Morgunblaðið - 19.08.1965, Blaðsíða 11

MORCU NBLAÐID
11
Fimmtudaguf 19. Sgúst 1965
Samkomusalurimi á Hellu var þéttskipaður áheyrendum meðan Svavar Gests og hljómsveit
bans skemmtu og ræður voru fluttar.
kaupfélögin jöfnum höndum,
enda nytu þeir að öðrum
ibosti ekki þess hagræðis sem
það hefur í för með sér að
iiafa samkeppni í vexzkm og
viðsikiptum.
Á Kirkjubæjarklaustri
Síðasta héraðsmót Sjálif-
Btæðisfkxklksins í sumar vax
haldið á Kirkjubæjarkiaus tri
á suniniudag. Var það haldið í
nýju félagsiheimili þar á
etaðnum og var einhver fjö>l-
mennasta samikoma, sem þar
hefur nokkru sinni verið hald
in. Þegar ræður vom fiuittar
og skemmtiatriði fóm fram
í samikomiusalnum, komiust
mun færri gestir að en vildiu
þrátt fyrir að salurinn er
mjög sitór. Langflestir þeirra,
sem héraðsmótið sóttu, vom
úr V estu.r-Skaftafelissýslu.
Axel Jónsson alþingiamaður
SIGURÐUR SIGURÐSSON
á Skammbeinsstöðum.
stjórnaði samikomunni, sem
fór hið hezta f.ram í alla staði.
Allir skemmtu sér mjög vel,
og var mjög ánægjuilegt,
hversu vel þetita síðasta hér-
aðsmóit Sjálfstæðifrflok'k.sins í
sumar tókst í alla staði.
Meðal gesta á héraðsmótinu
á Klaustri var Koébrún Valdi-
marsdóttir húsmóðir í Víik í
Mýrdal. Hún er fædd í Vest-
mannaeyjum en alin upp í
Fljótshlíðinni.
Við spyrjum Kolbrúnu,
hvernig hún kunni við að búa
í Vik.
— Ég kann vei við miig þar.
Þar er mjög fal'legt, og enda
þótt íbúarnir séu ekiki marg-
ir, þá kemiur þar á móti, að
það er gott fólk, sem byggir
Vilk. Félagslif er heldux dauft.
en við saekjium sfcemmtanir
eftir þvi sem við verður kóm-
ið í grannsveitir ofcfcar. Ann-
ars stendiur það til bóta, því
að nú á að fara að stækfca
skólann í Vík, og þá batinar
aðstaðan til muna.
í Vifc búa nú 340 til 350
manns, og hefur íbúafjöldinn
lítið breytzt síðustu ár. Flest-
ir fást við verzlun og ýmis
konar þjónustustörf við sveit-
imar. Þar eru nú tvö bíla-
verkstæði og þrjú trésmíða-
verfcstæði. Áður fyrr var smá
vegis úitgerð frá Vík, en henni
var hætt fyrir löngu. Á sumr-
in er mjög mikili ferðamanna
straumur um Vífc og fer hann
vaxandi frá ári til árs. Hótel-
ið er oftast f-ullt. Ég hef
stundium unnið þar tíma og
tíma og kann ágæitlega við
það. Um verzlunarmanna-
heligina var óg þar einn dag.
Þá var svo miikið að gera, að
ég hafði bófcstaflega engan
tíma til að borða hádegismat-
inn minn fyrr en seint um
kvöidið.
Á héraðsmóitinu hittum við
aðra unga stúdfcu, Ólafíu Dav-
íðsdóttur frá Fossum í Land-
broti. Hún er 19 ára gömul og
vinnur á hótolinu á Klaustri
í sumar.
— Heflur ekki verið margt
um manninn á Kinkjubæjar-
klaustri í sumar?
— Jú, hi-ngað hafa komið
margir ferðamenn, bæði is-
lenzikir og útiendingar. Fólki
íinnst svo fallegf hér og ég er
því svo innilega sammála.
