Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1971, Síða 103

T í ö I N D I
107
eða púður“. Við þetta svar þótti biskupi öruggast að hafa
vörð um sig og lét því „tólf sveina vaka yfir sér, meðan hann
var á Hólum. En eina nótt sendi síra Jón Arason einn sinn
mann, sem hét Magnús og var klerkur, og tvo menn með
honum, og lét hann stefna biskup Ogmundi fram fyrir erki-
biskup. Þessi Magnús var alkunnugur, og fór efra um Hól-
ana, svo enginn vissi af honum fyrr en hann kom upp að
gluggnum á Arnarstofu (en svo hét stofan, þar sem Ogmund-
ur biskup gisti), og stefndi biskup Ögmundi og fékk sínum
fylgjurum stefnuna og skipaði þeim að fara sama veg aftur.
En hann fór inn í stöpul og beið þar til þess kirkjunni var
upp lokið; þaðan fór hann inn í kirkju og í biskups kapellu
og hélt sig þar. Var þá upp fótur og fit, svo að hann hafði
nóg að gera að verja sig þeirra ásókn. Og á meðan verið var
að máltíð, voru nokkrir menn settir til að geyma stöpul-
dyrnar, svo hann kæmist ekki út úr kirkjunni. En hann
læddist og fór upp stigann og komst svo á loftið á stöplinum.
En um nóttina eftir var haft varðhald á kirkjunni; komst
Magnús þá út um einn glugg, og ofan á útbrotið og renndi
sér ofan eftir stoðinni, og svo slapp hann, svo þeir gátu ekki
haft hann meira.“
Enn ætlaði biskup að lterða að séra Jóni Arasyni. Fyrir-
bauð hann öllum að veita honum eða fylgismönnum hans
nokkurn mat eða hjálp til þess að komast úr landi. En hann
og fylgismenn hans komust í skip og létu frá landi. En þeir
hrepptu stórviðri og hrakti alla leið vestur undir Grænland.
Eftir hálfan mánuð komust þeir loks til Húsavíkur. Þar
fengu þeir byrgðir og sigldu til Noregs.
í Noregi kom um líkt leyti séra Jón Einarsson, biskups-
efni Ögmundar biskups og nú umboðsmaður hans. Har
hann margar sakir á séra Jón Arason, m. a., að hann hafi
stolið „öllu kirkjunnar silfri frá Hólum og haft það með
sér til Noregs.“ En honum tókst að hrinda öllum slíkum
áburði með aðstoð sinna manna, „svo að þrír bisknpar og
allir kanúkar dæmdu allar klaganir bisknps Ögmundar ónýt-