Morgunblaðið - 27.02.1969, Síða 18
18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. FEBRÚAR 1969
Guðfinnur Einar
Guðfinnsson
GUÐFINNUR Einar Guðfinns-
son var fæddur að Hjöllum við
ísafjarðardjúp 30. oktöber 1891.
Foreldrar hans voru Eggartína
Steinunn Benjaminsdóttir og
Guðfinnur Kári Kárason, bæði
ættuð úr héruðum við ísafjarð-
ardjúp. Guðfinnur og Eggartína
bjuggu í húsmennsku eins og þá
var hlutskipti margra fátækra
hjóna. Fyrir aldamótin voru at-
vinnuhættir fábreyttir og því
ekki margra kosta völ til þess
að sjá sér og sínum farborða.
Erfitt er fyrir fólk á blómaskeiði
í dag að gera sér í hugarlund þá
sáru fátækt og skort á brýnustu
lífsnauðsynjum, sem svo margir
urðu hér áður fyrr að þola, er
engin tækifæri gáfust til að
skapa sér viðunandi lífekjör þó
svo dugnaðarfólk ætti í hlut.
Guðfinnur var næst elztur sinna
systkina. Elzt var Guðný, sem
látin er fyrir mörgum árum.
Eftirlifandi systur hans eru
Kristín, Guðríður, Krístjana og
Jóhanna. Kornungur var Guð-
finnur tekinn í fóstur af afa
mínum og ömmu þeim >óru
Jónsdóttur og Þórhannesi Gísla-
syni er um skeið bjuggu að Blá-
mýrum við ísafjarðardjúp. Árið
1910 fluttu þau í>óra og Þór-
hannes úr byggðum ísafjarðar-
djúps suður í Dali og fluttist
Guðfinnur með þeim, en hann
fór fljótt að vinna utan heimilis-
ins þvi búið var lítið og kjörin
kröpp.
Miklu ástfóstri tók Guðfinnur
við fósturforeldra sína og lang-
ömmu mína Ingibjörgu Rósin-
t
Móðir okkar
Helga Einarsdóttir
Bergstaðastræti 20,
lézt á Elli- og hjúkrunarheim-
ilinu Grund þann 26. þ.m.
Steinunn Ögmundsdóttir,
Ögmundur Jónsson
og aðrir vandamenn.
t
konan mín
Friðmey Guðmundsdóttir
frá Þórustöðum í Bitru,
andaðist á Landsspítalanum
23. febr. sl. Jarðarförin fer
fram frá Fossvogskirkju föstu
daginn 28. febr. og hefst kl.
13.31.
Ólafur E. Einarsson.
t
Móðir okkar
Kristrún Finnsdóttir
frá Djúpavogi,
sem lézt 24. febrúar, verður
jarðsett frá Fossvogskapellu
þriðjudaginn 4. marz kl. 1.30
e.h.
Sigurbjörg Lúðvíksdóttir,
Agúst Lúðvíksson.
kransdóttur móður Þóru. Sýndi
Guðfinnur þeim mikla ræktar-
semi meðan þau lifðu. Guðfinn-
ur reyndist og fóstursystkinum
sínum, sem upp komust þeim
Láru og Hjalta, mjög tryggur
alla tíð.
Guðfinnur giftist aldrei en átti
lengst af heimili í Borgarnesi.
Áberandi var það í fari Guð-
finns hvað hann var bamgóður,
sjálfur kynntist ég því af eig-
in raun og margir munu þeir
vera sem bera hlýjar tilfinning-
ar til hans fyrir vináttuhót, sem
hann sýndi þeim á unga aldri.
Alveg sérstaklega lét hann sér
annt um Guðnýju Egilsdóttur,
sem ber nafn syistur hans svo
og Þórhannes son minn, sem
heitinn er eftir fóstra hans. Guð-
finnuT hallaði sér á seinni árum
mikið að heimlli frænda síns
Sveinbjarnar Egilssonar syni
Guðnýjar systur hans og konu
hans Önnu Jónsdóttur, en mjög
hafði verið kært með þeim syst-
kinum Guðfinni og Guðnýju.
Eins og fyrr getur fór Guðfinn
ur snemma að vinna fyrir sér,
stundaði hann sjómennsku á
vetrum en heyvinnu á sumrin
eins og þá var helzt um að ræða
fyrir unga menn. Síðan hótf hann
vinnu við vegagerð og vann
lengi hjá Guðjóni Backmann úr
Borgarnesi. Var Guðfinnur mörg
sumur flokksstjóri og leysti það
starf sem önnur er hann lagði
hönd að með mikilli prýði. Á
seinni árum vann hann margs
konar störf, aðallega í Borgar-
nesi og í Grindavík. Verkmaður
var Guðfinnur með afbrigðum,
hann var hraustmenni hið mesta
og verklaginn og þvi eftirsóttur
til allrar vinnu.
