt og mátti hún þá vera þar sem henni líkaði bezt. Litla kisa
óx vel og dafnaði og stökk uin kring í húsinu ogskemti íbúum þess.
Undir eins og maöurinn sem reykti fékk aö vita þetta, aö hann
k meö reykingum sínum væri til óþœginda, bæði fyrir kettlinginn og
fjöitkylduna í húsinu, hoetti hann aö reykja.
Menn læra at þessu, að gott dæmi, já, einnig frá auðvirðilegu
V ^clýri, getur verið eftirbreytnisvert, einnig fyrir menntaöa menn og
lterða.
(, ,Frœkorn“.)