Helgarpósturinn - 06.03.1986, Blaðsíða 32

Egill Ciafsson, eftirsóknarverðasti karlmaður á Islandi.
ALLTAF CENCIÐ VEL
AÐ TALA VIÐ KONUR
Á SEXTUCSALDRI
málið að segja:
„Það sem hangir þarna á spýt-
unni er líklega ekki glæsileikinn,
heldur það hvað við höfum verið
mikið í sviðsljósinu. Það er ósköp
erfitt að tjá sig nokkuð um þetta.
Næstgirnilegasti maður á ís-
landi er hins vegar hérna á nær-
buxunum við hliðina á mér. Ég gef
þér bara beint samband viö
„number two“.
Heyrðu annars. Ekki hafa neitt
eftir mér, svona nývöknuðum,
sem verður til þess að ég missi
þetta sæti!"
Með þessum ordum var eftir-
sóknarverðasti karlmaður lands-
ins farinn af línunni og svefn-
drukkinn fugl dagsins, Valgeir
Guðjónsson, kominn í staðinn.
Fyrst svona vel bar í veiði, var ekki
hægt annað en spyrja þann „næst-
bestá' hvernig honum litist á úr-
slitin.
„Ég vona að það sé andlegt at-
gervi, sem hefur ráðið í mínu til-
felli, en það er gaman að vera eft-
irsóttur. Þetta er gott fyrir egóið."
Eftir hláturrokunum að dæma,
var umrætt egó greinilega strax
farið að kætast.
— Helduröu ad þetta breyti lífi
þínu, Valgeir?
„Já, þetta breytir örugglega lífi
okkar Egils. Við fáum svo rosalegt
sjálfstraust við þetta."
— Hver heldurdu aö sé galdur-
inná bakviö þessar oinsœídir?
„Ég er náttúrulega svo óskap-
lega mannlegur, og þá kannski
ekki mannalegur. Ég er svo góður
gæi! Það kemur sér voðalega vel,
því þá vinnur maður á á lengri
tíma.
Þetta fer nú að verða ágætis
tími, sem maður hefur haft til þess
að ná þessum vinsældum. Ég er
kominn á svakalega fínan aldur.
Við erum reyndar á svipuðum
aldri við Egill, en það er kannski
þetta litla sem munar, sem gerir
þetta ósköp vel. Mér hefur nefni- , það að hann vann.“
lega alltaf gengið vel að tala við Þar sem þessir fáklæddu Stuð-
konur, sem farnar eru að nálgast menn voru komnir í feiknastuð og
sextugsaJdurinn." ekki líklegir til þess að taka heið-
Þegar Agli hafði verið sagt frá urinn alvarlegar en framangreint
því hvernig staðið hefði verið að símaviðtal ber með sér, var þeim
könnuninni og að tveir sam-Stuð- þakkað fyrir spjallið þegar ham-
arar hans hefðu einnig náð inn á ingjuóskir Helgarpóstsins í þeirra
listann, hafði hann eftirfarandi um garð höfðu verið ítrekaðar.
Þegar Helgarpósturinn reyndi
aö ná sambandi viö eftirsóknar-
veröasta karlmann landsins, Egil
Ólafsson, kom í Ijós aö hann var
staddur viö upptökur í London
ásamt hinum Stuömönnunum.
Eftir töluveröan símaeltingarleik,
tókst okkur aö grípa kappann
glóövolgan þar sem hann stein-
svaf á hótelherberginu sínu. Egill
var sem sagt staddur uppi í rúmi,
þegar honum bárust hin ánœgju-
legu tíöindi og hann var inntur eft-
ir viöbrögöum viö þessari vin-
sœldakosningu.
„Nú, er ég hann?'
— Já, þú ert hann!
„Ég er hann?‘
— Hvernig líst þér á tililinn?
„Þú ræðst á mig hérna í rúm-
inu!!!!“
Þessari yfirlýsingu fylgdu langir
og karlmannlegir geispar hins ný-
vaknaða og ráma Stuðmanns.
