Helgarpósturinn - 11.05.1979, Blaðsíða 10

/
10
Föstudagur 11. maí 1979 helgarpósturinn.
Snörulistamenn á
heimshornaflakki
eftir
1
Idvinsdót
áttur
Kaöalkúnstum má allsstaöar koma viö
Viö höfum mælt okkur mót viö
Indiánastúlkur tvær, ljós-
myndarinn og ég. Það eru þær
Kim og Carmen sem skemmtu
hér á Fróni, ails ekki fyrir
löngu. Hafa þær getið sér góöan
oröstir fyrir þá einkennilegu list
er nefnist á frummálinu „rope-
spinning” Kaöalkúnst þessi á
rætur sinar aö rekja tii þess, þá
er kúrekar snöruöu hengingaról
sinni um háls fórnarlambanna.
Leikur stúlknanna felst þó ekki I
þvi aö myröa áhorfendur, held-
ur fremja þær listsina á sjálfum
sér og leika sér aö snörunni meö
alira handa tilbrigöum.
Mótiö á aö fara fram aö Hótel
Loftleiöum. Er viö bönkum á
hóteldyrnar, lýkur þeim upp,
ekki ómyndarleg kona milii
fertugs og fimmtugs og býöur
okkur glaöbeitt inn I stofu. Segir
okkur aö Kim dóttir sln sé á
leiðinni.
Þangaö til lætur hún móöan
mása og beinir tali slnu aöal-
iega aö ljósmyndaranum.
Jeppaeigendur!

Setjum djúp
og slitmikil
JEPPA-
munstur
á hjól-
barða.
tfMLLtL::
Smiöjuvegi 32-34 - Símar: 43988 og 44880 - Kópavogi
(Heldur liklega aö hann sé
blaðamaðurinn). Hún er aö
sýna honum myndir af Kim.
Segist hafa tekið hana i fóstur,
er hún var stödd I Sagion i Vlet--
nam. Þar haföi Kim fundist
áætlað um tveggja ára gömul,
ein og yfirgefin, á götu úti.
„Og hávaöinn þarna. Jesús
minn. Þú gast ekki sofnað ef
lætin hættu, svo óvenjuleg var
kyrrðin. — En hvað um það.
Kim hafði ekki augun af mér
strax og hún sá mig á upptöku-
heimilinu, svo ég ákvað bara að
ættleiða hana. Það er þó skárra
að sjá fyrir barni en manni”,
segir hún og hlær við.
Rétt i þessu kemur Kim inn
Litil og þéttvaxin stúlka, eitt-
hvað undir tvitugu og nú get ég
farið aö taka upp pennann. Spyr
fyrst: „En hvar er hin stúlk-
an?” Ég óskaði mér niður i hyl-
dýpi jarðar er ég fékk svarið.
Hin stúlkan var móðirin.—
„Hvað gerði það að verkum
að þið lögðuð kaðalkúnstir fyrir
ykkur”, segi ég i flýti til að
breyta umtalsefninu. Þvi
svarar Carmel: „Það hefur
alltaf veriö ævintýrablóö I mér.
Heima i Canada reyna þetta
allir, en aöeins þeim tekst vel
upp sem leggja þetta fyrir sig. 9
ára ákvað ég að gera þetta að
ævistarfi og 19 ára varð ég at-
vinnumaöur I listinni. Föður
minum sem var kúreki, leist
ekkert á hugmyndina, vildi að
ég gifti mig, — en karlmenn vil
_ ég ekki sjá, ég býst við, að ég sé
I svarti sauðurinn I fjölskyld-
f unni”, segir hún hlæjandi.
„Svo þið eruð þá ekkert
1 Indiánastúlkur, þegar allt kem-
e ur til alls,” segi ég og reyni að
x fela vonbrigðin, Allar minar
spurningar um líf og hagi
Indiána fyrir bi.
„Ja, ég er nú eiginlega meiri
Indiáni heldur en Kim. Það gera
þessi háu kinnbein”, segir
Carmel og sýnir okkur.
