Morgunblaðið - 28.05.1964, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 28.05.1964, Blaðsíða 10
10 MORCU N BLAÐIÐ i Fímmtudagur 28. maí 1964 it!!iiii!iiiiiiii!i!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiii'.;l|iijiiiiiiiiiiiitiíis!i!iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii iiiiiiii'.iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiii Myndskreytir enska út- gáfu á ísi. þjdösögum í TiLBFNI afmælis Gunnars Gunnarssonar, skálds, datt Morgunblaðinu í hug að spjalla við Gunnar yngri, son hans, sem hefur gert teikning ar í sögu föður síns, Fjall- kirkjuna. Gimnar er fæddur í Dan- mörku, þar sem hann dvaldist til 26 ára aldurs, en þá flutti hann ásamt foreldrum sínum til íslands. Hann stundaði nám við listmálaraskóla Karls Larsens í Kaupmannahöfn og fór síðar til Frakklands, Hol- lands og Þýzkalands til að kynna sér myndlist frekar. Gunnar er kvæntur Signýju Srveinsdóttur frá Þykkvabæ í Álftaveri, og eiga þau þrjú börn, Francizku, Gunnar og Katrínu. Gunnar varð vel við ósk blaðsins um viðtal og þar sem í ljós kom, að hann verð- ur fimmtugur nú í vikunni, þótti rétt að birta samtalið á afmælisdaginn, sem er í dag, 28. maí. — Hvenær gerðuð þér mynd irnar í Fjallkirkjuna, Gunn- ar? — Ég teiknaði þær upphaf- lega fyrir Helgafell kringum 1950. Þær eru 120 að tölu og eru í öllum fimm bókum Fjall kirkjunnar. Teikningamar hafa einnig birzt í hinni sænsku útgáfu sögunnar og í útgáfu Carit Andersens forlag inu í Kaupmannahöfn, sem er einmitt um þessar mundir að koma á markaðinn. — í>ér hafið einnig mynd- skreytt fleiri bækur, er það ekki? — Á undanförnum árum hef ég skreytt 16 bækur, bæði íslenzkar og erlendar. Sumar myndirnar hafa aðeins birzt hjá dönskum forlögum, en ekki hérlendis. Hér með er einnig talið verk, alls 30 teikn ingar, sem ég er um þessar mundir að ljúka, fyrir enska forlagið Rubert Hart-Davis, sem ætlar að gefa út íslenzkar þjóðsögur. — Hvernig dóma hafið þér fengið fyrir teikningarnar í Fjallkirkjuna? — Hér heima fékk ég mjög góða dóma, einnig í Svíþjóð og í umsögn um þær í dönsku útgáfunni segir: „Hinar hug- næmu teikningar falla ágæt- lega inn í textann og eru í sjálfu sér prýðileg lýsing á íbúum Islands og hughrrfum“. — Hafið þér eingöngu unnið að bókaskreytingum? — Ég málaði ein 5 olíu- málverk fyrir Ragnar í Smára og er efnið sótt í Aðventu. . Þessar myndir ætlaði Ragnar að nota annaðhvort í erlenda útgáfu af Aðventu eða fyrir endurprentanir Helgafells. — Hafið þér haldið sýning- ar í Reykjavík? — Það hef ég ekki gert í 14 ár. Hvorki haft sjálfstæða sýningu eða tekið þátt í sam- sýningum á því tímabili. Ég hef yfirleitt málað eftir pönt- unum einstakra manna eða fyrirtækja, þá ákveðin mótíf, og myndirnar því horfið úr höndum mér jafnóðum. Ýmis legt annað hef ég að vísu mál að, en það hef ég einnig látið strax frá mér og ekki getað safnað að mér myndum. Ég hetf nú verið að hugsa um að bæta úr þessu og halda yfirlitssýningu og yrði þar úr valið af því sem ég hef málað og teiknað frá því ég kom hingað til lands vorið 1939. Sennilega gæti orðið af þessu í haust. Ýmsir erfiðleikar eru að vísu á þessu, því þær mynd ir sem ég vildi sýna þyrfti ég að fá lánaðar. Myndirnar eru dreifðar hingað og þangað um landið og erlendis, einkum þó í Danmörku, þ.á.m. myndir, sem ég hefði gjarnan viljað hafa með. — Það verður ef til vill erf itt að hafa upp á sumum mynd unum? — Já. Mér er ókunugt um hvar sumar myndirnar eru niðurkomnar. Það var t.d. kona ein hér í bæ sem saín- aði myndum mínum. Þær ýoru a.m.k. orðnar 8 talsins sem hún átti þégar hún lézt fyrir nokkrum árum. Eftir það voru Gunnar Gunnarsson. Auglýsingatækni á íslandi langt á eftir tímanum — segír dr. Max Kjær Hansen, professor DR. Max Kjær Hansen, prófessor við Verzlunarhá- skólann í Kaupmannahöfn, dvaldist um tveggja mánaða skeið í Reykjavík til fyrir- lestrahalds við háskólann. Hélt prófessorinn aftur til Hafnar um miðjan maí, en fyrir brottför áttl Morgun- blaðið samtal við hann. Prófessorinn sagði, að Landsbankinn hefði styrkt Háskóla íslands til að fá er- lendan prófessor til að flytja fyrirlestra um nokkurra mán aða skeið við viðskiptadeild- ina og hefði hann verið til þess ráðinn, en vegna anna hefði hann ekki getað verið allan tímann og hefði það orðið úr, að sonur hans, Uif Kjær Harisen, prófessor við Verzlunarháskólann, dveldist hér frá 1. febrúar til 15. marz, en