Morgunblaðið - 19.08.1965, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐID
Fimmtuclagirr 19. águst 1965
GEORGETTE HEYER
FRIÐSPILLIRINN
— Síminn er að hringja, Jóna! Hver getur verið að hringja til
okkar um miðja nótt?
— Ég er hræddur um, að hún
hafi ekki gætt hússins sérlega
vel sagði Charlbury, og tók upp
stækkunarglerið sitt til þess að
skoða landslagsmynd í þung-
lamalegri, gylltri umgerð.
— Nei, það er ég líka hrædd
Uim. En það getur nú verið sama.
Sir Horace kemur þvi öllu í lag.
En nú á hún Matilda að laga til
í morgunverðarstofunni, og svo
getum við setið þar og látið
fara vel um okkur. Hún hleypti
snögglega brúnum. — Það eina,
sem ég hef áhyggjur af, er kvöld
verðurinn, játaði hún. — Mér
virðist helzt, að Matilda hafi
ekki nokkra hugmynd eða kunn
áttu í matartilbúningi, og ég
skal játa, að það hef ég heldur
ekki sjálf. Þú kannt nú að segja
að það sé heldur ómerkilegt atr-
iði, en .....
— Nei, svaraði lávarðurinn,
einbeittlega. — Það tek ég alls
ekki undir. Eigum við að borða
héma? Þurfum við þess?
— Já, ég er hér um bil viss
um, að við verðum að gera það,
sagði hún. — Ég er nú ekki viss
um, hvenær við getum búizt við,
henni Ceciliu, en ég trú varla,
að hún komi fyrir klukkan sjö,
því að hún var farin til Rich-
mond með henni mömmu sinni,
skilurðu, og auðvitað verða þær
þar allan seinnipartinn. Hefurðu
gaman af myndum? Á ég að
fara með þér og sýna þér mynd-
irnar í Langa Salnum? Ég held,
að beztu myndirnar hangi þar.
— Þakka þér fyrir, þær vildi
ég gjarna sjá. En býztu við, að
Rivenhall komi með systur
sinni?
— Ja, ég gæti trúað, að hann
gerði það. Hún fer, hvort sem
er, varla ein, og hann er auð-
vitað sá, sem hún mundi helzt
snúa sér til í slíkum vanda. Ég
get auðvitað ekki fullyrt það,
en þú getur reitt þig á, að ef
Oharles kemur ekki með Cecy,
þá kemur hann fljótlega á eftir
henni. Við skulum koma og líta
á málverkin meðan við bíðum
eftir teinu.
Hún gekk á undan honum að
stiganum, en stanzaði við einn
stól til að taka þar upp ferða-
töskuna sína. Langi Salurinn
var langur gangur, norðan til
í húsinu, og niðadimmur þar eð
þykk tjöld höfðu verið dregin
þar fyrir alla glugga. Soffía tók
að draga þau frá og sagði: —
Hér eru tvær eftir Vandyke og
ein, sem er sögð vera eftir Hol-
bein, þó að Sir Horace efist nú
um það. Og þarna er myndin
af mömmu, eftir Hoppner. Ég
man ekki eftir henni sjálf, en
Sir Horace segist aldrei vera
hrifinn af þessari mynd, af því
að hún sé með einhvem rellu-
svip, sem mamma var aldrei
með.
55
— Þú ert ekki sérlega lík
henni, sagði hann og leit á mynd
ina.
— Nei, alls ekki. Hún var tal-
in mjög falleg, sagði Soffía.
Hann brosti en sagði ekkert.
Þau héldu áfram-að næstu mynd
og síðan eftir ganginum endi-
löngum, en þá bjóst Soffía við,
að Matilda væri tilbúin með teið
handa þeim. Henni fannst þurfa
að draga fyrir gluggana aftur,
svo að Charlbury tók að fram-
kvæma það verk fyrir hana.
Haim hafði dregið fyrir tvo
þeirra og hafði seilzt eftir þeim
þriðja, þegar Soffía kallaði allt
í einu til hans: — Stattu kyrr
eins og þú ert núna! Geturðu
séð sumarhúsið þaðan, sem þú
ert núna?
