Helgarpósturinn - 06.11.1986, Síða 3

FYRST OG FREMST
Á STOKKSNESI voru amer-
ískir hermenn að mála þakplötur
um daginn og voru þeir við verkið
á túnbletti á stöðvarsvæðinu.
Plöturnar voru málaðar brúnar.
Að verki loknu kom í ljós, að at-
gangurinn við verkið hafði verið
þvílíkur, að talsvert hafði slest af
brúnni málningu á grænt grasið.
Þótti Bandaríkjamönnum hin
mesta óprýði af brúnskellóttu
grasinu þannig, að þeir gripu til
þess snjallræðis að sprauta gras-
blettinn — með grænni málningu.
BOÐSKORT voru eilitið til um-
fjöllunar á þessum stað fyrir
tveimur blöðum eða svo. Við
höldum áfram að fjalla um
þennan merka málaflokk: Á ný-
legu boðskorti frá nágrönnum
okkar í húsgagnaversluninni Epal
við Síðumúla mátti lesa þennan
ofur frumlega texta: „Við frum-
sýnum ný skrifstofuhúsgögn eftir
Pétur B. Lúthersson kl. 17 fimmtu-
daginn 30. október nk.“
Spurning hvað margir mættu í
frumsýningarpartýið, sem að sjálf-
sögðu hefur verið haldið eftir á ef
að likum lætur. En að öllu gamni
slepptu: Væntanlega bregðast
menn úr öðrum geirum viðskipta-
lífsins við með því að frumsýna til
dæmis nýjar árgerðir bifreiða,
frumsýna nýupptekna sendingu af
kuldaúlpum, frumsýna breyttar
umbúðir utan um súkkulaði, að
maður tali nú ekki um frumsýn-
ingu á gömlu kýrkjöti í nautakjöts-
rekkum kjörbúðanna.
Nú, svo má vel fara að tala um
frumsýningar á fæðingardeildum
spitalanna . . .
VILHJÁLMUR Hjálmarsson,
fyrrum ráðherra menntamála frá
Brekku er maður orðheppinn. í
sundlaugunum um daginn var
mikið rætt um fall Stefáns Val-
geirssonar og ósigur hans gegn
Guðmundi Bjarnasyni í kosningun-
um um 1. sæti í prófkjöri Fram-
sóknarflokksins í Norðurlandskjör-
dæmi eystra. Mönnum í heita
SMARTSKOT
pottinum varð tíðrætt um aðförina
gegn Stefáni og einkum hugsan-
legt sérframboð hans. Lengi vel
mun Vilhjálmur ekki hafa lagt
neitt til málanna. En að lokum
sagði kempan frá Brekku: „Það er
ein tilvísun úr Biblíunni sem ég
hef aldrei skilið fyrr en nú. Og
hún er svona: Hinir dauðu munu
grafa hina dauðu.“
ÞAU TÍÐKAST nú hin breiðu
hlaðborð. Arkarmenn austur í
Hverageröi hafa til að mynda
ákveðið að bjóða upp á svokall-
aðan „brunch" að amerískum sið
á milli klukkan ellefu og þrjú á
sunnudögum í vetur. Og jDarna
geta menn hæglega slegið um sig,
því brönsinn — samsuða orðanna
breakfast og lunch — inniheldur
bæði heita og kalda rétti, osta,
paté, ávexti og freyðivín. Og svo
framarlega sem menn kaupa sér
þennan bröns, fá þeir frían aðgang
að sundlauginni og sauna stað-
arins. Við bíðum með óþreyju eftir
að sjá myndir af köldum hvitum
kroppum tvista á sundlaugarbarm-
inum með flösku í annarri hendi
og vínberjaklasana í hinni, eða
sem svarar til þykjustu Rómverja...
FINNLAND verður í Evrópu
næsta sunnudagskvöld, þ.e.a.s. á
þeim nefndum skemmtistað við
Borgartún, sem þetta haustið
býður upp á svokölluð þjóðakvöld.
Það ku vera hætt við fjöri, þvi
varla verður annað i sérhönnuðu
ittala glösunum en finlandia og
svo það að mönnum verði kleift
að hlaupa berrössuðum út i snjó-
skaflana á eftir með hrís að berja
úr sér hrollinn. „Þetta er bara ein
leið til að standast samkeppni,"
segja menn úr bransanum þegar
þeir eru inntir eftir því hvort
svonalagað sé ekki einum of langt
gengið ...
I EINU afmælisblaða Þjóðviljans
var viðtal við Magnús Torfa Ólafs-
son fyrrverandi ritstjóra og sér-
fræðing HP í erlendum málefnum,
sem skýrði þar í fyrsta sinn frá því
hvers vegna hann varð viðskila
við Þjóðviljann í árslok 1962. „í
odda skarst þegar ég hélt því fram
að eigandi blaðsins, þá Sósíalista-
flokkurinn, hlyti að sjálfsögðu að
ráða ritstjóra, en ætti síðan að
trúa ritstjóranum til að móta blað-
inu ritstjórnarstefnu og ráða
menn.“ Og „ég þóttist í þessu efni
reka mig á vegg hjá ýmsum
áhrifamiklum aðilum, sem af
flokksins hálfu fjölluðu um útgáf-
una. Þegar mér fannst ég ekki
njóta þess stuðnings hjá meðrit-
stjórum mínum sem ég hafði
vænst, tók ég þá ákvörðun að
segja upp störfum. . . Þetta mál
snerist að mínum dómi um
ákveðna grundvallarreglu, sjálf-
stæði ritstjóra gagnvart útgefanda,
burtséð frá því hverjir áttu í hlut."
