Morgunblaðið - 28.05.1964, Blaðsíða 3

r
FimmtudaguT 28. maí 1964
MORGUNBLAÐIÐ
3
niiuiHiiiiHiiiiiiiimiiiiiimiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiii
H ALG-ENGT er, að börn í sveit-
= um eigi eða eigni sér ýmis
E húsdýr, ein'kum kindur. í>að
S er hins vegar sjáldgæfara um
S Reykjavíkurkrakka, nema þá
S helzt, er þau taka að vaxa
ij nokkuð úr grasi og hafa verið
g mörg sumur á sama sveita-
= bænum. Þó kom.umst við að
e því, að fjögurra ára drengur,
S Jón Guðmann Pétursson, er
S rí'kur af fé. Hann átti fyrir
g fáeinum dögum tvær kindur,
E Golsu, .sem er fimm vetra ær,
I— og dóttur hennar tvævetur.
Hún er einnig igolsótt. Svo bar
yngri Golsa fýrir nokkru. Hún
E var einlemd. En eldri Golsa
E var öllu frjósamari, því af
p henni fæddust þrjú lömb fyrir
— þremur dögum. Jón litli hefur
g því þrefaldað fjáreign sína og
'g á nú sex kindur í stað tveggja
H áður.
E Afi Jóns litla, Jón * Guð-
nfiannsson, yfirkennari Mið-
Spjallað við ungan fjáreiganda
sem þreíaldaði fjárstofn sinn á nokkrum dögum
bæjarskólans, hefur um langt
árabil haft fé toér í Reykja-
vik. í vetur hafði hann 20
kindur í fjárhúsi sínu, en gaf
dóttursyni sínum tvær hinar
golsóttu. Við fórum með þeim
Jónunum inn að Fjárborg við
Blesugróf í gær að dytta að
Golsu igömlu og lömtoum
hennar þremur. Golsa var
síðust til að bera, og hitt féð
hefur allt verið flutt upp á
heiði.
— Fer nafni þinn oft með
þér hingað? spurðum við Jón
eldri, er við ókum að fjár-
húsinu.
— Já, hann fór með mér á
toverjum degi í allan vetur.
Jón Guðmann hefur mjög
mikið yndi af skepnum.
— Það er samt miklu meira
gaman að toestum en kindum
sagði þá Jón yngri.
— Ég held að þag sé mjög
veigamikið uppeldisatriði fyr-
ir börn að kynnast dýrum í
uppvextinum. Færri og færri
borgartoörn eiga þess kost að
diveljast í sveit á sumrin, svo
. .....................................................................................................................................................................................................................................................
Hana nú, þarna slapp annað.
Jón liUI heldur hreykinn á enu lamba sinna.
að mér finnst afar misráðið
af yfirvöldunum að amast við
sauðfjárhaldi hér í Reykja-
vík, þótt það þurfi vitaskuld
að vera undir eftirliti og á
vel girtum svæðum. Við sem
erum alin upp í sveit, skilj-
urn svo vel, hve göfgandi
áhrif umgengni við dýr hefur
é börnin. Þeir, sem hins vegar
alast upp í bæjum, komast
kannske aldrei að því, hvers
þeir fara á mis.
Golsa jarmaði hátt, er hún
sá okkur opna hliðið á girð-
ingunni utan við fjárhúsið.
Síðan hljóp hún í áttina að
Jóni litla, sem kallaði:
„Gibba-gibba-gibb“. Lömbin
skokkuðu á eftir móður sinnL
Þegar Golsa var komin til
eiiganda síns, dró hann kex
upp úr vasa sinurn og gaf
henni. Virtist -fara vel á með
þeim. Að kexátinu loknu, gaf
eldri Jón Golsu fóðurmjöl,
Siðan yfirgáfum við hana og
lömbin.
— Hvað ætlar þú að verða,
þegar þú ert orðinn stór?
spurðum við Jón á heimleið-
inni.
— Ég ætla að verða bóndi.
— Hvenær verður þú fimm
ára?