Hann stóð og hélt handleggn-
um kyrrum, og var rétt farinn
að segja: — Ég sé eitthvað gegh
um trén, sem gæti verið ....
þegar hár hvellur heyrðist og
hann stökk til hliðar, og greip
um framhandlegginn, því að það
var eins og glóheitur vir hefði
stungizt í hann. Sem snöggvast
var hann algerlega ringlaður af
þessu, en svo sá hann, að ermin
hans var sviðin og blóð kom
upp milli fingra hans, og um
leið sá hann, að Soffía var að
leggja frá sér litla en snotra
skammbyssu.
— Ertu orðin vitlaus, Soffía?
sagði hann ofsareiður.
— Fyrirgefðu! Þetta var
skammarlegt af mér, en ég hélt
bara, að það yrði miklu verra, ef
ég færi að vara þig við.
— Hvern sjálfan skrattan
meinarðu með þessu? spurði
hann, og tók að vöðla vasaklút
um handlegginn.
— Komdu inn í eitthvert svefn
herbergið og láftu mig binda
um þetta! Ég hef allt tilbúið.
Ég var hrædd um, að þú yrðir
dálítið vondur, því að ég er
viss um, að þetta hefur verið
fjandans sárt. Ég þurfti líka að
herða talsvert upp hugann til
að gera það, sagði hún og ýtti
honum mjúklega áleiðis til dyr-
anna.
— En til hvers? í guðs bæn-
um, hvað hef ég gert, svo að
þú þurfir að fara að skjóta á
mig?
— Alls ekki neitt. Þessar dyr
hérna, og farðu svo úr frakkan-
um. Ég var hræddust um, að ég
kynni að skjóta skakkt og hand-
Ieggsbrjóta þig, en það hef ég
víst ekki gert, eða hvað?
—• Nei, vitanlega hefurðu það
ekki. Þetta er ekki nema skeina,
en til hvers varstu að því?
Hún hjálpaði honum úr frakk
anum og bretti upp erminni. —
Nei, þetta er bara skinnspretta,
ó hvað ég er fegin!
— Það er ég líka, svaraði
hann kuldalega. Og ég má víst
þakka fyrir að vera ekki stein-
dauður!
Hún hló. — Hvaða vitleysa! Á
þessu færi? En líklega hefði
Sir Horace orðið hrifinn af mér,
því að ég skalf ekki fremur en
ef ég hefði verið að skjóta á
skífu, og það hefði ekki verið
gott ef ég hefði fengið handa-
skjálfta. Settu þig nú niður og
lofðu mér að þvo það.
Hann hlýddi og hélt handleggn
um yfir vatnsskál, sem hún
hafði verið svo forsjál að útvega.
En hann var farinn að hafa gam
an af þessu og nú, er hann hafði
jafnað sig, gat hann ekki ahnað
en brosað. — Já, hætt er við.
Það er svo sem hægt að bugsa
sér föðurstoltið yfir svona af-
reki. Rósemi er víst lítið orð
yfir það. Ætlarðu ekki einu-
sinni að falla í yfirlið, ef þú
sérð blóð?
Hún leit upp frá verki sínu
og á hann. — Nei, guð minn góð
ur, þú heldur þó vonandi ekki,
að óg sé nein penpía?
Þá gat hann ekki annað en
farið að skellihlæja. — Nei, það
ertu þó sannarlega ekki, sagÍ5i
hann, þegar hann náði andanum
aftur. — Þú ert Soffía hin
mikla!
— Ég vildi, að þú vildir þegja,
sagði hún og strauk handlegg-
inn með mjúkum klút. Sjáðu til,
það blæðir varla neitt lengur.
Nú ætla ég að binda um það og
þá finnurðu alls ekki til þess.
— Þú heldur það ekki? Alveg
er ég viss um, að ég verð kom—
inn með bullandi hita innan
skamms. Til hvers varstu að
þessu, Soffía?
— Jú, það skal ég segja þér,
svaraði hún alvarlega. — Hr.