„Hvers konar lif er þetta”,
spyr ég.
Carmel: „Alveg dásamlegt.
Ég veit ekki neitt sem gæti kom-
ið i staöinn. Við höfum sýnt i 52
löndum og það er ekkert jafn-
skemmtilegt og að ferðast. Og
þessi list skilst hvar sem er i
heimi. Söngvari þarf að kunna
tungumál sérhvers lands,
sömuleiðis leikarinn, en kaðal-
kúnst þarfnast engrar túlkunar
við.
En þér, Kim, hvað finnst þér?
„Agætt, enda þekki ég ekki neitt
annað”, segir hún.
Carmel, þú segist ekki vilja
sjá karlmenn. Hvaö hefurðu á
móti þeim? „Þvi er fljótsvarað.
Karlmenn eru letjandi fyrir
konur sem vilja eitthvað komast
áfram i heiminum. Ég vil vera
fuglinn frjáls, og gera það sem
mig lystir. Þegar ég sé þessar
ungu konur, kasóléttar,
keyrandi barnavagn, hugsa ég
með mér: Til hvers eru þær að
hafa fyrir þvl að lifa úr þvi þær
fá enga ánægju út úr lifinu. Þú
átt aðeins eitt „segir hún og
það er lifið. Þvi ber aö fara vel
með það.”
Þú ert slhlæjandi. Ertu
hamingjusöm kona? spyr ég
Carmel aö. „Hamingjusöm”,
segir hún „þegar ég er alls
staðar annars staöar en heima
hjá mér. Mér finnst gaman að
ferðalögum og þegar ég er að
skemmta. Þaö veitir mér
hamingju. Þó höfum við stund-
um komist I hann krappan.
Það er verst að koma fram i
næturklúbbum með eintómum
karlmönnum aö áhorfendum”,
bætti hún viö. Maður sér það á
þeim að þeir biða bara eftir þvi
aö viðmissum klæðin. — En þaö
er nú sjaldan sem andinn er
slikur.
„Hvernig er svo að skemmta
hér á hjara veraldar”? „Bara
gaman. — Aö visu skynja
Islendingar ekki hve mikil
vinna liggur að baki listar okk-
ar, en það er nú ekki nema von.
Mér finnst tsland reglulega
fallegt land og ég ætla mér að
koma hingaö aftur. Ertu ekki
sammála Kim”?
„Jú, segir hún. -ab
Hinn klassiski kúrekastill hefur löngum einkennt unga fólkið og
eldra, — og þar á milli.
Rétt eins og Travolta hefur dregið leðurbuxurnar fram I dagsbirt-
una, gerðu James Dean og Marlon Brando gallabuxnagarðinn frægan.
Það var snemma á árinu 1970. Nú klæðast jafnt háir, sem lágir þessum
einkennisbúningi. Foreidrar eru farnir aö velta þvl fyrir sér, hvort þeir
muni nokkurn tima lifa þann dag að sjá börn sln ekki I gallabuxum.
Og svo einkennilegt sem þaö virðist, þá ætiar gallabuxnaæðinu aldrei
að linna, heidur þvert á móti. Iönaöinum óx fiskur um hrygg, þá er tek-
ið var upp á þvl að merkja gallabuxurnar með nöfnum heimsfrægra
tiskuhönnuða, sem nú eru orönir um 20 talsins. Allir vilja þeir eigna sér
heiöurinn af vaxandi vinsæidum. Segja „aö konur trúi hönnuði sinum
og treysti og fylgi þeim eftir. Þá er það mikið þrætuepli hver sé höfund-
ur gallabuxnanna. Nú þykist þaö vera Frakki. — En sálfræðingurinn
Ernest van den Haag er ekki I vafa um hvað æðinu veldur. Hann segir:
„Gallabuxur laða fram kvenlegan þokka og gera konuna sérstaklega
kynæsandi.” Mikil eru nú áhrif Freuds, eða hvað finnstykkur?