— Næst, þegar ég á af-
mælL
Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiniii:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.uiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii77
STAkSTEINAR
Sérfræðingur Framsóknar
í húsnæðismálum
Aðalsérfræðingur Framsóknar
í húsnæðismálum, Hannes Páls-
son frá Undirfelli, er nú tckinn
að skrifa greinaflokk í blað
flokks síns um þessi mál, og er
það jið vonum, þar sem hann hef-
ur um langt skeið verið fulltrúi
Framsóknarflokksins í Húsnæðis-
málastjórn og mestur áhrifamað-
ur um mörkun stefnu flokksins í
þessum málum. Hannes Pálsson
varð allfrægur maður 1958, þeg-
ar hann stóð að samningu „Gulu
bókarinnar" svoncfndu, þar sem
skýrð voru úrræði vinstri manna
í húsbyggingamálum. Þau voru í
stuttu máli á þá leið, að svipta
einstaklinga yfirráðum yfir ibúð-
arhúsnæði sínu og fá rikinu heild
arstjórn húsnæðismála í hendur.
£kyldi ríkið fyrst og fremst
hyggja íbúðarhúsnæði, en ekki
einstaklingarnir. Sem betur fór
komst upp um þessar fyrirætlan-
ir vinstri manna skömmu fyrir
bæjarstjórnarkosningarnar 1958
og vöktu þær að vonum mikla
athygli. Úrslit þeirra kosninga
urðu sem kunnugt er þannig, að
Sjálfstæðisflokkurinn vann stór-
sigur, en vinstri flokkarnir töp-
uðu. Þar með voru lífdagar
vinstri stjórnarinnar taldir, og
því varð að stinga undir stól fyr-
.irætlunum um að svipta menn
yfirráðum yfir íbúðarhúsnæði
sinu.
Fer hægt af stað
f greinarflokki þeim, sem
Hannes Pálsson hefur nú byrjað,
fer hann hægt af stað, enda sjálf-
sagt minnugur þess, hverjar urðu
undirtektir undir boðskap „Gulu
bókarinnar" á sínum tima. Hann
leggur þó áherzlu á að nauðsyn-
legt sé, að „skipuleggja bygging-
arstarfsemina betur en nú er
gert“ og að nauðsynlegt sé „að
nýta betur hvern fermetra gólf-
flatar en nú er gert“. Síðar segir
hann:
„Það er hrein vitfirring hjá
fjármagnslitilli þjóð eins og ís-
lendingum að ætla sér að byggja
stærra og iburðarmeira íbúðar-
húsnæði en nokkurs staðar gerist
hjá nágrannaþjóðum okkar. —
Meðaltalsíbúðir hjá okkur eru
tugum fermetra stærri en hjá
flestum öðrum Vestur-Evrópu-
þjóðum“.
Enn virðist Hannes Pálsson
þannig vilja viðhafa einhvers
konar húsnæðisskömmtun eins og
var megininntak í fyrirætlunum
vinstri manna 1958. Verður fróð-
legt að sjá hvað hann segir í
næstu greinum.
Unglingavinnan
Alþýðublaðið birti í gær rit-
stjórnargrein um unglingavinn-
una og segir þar réttilega eftir-
farandi:
„Það hefur jafnan þótt börnum
og unglingum hollur og góður
skóli að vinna að nauðsynjastörf-
um á sumrin."
Síðar segir:
„Það eru ekki allir hrifnir af
þeirri sjón, sem nú blasir við
augum dag eftir dag niðri við
höfniná, svo að einn vinnustaður
sé nefndur.... Hér þarf því að
ráða bót-á núverandi ástandi áð-
ur en í óefni er komið“.
Morgunblaðið efast um að
nauðsynlegt sé „að ráða bót á
núverandi ástandi". Sem betur
fer þekkist ekki vinnuþrælkun á
borð við það, sem var fyrr á ár-
um, og því ekki miklar líkur til
þess að unglingum sé misboðið,
| en hinsvegar ljóst að þeir hafa
gott af erfiðisvinnu, enda munu
flestir foreldrar hafa meiri á-
hyggjur af því að geta ekki út-
vegað börnum sínum vinnu en af
því að þau vinni of mikið. Það er
einmitt ánægjuleg sjón að sjá
dugandi unglinga vinna.