Annars þyfcir víst hverjum
sinn fuigl fagur og við heima-
fólkið erum því ef til vill ekki
dómbærust á okkar héráð.
Þeir, sem koma á hótelið, búa
þar yfirleitt efcki mjög lengi.
Þeir, sem hafa lengri viðdivöl
hér á Klaustri, búa flestir í
tjöldum. En allir vilja sfcoða
sig um hér í girenndinni, því
að margt skemmtilegt og
sögulegt er að sjó.
Sú saga er sögð, að ein-
hverju sinni hafi nunnur á
Kirkjubæj arkilaustri verið
grunaðar um að eiga vingott
við smalann. Engin vildi játa,
en tvær þær voru líflátnar,
sem belzit lágu undir grun.
Síðan voru þær dysjaðar þar
sem heitir Systrastapi. Ann-
að leiðið verður grænt á
hverju sumri, að því er sagt
er, en hitt hefur aldrei gróið,
og á það að vera til marks
um, hvor nunnanna var sek.
Það var lifca bér, sem hraunið
hætti að renna, þegar séra
Jón Steingrímsson flutti sína
frægu eldimessu, og séet gieiai
lega, hvar þessi merfci at-
burður gerðist. Hérna rétt hjá
eru lika tóftir nunnuklausturs
ins, og alilt þetta hafa ferða-
menn áhuga á að skoða.
— Er margt ungt fólik hér
í sveitunum?
— Það þarf nú ekki annað
en að líta yfir salinn til að
sjá, að svo er. Unga fólfcið
hefur furðanlega lrtið flu-tzt
héðan. Samt er nú heldur
dauift hér að vetri til, en á
sumrin eru oft haldnar
shemmtanir hér í félagsheim-
ilinu, og þá er fjörið þeim
mun meira, eins og til dæmis
rtúna í krvöld.
En það var ekki bara ungt
fólk, sem .sótti héraðsmót
Sjálfstæðismanna á Kirkju-
bæjarklaustri. Eldri bændur
konur þeirra voru þar
fjöknenmir hópur. Meðal
þeirra var Ásgeir hreppstjóri
Pálsson í Framnesi í Dyr-
hólahreppi. Han-n varð sjötug-
ur í sumar og hefur átt
heima í Mýrdalnum frá 12
ára aldri. Allan tímann hef-
ur hann átt heima svo til á
sama stað, en Framnes er ný-
býli frá Sólheimum. Þegar
ekið er.hjá garði í Framnesi,
getur að líta mikið tún, sem
ræktað hefur verið þar á sand-
inum, og spyrjum við hann
hversu stórt það sé.
— Við fimm, Ytri-Sólheima-
bændiur og ég, eigum saman
þetta nýja tún á Sólheima-
sandi. Þarna eru 60 hektarax
lands girtir og þar af 56 eða
57 ræfctaðir. Þetta ræktuðum
við- upp saman fyrir um það
bil 10 árum, að mig minnir.
Sandgræðsflan lagði ofckur til
girðingaretfmð og sáðkornið,
en við unnitm landið, bárum
í áburð, sáðum og girtum.
Þessi nýræfct hefur reynzt
okkur ágætlega. En sandarn-
ir eru ófrjótt land og því
auðvitað áburðarfrekt, en
spretta þar er prýðileg eigi
að síður,
— Þú hefur þekfct búskap
frá barnæsku, Ásgeir, og
hvemjg kanntu þá við þessa
atvinnugrein?
— Ég hdd, að það sé
trauðla til skemmtilagTÍ at-
vinnuvegur en sjálfseignar-
búsfcapur. Það er svo ánægju-
legt að breyta móu.m og mel-
um í græait og gróið land. Það
er göfgandi og gefur lífinu
gildi. Allir búsfcaparhæ.ttir
exu nú svo gjörbreytlir frá
því að ég var ungur, að það
þýðir vist ekkert fyrir mig
að segja ungu kynslóðinni frá
þvi, hivemig allt var í þá daga
og hvað maður varð að leggja
á sig til að geta búið. Unga
fóikið mundi fæstou trú af þvi,
og ég ætlast heldur ekiki til
þess. Það yrði talið karlagrobb
eitt. En mikið vildi ég nú
vera milli tvítuigs og þrítugs.