I heil 45 ár hefur blaðið
Esquire, sem stofnaö var af fjór-
um upprennandi og efnilegum
verslunarmönnum frá Chicaco,
verið „óskabók” millistéttarinn-
ar, með öllu sinu bókmenntalega
ivafi ogum leið frumkvöðull nýju
blaðamennskunnar. En allt i einu
gerðist hiðóvænta: Hinar traustu
stoðir blaösins hrundu. Ekki fyrir
löngu, tilkynnti ólíklegt saman-
safn manna að það hefði keypt
blaðið, þvi til björgunar. Þetta
samansafn skipar blaðaútgáfan
Bonnier í Sviþjóð, tveir ungir
menn frá Knoxville fyrirtækinu
ásamt Philip Moffitt, sem þekktir
eru fyrir ti'marit, sem millistéttin
kallar „unglingatimarit”.
Ungu mennirnir tveir, hafa gert
nýja fjárhagsáætlun sem nemur 5
millj. dala, til að rétta efnahag
blaðsins viö. Ennfremur hafa þeir
félagar birt heilsiðu auglýsingu
þess efriis að nútimamaðurinn
„leiti að sjálfi sinu og vilji inni-
haldsrikt li'f”. Þeim kröfum ætli
þeir að sinna með þessu nýja
blaði stau. Takmark þeirra er að
„hjálpa manninum til aö skynja
hvað i þvifelist að vera maður”.
Skyldi sumum ekki verða um
og ó?
Yfir eitt hundrað lögreglumenn
I Valencia á Spáni tóku þátt i
miklum eltingaleik viö ökuþór á
Mercedes Benz, en einhver
vegfarandi hafði séð manns-
likama hálfan inni i skottinu.
Löggan náðibilnum og umkringdi
með vélbyssum og öllu
tilheyrandi. Það kom þá i Ijós að
mannslikaminn heyrði til Jesus
Diaz, sem er bifvélavirki. Hann
hafðiveriðaö athuga hvort aftur-
öxullinn væri gallaður.
Sá fáheyrði atburður hefur
gerst ,1 Colorado, USA, að rit-
höfundur nokkur að nafni W.W.
Bussey hefurfarið I mál viðbjór-
verksmiðju, þar sem hann segir
að mjöður þeirra (sem hann
drakk I óhófi) hafi skaöað heilsu
hans og heila. I málshöfðuninni
segir m.a. að mjöðurinn hafi
„komið i veg fyrir að Bussey gæti
skrifað eins og alvöru rithöfundi
sæmir”. Já, öðruvisi mér áður
brá.
Nágrannar Willi Schnabel, sem
er þjóðfélagsfræöingur, urðu dag
noWturn varir við hróp og köll úr
ibúð hans. Þeir náðust til
inngöngu og fundu vesalings
manninn liggjandi á gólfinu. Var
hann bundinn, hálfnakinn og
aðeins i kvenundirfatnaöi. Þegar
Willi var laus Ur böndunum,
sagðist hann hafa verið að gera
þjóðfélagslega tilraun, en ekki
tekist að leysa sig. Þarna haföi
hann þvi dúsað I tvo daga.
Skömmu siöar flutti Willi og býr
hann nú i kjallara.
Don Kalbach lögreglumaður i
San Francisco trúöi ekki slnum
eigin augum þegar hann sá táning
detta úr opnum glugga á kofaþak
20 metrum neðar. Unglingurinn
stóö upp og stökkniður af kofan-
um, u.þ.b. 5 metra og hélt leiðar
sinnar eins og ekkert hefði gerst.
Þegar Kalbach lögregluþjónn
stoppaði hinn 16 ára Duke Erring-
ton, hélt pilturinn þvi fram að
hannværidýna.Hannhafði verið
aðtrippad lyfjavímu) og tekið aö
hoppa um í herbergi sinu, þegar
hann stökk alveg óvart út um
gluggann.