Morgunblaðið - 28.05.1964, Blaðsíða 17

p yimmtudagur 28. mai 1564
MOKCUHBLADIÐ
17
Yfirlýsing frá Kristmanni
Guðmundssyni
Vaidís Böðvarsdóttir
I>AR eð fregnir af mótmælum
fáeinna skólastjóra í Reykja-
vík við því að ég undirritaður
kynnti bókmenntir í skólum
þeirra hafa verið nokkuð um-
ræddar að undanförnu, hef ég
óskað þess að eftirfarandi
vottorð og yfirlýsingar, sem
lagðar hafa verið fram í rétt-
inum og eru frá níu þekktum
skólastjórum, verði birtar í
Morgunblaðinu, þótt blaðið
hafi ekki fylgzt með vitna-
leiðslum í máli þessu, enda
mun það ekki vera venja þess.
Kristmann Guðmundsson.
YFIRLÝSING
Reykjavík, 15. maí 1964.
Eftir beiðni vottast hér með, að
hr. rithöfundur Kristmann Guð-
xnundsson hefur komið hingað í
skólann tvisvar á vegum Mennta-
málaráðuneytisins í sambandi við
Listkynningu í skólum og lesið
upp fyrir nemendur. Leysti hann
verkefni sitt af hendi með ágæt-
um, og varð ég ekki annars var
en framkoma hans öll væri óað-
finnanleg.
Kristinn Ármannsson
(sign) .
rektor.
' Það vottast hér með, að ég hefi
aldrei beðizt undan því, að Krist-
mann Guðmundsson, rithöfundur,
kæmi í Mentaskólann á Akur-
eyri til kynningar á íslenzkum
bókmenntum. Síðan Kristmann
hóf þessa kynningarstarfsemi,
mun hann öll árin hafa komið í
skólann nema síðastliðinn vetur.
Hefir hann lesið upp ljóð eftir
helztu skáld vor og jafnan flutt
einhver inngangsorð. Hefir mér
virzt, að.hann gætti hófs í máli
sínu. Stundum hefir mér fundizt,
að meiri vinna mætti liggja að
baki máli hans, en stundum hefir
mér þótt honum mælast vel, svo
að ávinningur væri að hlýða á
ræðu hans. Hins vegar veit ég,
að upplestur hans hefir sætt gagn
rýni sumra nemenda, og virðist
slíkt varla dómstólamál, enda
hverjum nemanda frjálst að hafa
sína skoðun.
Menntaskólanum á Akureyri,
•0. maí 1964*
■ Þórarinn Björnsson
(sign)
Laugarvatni, 16. maí 1964
Að beiðni hr. rithöfundar Krist-
manns Guðmundssonar vottast
eftirfarandi:
Síðan ég kom að Menntaskól-
anum að Laugarvatni í janúar
1960, hefir Kristmann Guð-
mundsson tvisvar heimsótt skól-
ann til að lesa úr bókmenntum
fyrir nemendur.
Ég hefi ekki haft á móti þ&ss-
um heimsóknum frekar en heim-
sóknum annarra, sem hingað
koma í embættiserindum á veg-
um yfirstjórnar skólans.
Jóhann S. Hannesson
(sign)
skólameistari.
Laugarvatni, 12. maí 1964
Samkvæmt beiðni hr. Krist-
mánns Guðmundssonar rithöfund
ar leyfi ég mér að taka fram eft-
irfarandi:
Síðan ég tók við skólastjórn
Héraðsskólans á Laugarvatni,
hefur Kristmann Guðmundsson
rith. tvívegis heimsótt skólann
og lesið fyrir nemendur upp úr
íslenzkum skáldverkum. Var
þetta árin 1964 og 1960. — í hvor-
ugt þessara skipta hefur komið
til umtals að biðjast undan komu
Kristmanns Guðmundssonar frek
ar en annarra opinberra starfs-
manna, sem hingað hafa komið á
vegum hins háa menntamálaráðu
neytis. Ég hef boðið Kristmann
Guðmundsson velkominn eins og
alla aðra góða gesti, sem sótt
hafa skólann heim i skólastjórn-
artíð minni.
Benedikt Sigvaldason
skólastjóri
(sign)
Reykholti, 11. apríl 1964
Herra rithöfundur Kristmann
Guðmundsson hefur margsinnis
komið í Reykholtsskóla undan-
farin ár, til þess að kynna ís-
lenzkar bókmenntir. Ég hef alltaf
haft ánægju af komum hans
hingað og aldrei haft út á fram-
komu hans að setja í einu
neinu. Ég hef aldrei orðið ai
ars var en nemendur skólans
væru ánægðir með komur hans.