Einhvern veginn koma þessar
túlkanir frá því fyrir aldarfjórðungi
kunnuglega fyrir sjónir — og
margt virðist lítt hafa breyst.
HELGARPÚSTURINN UMMÆLIVIKUNNAR
Brot úr alþingisrímum Aftakan hefur farið fram, „Ég teldi þaö ákaflega óedlilegt ef mér
en friður ríkir enginn.
Stefán út með steyttan hramm yrdi velt úr fyrsta sœti."
stikar afturgenginn. - KJARTAN JÓHANNSSON ÞINGMAÐUR í DV 5.
Annar féll á öðrum stað, NÖVEMBER UM KOMANDI PRÚFKJÖR KRATA I
örlög grimmust hreppti. REYKJANESKJÖRDÆMI.
Upp menn reiddu egghvasst blað úr ávísanahefti. »,.» . Niðri.
Eru fóstrurnar í fýlu?
Pétur Axel Pétursson, 6 ára,
skóladagheimilinu við Heiðargerði.
„Nei. Þær eru alltaf í góðu skapi. En á leikskólanum sem ég
var á voru þær stundum í fýlu."
— Af hverju?
',,Æ, þær voru bara eitthvað í vondu skapi einhvern tímann,
þegar börnin voru stundum óþekk. Þær voru að segja að við
ættum að hætta að stríða."
— En Pétur, nú ætla kannski allar fóstrurnar á öllum
dagheimilunum að hætta vegna þess að þeim finnst
launin ekki nógu góð. Hvað finnst þér um það?
„Mér líst ekki nógu vel á það. (Af hverju?) Bara."
— Finnst þér aö fóstrur séu alltaf blankar — eigi ekki
nógu mikinn pening?
„Þær eiga nú einhvern pening."
— Heldur þú að það sé erfitt að passa ykkur börnin?
„Það held ég nú. Það er stundum slagur hérna. (Bæði
stelpur og strákar?) Já. Það er einn strákur sem er alltaf að
berja stelpurnar."
— Mundir þú vilja vinna við að passa börn þegar þú
verður stór?
„Nei. (Hvað myndir þú frekar vilja gera?) Ég vildi vera
lögga, lögfræðingur, leikari og læknir. (Allt þetta í einu?) Nei,
ég myndi hætta í einhverju og gera hitt."
— Nú vilja fóstrur fá hærri laun. Finnst þér að fóstrur
eigi að fá góð laun?
„Hvað eru góð laun?"
— Það er góð spurning. Heldur þú að þær eigi að fá
meira en þær fá núna?
„Já, Já."
— Eiga fóstrur að fá t.d. eins mikið og borgarstjór-
inn?
„Nei... ekki svo mikið."
— Hvað heldur þú að mamma þín myndi gera ef allar
fóstrurnar hætta og barnaheimilunum yrði lokað?
„Ef fóstrurnar myndu hætta þá myndi ég líka hætta hérna.
Og fara eitthvað annað. Ég fer alltaf í skólann."
— Gæti einhver annar passað þig ef fóstrurnar
myndu hætta?
„Þá myndi ég bara vera í skólanum. (En ef það er ekki
hægt?) Þá flyt ég bara í annað land. (Hvaða land?) Bara eitt-
hvað sem mamma vill."
— Ef öllum barnaheimilum yrði lokað og þú gætir
ekki verið allan tfmann f skólanum, heldur þú að
mamma þín yrði að hætta að vinna?
„Neeei. Þá lætur hún bara einhvern passa mig. (Bara ein-
hvern?) Já."
— En ef allar fóstrurnar hætta, heldur þú kannski að
ráðherrarnir og borgarstjórinn myndu koma og passa
ykkur?
„Nei. (Af hverju?) Bara, þá hætti ég líka ef fóstrurnar myndu
hætta."
— Jafnvel þó að borgarstjórinn myndi koma og
passa ykkur?
„Þá myndi ég samt hætta. Hann myndi ekki koma. (Af
hverju heldur þú það?) Því Reagan er kannski í einu landi og
borgarstjórinn er f öðru landi og þeir eru alltaf einhvers staðar."
— Þakka þér fyrir Pétur. Var þetta ekki bara gaman?
„Jú, jú. Fínt."
260 fóstrur hjá rfkinu og Reykjavlkurborg sögðu upp um mánaöamótin
með þriggja mánaða fyrirvara. Þetta eru um 80% þeirra fóstra er starfa
á samtals 78 dagvistarheimilum þessara aðila, þar sem I gæslu eru um
4300 börn — auk þess sem 2000 börn eru á biðlista. Mikill skortur er
á fóstrum og lökum launum um kennt, en byrjunarlaun þeirra eru
27.637 krónur. Eftir 18 ára starf hafa launin hækkað f tæpar 36 þúsund
krónur. En hvað segja nánustu skjólstæðingar fóstranna — börnin sjálf?
Við tókum einn 6 ára gutta tali.
HELGARPÓSTURINN 3