Wychbold sagði, að Charles
mundi annaðhvort skora þig á
hólm fyrir þetta tiltæki, að
fara með mér hingað, eða þá slá
þig niður, og ég vil ekki, að þú
verðir fyrir neinu slíku.
Honum var ekki lengur
skemmt. Hann greip um únlið
hennar með heilu hendinni og
sagði: Er þetta satt? Mest lang-
ar mig til að gefa þér almenni-
lega utan undir! Dettur þér í
hug; að ég sé hræddur við hann
C'harles Rivenhall?
— Nei, það ertu sjálfsagt efcki,
en hugsaðu þér, hvernig mér
mundi líða ef hann Charles
gengi af þér dauðum og það
væri mér að kenna.
— Vitleysa! sagði hann ösku-
vondur. — Og ef annarhvor okk
ar væri svo vitlaus að láta þetta
ganga svo langt, sem ég full-
vissa þig um, að aldrei yrði ....
— Nei, það er víst rétt hjá
þér, en ég held, að það sé líka
rétt hjá honum hr. Wychbold,
að Charles mundi .... hvað
kallaði hann það nú .... gefa
þér einn á smettið.
— Það er trúlegt, en jafnvel
þótt ég stæði ekki mikið í hr.
Rivemhall, gæti ég samt etthvað
látið til mín taka.
Hún tók að vefja umbúðum
um handlegginn á honum. —
Það mundi ekki borga sig, sagði
hún. — Ef þú legðir Charles að
velli, þá yrði Cecilia ekki sér-
lega hrifin af því, og ef þú held-
ur, Charlbury sæll, að blóðnas-
ir eða glóðarauga séu nokkur
meðmæli hjá henni, þá ertu
meiriháttar bjáni.
— Ég hélt, sagði hann háðs-
lega, að þú ætlaðir að fá hana
til að vorkenna mér.
— Einmitt! Og það var einm-
itt það, sem kom mér til að fara
að skjóta þig, sagði Soffía sigri-
hrósandi.
Hann gat ekki stillt sig um
að fara að hlæja aftur. En á
næsta augnabliki var hann að
kvarta yfir því, að hún hefði
haft umbúðimar alltof þykkar,
svo að hann kæmist alls ekki í
ermina.
— Nú, ermin er ónýt hvort
sem er, svo að þetta gerir ekk-
ert tU, sagði Soffía. — Þú get-
ur hneppt frakkanum að þér og
svo skal ég búa til fatla á hand-
legginn. Að vísu er þetta bara
smáskeina, en það getur farið
að blæða úr henni aftur, ef þú
heldur ekki handleggnum upp.
Nú skulum við koma niður og
vita, hvort Matilda er komin
með þetta te handa okkur.
Reykjavlk,
Kópavogur,
Hafnarfjörður
Okkur vantar 3, 4, 5 herb.
íbúð eða einbýlishús til leigu,
helzt fyrir 1. sept. Góðri vun-
gengni og mánaðarlegum
greiðslum heitið. Tilboð send-
ist Mbl. fyrir 25. ágúst, merkt:
„Sem fyrst — 2059“.
Blaðburðarfólk
óskast til blaðburðar í eftirtalin hverfi
Miðbær - Flókagata -neðri hluti
Meðalholt - Bárugata - Bræðraborgarstígui
Skeiðarvogur - Laugarásvegux
Barðavogur
Sími 22-4-80
GARÐAR GÍSLASON H F.
11500 BYGGINGAVÖRUR
IVIótavír —
Bindivír —
HVERFISGATA 4-6
Jörð til sölu
Jörðin Auðnir í Ólafsfirði ásamt öllum hús
um og veiðiréttindum er til sölu. Kaup-
tilboð sendist til Steins Ásgrímssonar,
Auðnum, fyrir 15. september nk.
LONDON
DOMUDEILD
Austurstræti 14.
Sími 14260.
HILAN CA
<iðbuxur
HEUICA
skíðabuxur
í ú r v a 1 i .
— PÓSTSENDUM —
LOIMDON, dömudeild