— Er þaö ekki einmitt þar, sem
konur vilja hafa eftirsóknarverö-
asta karlmanninn?
„Það er einmitt það sem maður
aldrei veit. Það fer eftir því hvort
hann á að vera þessi stóri sterki í
jakkafötunum, sem fer á milli
stofnana og er duglegur við að
koma sér áfram. Eða hvort hann á
að vera þessi mjúki, góði, sem er
eiginlega miklu skemmtilegri í lá-
réttri stellingu en lóðréttri.
Hvað var ég annars að
segja????“ Nú fékk Egill eftirsókn-
arverði bakþanka og hláturskast.
Við það virtist hann vakna og
verða ábyrgari.
— Hvernig veröur þér nú viö
þessar fréttir?
„Ég er hrærður. Annars er erfitt
að tjá sig um þetta, því maður veit
ekkert hvers konar úrtak þetta
var. Ef þetta eru t.d. stúlkur í
grunnskólum, er þetta „alvarlegt
mál“, myndi ég segja. Ef þetta eru
hins vegar konur, sem komnar eru
af allra léttasta skeiði, þá skil ég
HP GERIR KÖNNUN Á ÞVÍ
HVAÐA KARLMENN
ÍSLENSKUM KONUM ÞYKJA
EFTIRSÓKNARVERÐASTIR
íslenskar konur hafa löngum ver-
iö rómaöar fyrir fegurö og glæsileik,
en minna hefur fariö fyrir alhœfing-
um um hérlenda karlmenn. Viö
brugöum því á leik og geröum
könnun á því hvers konar karl-
mönnum þessar fögru konur sœkt-
ust helst eftir. Niöurstaðan varö í
meginatriöum sú, aö þaö eru hljóm-
listarmenn, fréttamenn, íþrótta-
menn og stjórnmálamenn, sem eru
eftirlœti íslenskra kvenna.
Val HP á eftirsóknarverðustu karl-
mönnum landsins fór fram með
þeim hætti að hringt var í tæplega
Valgeir Quðjónsson. „Ég myndi
sko ekki sparka taonum út úr
rúminu mínu, skal ég segja þér.“
150 konur og þær beðnar um að
nefna nöfn þriggja til tíu manna,
sem þeim þættu eftirsóknarverðir.
Konunum var gefinn um það bil sól-
arhrings umhugsunarfrestur áður
en þær voru krafðar svars. Þess
vegna má gera ráð fyrir því að þær
hafi ekki eingöngu nefnt þau karl-
mannsnöfn, sem fyrst komu í hug-
ann, heldur liggi einhverjar vanga-
veltur að baki valinu.
Þeim konum, sem þátt tóku í þess-
ari könnun, var í sjálfsvald sett
hvaða merkingu þær legðu í orðið
„eftirsóknarverður". Það var mjög
athyglisvert hve erfitt konunum
Páll Magnússon. „Hann er
óumdeilanlega fagur.“
þótti að þurfa að skilgreina merk-
ingu þessa orðs upp á eigin spýtur.
Sú þraut varð reyndar til þess að
,sumar þeirra gáfust hreinlega upp
við að taka þátt í könnuninni! Þetta
vafðist hins vegar síður en svo fyrir
húsnæðislausri, einstæðri móður,
sem ekki var lengi að tilnefna vell-
auðugan aldraðan kaupsýslumann
sem eftirsóknarverðasta karlmann
á íslandi í sínum augum. Að mati
þessarar konu voru það bankainn-
stæður og fasteignir, sem mestu
máli skiptu.
Segja má, að listinn yfir tíu eftir-
sóknarverðustu karlmenn á íslandi
Kristján Arason. ,0-o-o, taann
Krlstján er uppáhaldið mitt.“
HLJÖMLISTARMENN,
STJÓRNMÁLAMENN OG
ÍÞRÓTTAMENN NJÓTA
ÁBERANDI MESTRA
VINSÆLDA MEÐAL
HÉRLENDRA KVENNA
32 HELGARPÓSTURINN