Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1971, Qupperneq 39

T í Ð I N D I
43
útskýringar hafi verið leiðarljós lærisveinanna við lestur
rita Gamla-testamentisins. „Lögmálið og Spámennirnir" í
ljósi skilnings og útskýringa Jesú Krists var Biblía þeirra.
Að vísu voru þau rit á þeim tímum ekki enn ákvörðuð
sem trúarbók í sama formi og síðar varð. En það er önnur
saga.
Lærisveinunum mun hafa verið ljós nauðsyn þess, að
skýringar Jesú á efni „Ritanna“ væru rétt með farnar. Til
Jress að tryggja Jrað, voru postularnir og aðrir nánir læri-
sveinar til kvaddir, að greina frá kristilegum skilningi rit-
anna og segja frá lífi og starfi Jesú Krists.
Það er afar auðvelt að hugsa sér einlægan vilja þeirra
til þess að hin sanna kæmi alltaf og alls staðar fram. Jafn
auðvelt er að gjöra sér ljóst, að meðan frásagnirnar voru
aðeins í munnlegri geymd, og maður sagði rnanni og sá enn
öðrum, gátu frásagnirnar breytt um blæ og áherzlan var
ekki alltaf á sömu atriðunum hjá hinum ýmsu, sem töluðu
hverju sinni.
Forstöðumenn safnaðanna í frumkristninni og aðrir
áhugasamir kristnivinir fundu, að þetta var ekki gott. Einn-
ig var það augljóst, að líf postulanna, bæði vegna ofsókna
og aldurs, gæti slokknað fyrr enn varði, og þá týndust með
þeim írásagnirnar, sem þeir kunnu manna bezt, réttastar
og flestar.
Ætli þær orsakir hafi ekki ráðið nokkru um að ritöld
Nýja-testamentisins hófst?
Hvað var það svo, sem ritað var? Ekki var það trúarbók
í beinum skilningi. Að líkum lætur, að skráðir hafi verið
einstakir atburðir, atburðarás, ferðaminningar, jafnvel eins
konar heildarævisaga og allt það, sem þeim kom í hug, sem
vildu, að sannar frásagnir af Jesú geymdust óbrenglaðar.
Auðvitað er ókleift að tímasetja ritunartíma Jressara fyrstu
frumdraga Nýja-testamentisins. Vér skulum nefna þær lindir
guðspjallanna. Þær eru sennilega orðnar til fyrir miðja fyrstu
öld, Jrví að fræðimenn telja ritunartíma flestra þeirra rita,