Þórir Steinþórsson
skólastjóri
^ (sign)
Kristmann Guðmundsson rit-
höfundur kom um árabil í heim-
sókn einu sinni á vetri í héraðs-
skólann að Skógum undir Eyja-
fjöllum og kynnti íslenzkar bók-
menntir.
Við þessi tækifæri flutti hann
fróðleg erirtdi um skáldskap á
ákveðnum tímabilum, rakti ævi-
atriði og listaferil höfunda og
las upp ljóð og laust mál. Komú
Kristmanns var alltaf beðið hér
með eftirvæntingu og voru er-
indi hans gagnmerk og flutning-
ur skörulegur. Ég get fullyrt, að
nemendur nutu vel þess fróð-
leiks, sem Kristmann færði
þeim, og vissulega var mikill
ávinningur að bókmenntakynn-
ingum hans. Væri æskilegt að
hann fengi tækifæri til að halda
þeim áfram.
Um framkomu Kristmanns vil
ég taka fram, að hún var í senn
ljúfmannleg og virðuleg og ekk-
ert út á hana að setja á nokkurn
hátt.
Skógum 7. maí 1964
Jón R. Hjálmarsson
(sign)
skólastjóri.
Símskeyti dagsett 10. maí 1964.
„Kristmann Guðmundsson
rithöfundur,
Pósthólf 615, Reykjavík.
Kristmann Guðmundsson rit-
höfundur hefur komið í Eiða-
skóla og kynnt ísl. skáldskap
mönnum til mikillar ánægju.
Þórarinn Þórarinsson,
skólastjóri.“
Reykjavík, 9/5 1964
Að gefnu tiiefni skal það tek-
ið fram, að listkynningar hr.
Kristmanns Guðmundssonar rit-
höfundar í Gagnfræðaskóla Aust-
urbæjar hafa jafnan farið fram
í góðri samvinnu við mig, þegar
þær hafa boðizt, eins og aðrar
listkynningar á vegum yfirstjórn-
ar fræðslumáia.
Efni til flutnings hefur rithöf-
undurinn sjálfur valið og hefur
það alltaf verið á sviði íslenzkra
bókmennta, eins og til mun hafa
verið ætlazt.
Nemendur hafa tekið Krist-
manni vel eins og öðrum list-
kynnendum, sem heimsótt hafa
skólann, enda hefur Kristmann
Guðmundsson að mínum dómi
jafnan flutt mál sitt áheyrilega
og af smekkvísi.
Virðingarfyllst,
Sveinbj. Sigurjónsson
skólastjóri.
Akranesi 8. maí 1964
Það vottast hér með, að Krist-
mann Guðmundsson rithöfundur
hefir á undanförnum árum kom-
ið nokkrum sinnum í skóla þá,
er ég hefi stýrt, í Stykkishólmi
og á Akranesi.
Hefir hann lesið upp fyrir nem-
éndur úr verkum íslenzkra
skálda og farizt það prýðilega
að mínum dómi.
Ég hefi að sjálfsögðu aldrei
amazt við komum hans, en aft-
ur á móti þótt fengur að þeim.
Ólafur Haukur Árnason
skólastjóri
(sign)
ATHS.:
Kristmann Guðmundsson hef-
ur óskað eftir að framangreind
yfirlýsing væri birt og telur
blaðið það rétt, enda þótt það
reki ekki vitnaleiðslur í máli
þessu.
Ritstj.
IViÍEining
VALDÍS Böðvarsdóttiir er horfin
úr samfélagi okkar. Húri lézt
Sjúkrahúsi Akraness 21. þ. m. á
78. aldursári.
Valdís var fædd 27. sept 1887
r á Akranesi, í svokölluðu
ívarshúsi. Þar bjuggu. for-
eidrar hennar, frú Helga Guð-
brandsdóttir og Böðvar Þorvalds-
son, sem um áratugi rak hér
verzlun og útgerð, eða allt frá
1880. Fyrir eldri Akurnesinga
þarf ekki að kynna þau hjón.
Þau voru, að sögn þeirra, sem til
þek'ktu mikil sæmdarhjón og
sterk uppistaða þessa bylggðar-
lags. Heimili þeirra var alþekkt
fyrir mikinn myndarskap og bar
Valdís glöggt einkenni þess. Hún
ólst upp í stórum systkinahópi
Þau voru 10 alls. Af þeim dóu
4 kornung og einn bróðir 'hennar,
Björn, dó rúmlega tvítugur.
Tæpri viku fýrir andlát Valdísar
lézt svo bróðir hennar, * Leifur,
og eru þá eftir á lífi, systkinin 3,
Haraldur, útgerðarmaður á Akra
nesi, Axel, bankamaður i)Reykja
vík og frú Elínborg, ekkja Ein-
ars E. Kvaran, einnig búsett í
Reykjavík.
