Helgarpósturinn - 14.01.1988, Blaðsíða 5

Léttadrengur hjá Reykjavíkuríhaldinu setur fram
Á FIMM SÉRFRÆÐINGA
segir Karvel Pálmason alþingismaður
Magnús Óskarsson borgarlögmaður hefur í borgar-
dómi lagt fram beiðni um að örorka Karvels Pálmasonar
alþingismanns verði metin af tveimur ,,hæfum“ og ,,óvil-
höllum“ mönnum. Áður hafði þingmaðurinn þó verið
metinn af fimm færum sérfræðingum, hverjum á sínu
sviði, og tryggingayfirlæknir úrskurðað örorku á grund-
velli álits þeirra.
EFTIR JÓNÍNU LEÓSDÓTTUR MYND JIM SMART
Karvel Pálmason alþingismaður:
„Á hvaða launum eru menn, sem ráðnir eru til þess að koma í veg fyrir að almenningur njóti réttar síns?"
Eins og áður hefur komið fram er
Karvel Pálmason alþingismaður
farinn í mál við Reykjavíkurborg
fyrir hönd Borgarspítalans, vegna
meðhöndlunar í kjölfar hjartaupp-
skurðar í London. Síðustu vikur hef-
ur verið beðið eftir greinargerð
stefnda, en rétt fyrir jólin barst hins
vegar beiðni frá Magnúsi Oskars-
syni borgarlögmanni um nýtt ör-
orkumat.
Örorka Karvels Pálmasonar var á
sínum tíma metin 75% og var það
mat tryggingayfirlæknis byggt á
niðurstöðum úr skýrslum fimm
virtra sérfræðinga, sem rannsakað
höfðu þingmanninn gaumgæfilega.
Sumum kynni því að virðast það
áfellisdómur yfir bæði sérfræðing-
unum og tryggingayfirlækni að
biðja um ,,að dómkvaddir verði
tveir hæfir og óvilhallir menn til
skoðunar- og matsgerðar á örorku
Karvels Pálmasonar". En þannig er
þetta orðað í bréfi borgarlögmanns
til borgardómaraembættisins.
Þegar blaðamaður Helgarpósts-
ins hafði samband við Magnús Ósk-
arsson borgarlögmann sagðist hann
ekki vilja tjá sig um málið í fjölmiðl-
um.
NEITAÐ UM SJÁLFSÖGÐ
MANNRÉTTINDI
Blaðamaður hitti hins vegar
Karvel Pálmason að máli og innti
hann eftir viðbrögðum við þessari
beiðni borgarlögmanns.
„Ég gerði mér grein fyrir því, að
ég gæti átt von á flestu — ef ekki
öllu — í þessu máli. Svo þetta hrellir
mig alls ekki.
Eg vissi þó ekki af þessum mögu-
leika út af fyrir sig, enda bara eins
og hver annar almenningur. Ég
hafði ekki hugmynd um, að menn
myndu flýta sér að nota öll þau tæki-
færi, sem hugsanleg eru, til þess að
knésetja almenning svo hann fái
ekki notið sinna sjálfsögðu mann-
réttinda. Það er borgarlögmaður
einmitt að gera þarna. Harm gerir
þetta annaðhvort til þess að fresta
málinu eða kannski til að knýja mig
til að hætta við.“
— Pú heldur sem sagt ad sá sé til-
gangurinn?
„Þad er enginn vafi á því. Til þess
eru þessir menn launaðir og þá má
spyrja: Hvernig? Á hvada launum
eru þeir menn, sem eru til þess rádn-
ir og settir ad brjóta nidur sannfœr-
ingu einstaklingsins svo hann geti
ekki notid réttar síns?“
— Attu með þessu við borgarlög-
mann?
,,Já, meðal annars"
— Hefurðu einhverja hugmynd
um hve langan tíma þetta nýja mat
mun taka?
,,Ég hef að vísu ekki hugmynd um
það, en mér þykir slæmt ef það tek-
ur meira en svona fjórar vikur.
Sumt af því, sem fram kemur í
matsbeiðninni. virðist mér hins veg-
ar sett fram beinlínis til þess að ég
gefist upp og hætti. Og þar með
væri málið úr sögunni. Ég herðist
hins vegar bara við þetta og það
mun á engu stigi þessa máls vera
hægt að niðurlægja mig. En það er
reynt!
Þetta er því miður það kerfi, sem
við búum við. Menn eru beinlínis
settir til að gæta þess að almenning-
ur nái ekki rétti sínum. En enginn
mannlegur máttur — og allra síst
borgarlögmaður — knésetur mig í
þessu máli."
BLANDAST PÓLITÍK
í MÁLIÐ?
— / bréfi borgarlögmanns er beð-
ið um álit nýju matsmannanna á því
hvort læknar Borgarspítalans hefðu
getað ,,komið í veg fyrir aukna ör-
orku eftir að sýkingin kom í ljós“.