þá tæki hann sjálfur við. Hann sagði, að sérgrein sín væri markaðsfræði og sölu- tækhi og hefðu fyrirlestrarn- ir við viðskiptadeildina eink- um fjallað um þau mál, enda væru engir sérfróðir kennar- ar í þeim við deildina. En við skiptasérfræðingar þyrftu að gera meira en að kenna við skóla ef vel ætti að verá. Þeir þyrftu að vera í lífrænu Dr. Max Kjær Hansen sambandi við atvinnulífið. Þess' vegna hefði hann flutt þrjá fyrirlestra hér fyrir kaupsýslumenn. Sá fyrsti hefði fjallað um vandamál stórsölunnar og iðnreksturs, annar um byltinguna í smá- söluverzlun og sá þriðji um sölutækni og mikilvægi aug- lýsinga á íslandi. Prófessorinn sagði, að bylt- ing hefði orðið í verzlunar- háttum í löndum Vestur- Evrópu eftir síðari heims- styrjöldina, en þróunin hefði hafizt í Bandaríkjunum. Sagði hann, að nokkurn tíma hefði tekið að þessarar þró- unar gætti hér á landi, en hann kvaðst álíta að á næst- unni yrðu stórkostlegar breyt ingar í þessum efnum hér á landi. Hann kvaðst hvergi í veröldinni hafa séð jafn öran hagvöxt og á íslandi, þar sem þjóðarframleiðslan hefði margfaldazt. Enda hefði skap azt eftirspurn eftir vörum og þjónustu sem enginn hefði búizt við. Og enn væri hag- vöxturinn ört vaxandi hér á landi. Max Kjær Hansen var þeirrar skoðunar eftir kynni sín af íslenzkum verzlunar- háttum, að þróun smásöiunn- ar væri langt komin miðað þær allar seldar, en mér er ekki kunnugt um hvað af þeim varð. Hafið þér fengizt við önnur myndlistarform? — Ég byrjaði á því fyrir 14—16 árum að búa til mósaik myndir úr íslenzkum steinum. Þetta var eiginleg.a gert í til- raunaskyni, Það vakti fyrir mér fyrst og fremst að skreyta úr mósaik innanhúss og utan, eins og gert er sums staðar erlendis t.d. í Mexico. Ég bjó tiil 5 myndir, sumar nokkuð stórar, en .vinnan og tíminn sem fór í að gera mynd irnar var svo mikill að ég hætti þessu aftur. Að visu fékkst ágœtt verð fyrir mynd. irnar, þótt það væri ekki nægjanlegt miðað við alla fyr irhöfnina til þess að það borg aði sig. Annars furðaði mig mikið á því, hve mikið er hér á landi af litskrúðugum steinum úti í náttúrunni. Ég fékk steina hingað og þangað að í mynd- irnar og voru þeir í 40—50 lit- um og litatónum. Maður hafði eiginlega til umráða steina í jafnmörgum litbrigðum og málarinn hefur á spjaldinu sína, sagði Gunnar að lokum. við önnur Evrópulönd, en hins vegar væri auglýsinga- tækni langt á eftir á íslandi. Hann sagði, að sölutækni væri mikil sérfræðigrein og ættu blöðin að láta þetta mál til sín taka, þar sem auglýs- ingar væru mjög nauðsynleg- ur og þýðingarmikil; hður í allri vörusölu og dreifingu. Þá benti prófessorinn á, að hinn „ævintýralegi hagvöxt- ur“ hér hefði í för með sér hættu um verðbólguþróun og þess vegna yrðu tslendingar að gæta þess vel að hagvöxt- urinn sprengdi ekki ramm- ann. Varðandi starf sitt við Há- skóla íslands sagði prófessor inn, að hann hefði gert fyrir hann 10 kennsludæmi í sér- grein sinni og væru dæmin miðuð við viðskiptadeildina. Kvaðst hann leggja mikið upp úr því, að með dvöl þeirra feðga hér hafi skapazt persónulegt samband milli viðskiptadeildarinnar og Verzl unarháskólans í Höfn. Þá kvaðst hann í framtíðinni von ast til að fá í sinn skóla ís- lending sem sérstaklega legði stund á sölutækni og markaðs fræði. Hér væri mikii þörf á slíkum sérfræðingi til að starfa sem ráðunautur fyrir þá aðila, sem stunda stórsölu og smásölu. Hinn ön verzlun- arvöxtur hér gerði þetta nauð synlegt. Max Kjær Hansen, prófess- or, gat þess að lokum," að þeir feðgar myndu í sumar skrifa bók um rannsóknir sínar á auglýsingamagni hér, skipt- ingu þess milli einstakra aug- lýsingamiðlara, í hlutfalli við verzlunarumsetningu og þjóð arframleiðslu. Sagði hann, að bókin verði þýdd á íslenzku og með henni muni fylgja úr- dráttur á ensku. 51 'ÍÍllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMlf1 tfllllllUllllllllllllllllllllillillllllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIinilllUllllllllllllllllilli lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliliillllllllllllllllllllllllllilllllllllllMil Ýtuvinna Jöfnum lóðir — ýtum úr grunnum. Verktækni hf. Símar 38194 og 37574. ATHUGIÐ að borið saman við útbreiðslu er langtum ódýrara að auglýsa i Morgunblaffinn m öðrum blöðum. Starfstúlka óskast Upplýsingar hjá yfirhjúkrunarkonunni. ~júkrahúsið Sólheimar.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.