Ung að árum lagði Valdís leið
sína út fyrir landssteinana.
Dvaldist fyrst eitt á r í Skotlandi,
Edinborg, og nokkru síðar fór
hún til Danmerkur og var þar
um skeið. Siðar átti hún fleiri
ferðir til annarra landa. Varð
þetta henni góður skóli, enda
var hún góðum gáfum og hæfi-
leikum gædd og átti létt með að
tileinska sér nám og holla menn-
ingu þar sem hún dvaldist erlend
is. Það var óvenjulegt á þessum
árum, að ung stúlka fengi tæki-
færi til slíkra ferða. Valdísi mátti
tvímælalaust telja vel menntaða
konu, þótt ek'ki hefði hún 'haft
aðstöðu til langrar skólagöngu.
Böðvar, faðir Valdísar, hafði
starfrækt póstafgreiðslu sam-
hliða verzlun sinni, eða allt frá
1906. Valdís byrjaði snemma að
vinna við hana og tók síðan al-
veg við henni. Árið 1934 var póst
ur og sími sameinað á Akranesi
og eftir það veitti hún hvoru-
tveggja forstöðu til ársloka 1946,
er hún lét af störfum, að eigin
ósk.
Ég, sem þá tók við starfi Val-
dísar, kynntist vel samvizku-
semi hennar og starfshæfni, enda
vann hún hjá mér um skeið,
eftir að hún lét af forstöðu
þessara starfa.
Störf Valdísar mótuðust af
góðum hæfileikum, frábærri al-
úð og vandvii'kni. Öll framkoma
hennar bar með sér þjónustuvilja
gagnvart 'þeim, sem starfsins
nutu og trúmennSku við þá stofn
un, er hún vann fyrir, enda naut
hún virðingar og trausts beggja
aðila. Við hjónin áttum því láni
að fagna, að njóta elskulegrar
móttöfcu Valdísar er við flutt-
umst hingað og eignuðumst vin-
áttu hennar, sem síðan hefir ver
íð fjölskyldunni óbrigðul. Fröken
Valdís var glæsileg kona í sjón
og persónusterk. Hún vakti at-
hygli hvar sem hún fór, enda bar
hún með sér svipmót sannarar
hefðarkonu. En hún var það ekki
aðeins að ytra útliti, heldur og
fyrst og fremst í beztu merkingu
þess orðs, í hugsun oig at'höfnum
Samskipti hennar við fólk og Xim
tal um aðra, virtist aHt sprottið
af þeirri hugsun, að láta gott af
sér leiða. Það tókst henni líka
vissulega með sinni ljúfu hóg-
værð. Það fór ekki fram hjá
þeim se'm til þefcktu, hversu börn
löðuðust að Valdísi. Mátti segja
að hún hefði oft mörg fósturbörn
þótt ekki væri það í venjulegri
merkingu. Slíkt lýsir fólki hvað
bezt. Þvi er hennar saknað ekki
aðeins af nánustu ástvinum, held
ur og af fjölmennum vinahópL
Ég kom í sjúkrahúsið til Valdís-
ar tveim dögum fyrir andlát
hennar .Þá var þrótturinn næst-
um þrotinn. Hún sagði þá, — ég
er svo þreytt í dag en á morgun
verð ég betri .Það varð að vísu
ekki næsta dag serrr batinn kom,
heldur einum degi seinna. Nú
hefir þú, 'kæra Valdís, flutzt á
annað og æðra lífssvið. Þangað
beinum við nú blessunaróskum
okkar og minnumst þin sem góðr
ar, þroskaðrar konu.
Karl Helgason/
Stúlka óskast
hálfan eða allan daginn.
Þvottahúsið
Bergstaðastræti 52. — Símar 14030 og 17140.
HOFUM FENGIÐ
HERRAHATTANA
SEM ERU MEST SELDIR í AMERÍKU
í DAG.
Hush
Fuppíes
BREATHIN’
BRUSHED PIGSKIN®!
B R A N D
HATS
EKTA SVIHASKINN
3 gerðir. — Margir litir.
■/vv\
Austurstræti 22 & Vesturveri.
þtlN^FIÐURHREINSUNINl
[VATNSSTlG 3 sTmI 18740 REST BEZT-koddar
Endurnýjum gömlu sœng-
AÐEINS ÖRFA SKREF
FRA* LAUGAVEGI
urnar.eigum dún-og fidurheid ver.
ELJUM ædardúns-og gæsadúnssæng-
or og kodda af ýmsum stærdum.