Þá mundi ég treysta mér til að
lifa góðu iíifi af búskap.
Mér þyfcir iJ.la farið, hversu
vel ýmsium óheLMadflum i
þjéðfélagimi hefur gengið að
draga kjarfcinn úr unga fólk-
inu með þvi að telja þvi trú
um, að það sé efcfci mannsæm-
andi líf að fást við búsfcap,
þetta sé allt of mikill þræl-
dórruur. Auðvitað þrifst sveita-
búskapur ekiki nema með
mikilli vinmu. En er það ek'ki
nákrvæmlega eins í öðrum
störfum? Hvemig getur nokk-
ur ungur maður ætlast til að
komast áfram í lífinu nema
með því að vinna? En það
veiöa sem betur fer nógu
margir,' sem vilja vinna í
framtíðinni. Þeir menn munu
sjó til þess, að sveitabúskapur
verður áfram vaxandi og
sterfcur atvinnurvegur með ís-
lenzfcu þjóðinni.
Sem fyrr segir gekkst Sjálf-
stæðisflotekurinn fyrir 27 hér-
aðsmótum viðs vegar um
landið i aUt sumar. Axel
Jónsson alþingismaður og
fuiatrúi Sjálfstæðisflokksins
sé t«m framfcvæmd allra mót-
anna og var sjálfur á þeim
ölhim. Nú, þegar síðasta
mótið hefur verið haldið,
spyrjum við hann, bveroig
þetta hafi gengið, þegar á '
heildina er litið.
— Ég er mjöig ánægður með
þessi héraðsmót ofckar Sjálf-
stæðismanna. Við héddium 3
mót um 9 helgar eða alls 27.
Þetta var S fyrsta sinn, sem
við héldum mót á föstudags-
kvöldum, o-g gaf það ágæta
raun. Vaxðandi ræðuhöld var
aJJs staðar sá háttur á hafður,
að einn þingmaður úr kjör-
dæmjnu flutti ræðu, þá einn
ungur Sjálfstæðismaður svo
og einhver af ráðhemun
fkakiksins. 1 þessu sambandi
vil ég sérstafclega þakka öll-
um þeim f jölmörgu, sem sóttu
héraðsmótin. fyrir fallega og
prúðmannJega framkomu,
sem gerði þessi mót eins
skemjntileg og raun varð á.
Svavar Gests og hJjómsveit
hans og söngvarar sáu um
skemmtiatriði á öllum hér-
aðsmótunum milli þess sem
ræður voru fVuttar og léku
fyrir dansi. JÞeim öllum þakka
ég fyrir ánægjulegt samstarf
og fyrir það, hveru vel þau
AXEL JONSSON
alþingismaður.
gerðu til að héraðsmótin yrðu
hvarvetna vel heppnuð. Við
þurftum oft að ferðast langa
vegiu milli héraðsmóta og það
var oft erfitt. Á ölJium ferða-
lögum varð ekki á betri sam-
ferðamenn kosið en Svavar
Og hans fóiík.
Aðsóknin að héraðsmóbun-
um var alls staðar góð, og á
sumum stöðum voru þetta
einhverjar f jöknennustu sam-
komur sem þar hafa verið
haldnar. Og ræðumenn okfc-
ar og skemmtikraftar fengu
alls staðar hinar beztu viðtök-
ur samfcomugesta.
Hljómsveit Svavars Gests skemmti við ágætar undirtektir á 27 héraðsmótum Sjálfstæðis-
flokksins í sumar. Á myndinni eru, fremri röð: Reynir Sigurðsson, Halldór Pálsson, Svavar
Gests. Aftari röð: Garðar Karlsson, Ragnar Bjarnason, Elly Vilhjálms og Magnús Ingimarsson