Hefur þinn málflutningur hins veg-
ar ekki snúist um það, að of langur
tími hafi liðið þar til sýkingin kom í
Ijós?
„Einmitt. Menn hefðu alveg eins
getað spurt um ábyrgð lækna eftir
að ég væri dauður!
Aðalatriðið í þessu máli er, að
menn sýndu þvílíkt kæruleysi í með-
ferðinni eftir aðgerðina að það
hlaut að valda því, sem á eftir kom.
Það er mesta gagnrýnisatriðið."
— Veistu nokkuð um viðbrögð
þeirra lœkna, sem rannsökuðu þig
fyrir örorkumatið, við þessari beiðni
borgarlögmanns?
„Nei, en þarna kemur fram van-
traust á fimm sérfræðinga og það er
mjög alvarlegur hlutur. Þarna leyfir
einn einstaklingur, þó borgarlög-
maður heiti, sér að lýsa algjöru van-
trausti á þetta marga sérfræðinga.
Ég hafði á engan hátt ástæðu til að
vantreysta þessum mönnum á þeim
mánuðum, sem ég var í þeirra hönd-
um. En aðrir bera trúlega aðrar til-
finningar, með hvaða hætti sem þær
svo eru. Mér þykir þetta a.m.k.
þungur dómur, sem léttadrengur
hjá Reykjavíkuríhaldinu kveður
þarna upp yfir bæði sérfræðingun-
um og tryggingayfirlækni.
Raunar hefur mér meira en dottið
í hug hvort pólitík blandist inn í
þetta af hálfu borgaryfirvalda. Ætla
þeir að koma í veg fyrir að „utanað-
komandi" stjórnmálamaður sæki
rétt sinn? Menn vilja helst þagga
niður í sumum og helst tímanlega,
ef þeir geta. Kannski hefði það
breytt einhverju að vera með annað
flokksskírteini upp á vasann!"
— / bréfi borgarlögmanns kemur
fram spurning um það, hvort hægt
sé að breyta útliti þínu með lýta-
lœknisaðgerð. Er það ekki nánast
aukaatriði?
„Jú, en mér finnst þeir vera að
hengja sig á það, að kannski sé hægt
að gera mig sætari en ég er! Og ekki
amast ég við því, ef það er hægt.
Trúlega er það nú möguleiki— utan
að frá séð— en að innanverðu verð-
ur engu breytt.“
— Hvenær verður hafist handa
við matið?
„Ég veit það ekki, enda bara eins
og sakamaður sem bíður dómsins.
Annars hrýs mér hugur við því að
einstaklingur skuli vera látinn gang-
ast undir annað eins jarðarmen og
hér er um að ræða eftir að læknar
eru næstum búnir að drepa hann.
Ég á þá ekki endilega við sjálfan mig
sem einstakling, heldur allan al-
menning, sem boðið er upp á þetta
kerfi.
Almenningur er beinlínis hrædd-
ur frá þvi að leita réttar síns. Þannig
er þetta. Maður heyrir t.d. af ein-
staklingum, sem hafa verið látnir
bíða mánuðum saman eftir að dóm-
ur var nærri genginn í máli þeirra.
Það hlýtur eitthvað að vera að slíku
kerfi."
ALLT GERT TIL AÐ BRJÓTA
MANN NIÐUR
— Hafa skoðanir þínar á dómskerf-
inu breyst mikið við reynslu undan-
farinna vikna?
„Ekki kannski á dómskerfinu sem
slíku, en skoðanir mínar á því að al-
menningur geti leitað réttar síns
með venjulegum hætti hafa breyst
gífurlega. Hér eru menn nánast á
botni í því. Það er víða allt gert, sýn-
ist mér, af fulltrúum dómsvaldsins til
að brjóta fólk niður, svo það hætti
að leita réttar síns. Þetta á auðvitað
að vera þveröfugt!"
— Hefur þú eitthvert þingmál í
smíðum, sem segja má að sé afleið-
ing þess sem þú hefur gengið í gegn-
um á undanförnum tveimur árum —
þ.e.a.s. mál varðandi heilbrigðis-
eða dómskerfið?
„Það hef ég að vísu ekki, enda
væri því kannski síst trúað af minni
hálfu sem þingmanns. Ég vona hins
vegar að læknar, margir hverjir, telji
orðna nauðsyn á að breyta hér um
til þess að knýja læknastéttina og
kerfiskarlana til að taka tillit til
mannlega þáttarins í lífinu."
— Hvernig er heilsan annars,
Karvel?
„Hún er það góð, að þeim líðst
ekki að troða mig niður í svaðið. En
hitt er rétt, að mín heilsa verður
auðvitað aldrei aftur neitt í líkingu
við það, sem hún var. Og ég vil vart
trúa því að menn séu að spila á þá
strengi að brjóta mann niður í þeim
tilgangi!"
HELGARPÓSTURINN 5