Reglumaður var hann í hví-
vetna og nákvæmur með allt
er honum var treyst fyrir, hann
ætlaðist og til þess sama af öðr-
um. Guðfinnur var skarpgreind-
ur, fastur í skoðunum. Fjölfróð-
ur var hann, sérstaklega unni
hann ættfræði og ljóðum, var
bókhneigður og las mikið og
hafði stálminni og var unun að
heyra hann segja frá liðnum at-
burðum; kom þá skýrt fram
f
Útför konu minnar
Jónínu Sigurlaugar
Óskarsdóttur,
sem andaðist 23. febrúar, fer
fram frá Fossvogskirkju 28.
þessa mánaðar kl. 10.30.
Höskuldur Skarphéðinsson,
böm og ættingjar.
t
Faðir minn
Þorvaldur Helgi Jónsson
frá Kirkjubóli á Miðnesi,
verður jarðsunginn frá Kefla-
víkurkirkju laugardaginn 1.
marz kl. 15.30.
Guðbjörg Þorvaldsdóttir.
hans glögga minni og hinn
skemmtilegi frásagnarmáti, sem
einkenndi hann.
Guðfinnur var fáskiptinn og
hlédrægur, en því traustari
böndum batt hann vináttu sína
við þá sem öðluðust trúnað
hans. Kröpp kjör æskuáranna
hafa greypt sig inn í vitund
hans og mótað að nokkru lífsvið-
horf og skoðanir alla tíð.
Um nokkux síðustu missiri
kenndi Guðfinnur sjúkleika, en
bar það með mikilli karl-
mennsku. Það var honum mjög
andstætt að verða upp á aðra
kominn. í æsku þurfti hann
fljótt að bjarga sér sjálfur og
það var honum efst í huga til
þess síðasta. Á sl. ári dvald’3t
hann að dvalarheimilinu að
Fellsenda í Dölum og kunni því
vel að vera kominn aftur í Dal-
ina. Guðfinnur andaðist á sjúkra
húsinu á Akranesi 18. þ.m. eftir
stutta legu. Ég minnist þessa
frænda míns og vinar sem hins
traustasta manns allt frá þvi
fyrsta er ég man eftir mér. Ég
vil því að lokum, nú er leiðir
hetfur skilið um sinh, þakka hon
um hans traustu vináttu við móð
ur mína alla tíð; hann reyndist
henni sem bezti bróðir. Ég
þakka honum alla artarsemi
hans við mig og mína fjölskyldu.
Minningin lifir um traustan
og tryggan vin, stórbrotinn per-
sónuleika í alþýðustétt.
Axel Jónsson.
- POP-MESSA
Framhald af bls. 1T
sem unga fólkið hefði til þess
að leggja hönd á plóginn í
lcristilegu starfl fyrir hetri
veröld. Stefán lauk máli sínu
á þessa leið: „Það er eitt sem
sameinar okkur í hvaða trú-
flokki og á hvaða trúarstigi
sem við erum, það er hin óbif
anlega sannfæring okkar að
siðaboðskapur Krists sé sann-
ur. Við megum ekki missa
sjónar af honum í kapphlaupi
okkar við alls kyns stundar-
fyrirbrigði nútímans. Einn
heimur eða enginn og við
vitum að tveir þriðju hlutar
mannkynsins svelta. Því
hljótum við að fordæma arð-
rán í hvaða mynd sem er og
við hljótum að fordæma allt
það er stefnir að skiptingu
heimsins. Það er kominn tími
til að við vöknum upp og
greinum vandann þannig, að
við getum á sem öflugastan
hátt barizt fyrir úrlausn
vandamálanna. Hér getur
kirkjan vissulega skipt miklu
máli, þjóni hún hlutverki
sínu sem kirkja Krists“.
Eins og að framain greinir
var þessi samíkoma tilraun og
var augljóst að hún felil unga
fólikinu vel í geð og með þessu
mætti gera samikomuihald og
Startf kirkjunniar fjöljþættara
með aðstoð presta og anmarra
kirkjuirnnar þjóna. Stetfán
Unnsteinsison sagði m. a. í
ræðu siinni: „Að mín/u viti
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð vi'ð fráfall og jarðarför
Vigdísar Sæmundsdóttur
Bergstaðastræti 17.
Stefán Guðnason, börn,
tengdabörn og barnabörn.
t
Sigríður Jónsdóttir
frá Vatnshorni,
sem lézt 20. febr. sl., verður
jarðsungin á Fitjum í Skorra-
dal föstudaginn 28. febr. kl. 2
e.h.
Vandamenn.
t
Innilegar þakkir viljum við
votta öllum þeim er sýndu
okkur samúð og hlýhug við
andlát og jarðarför
Ágústs Sigurgeirssonar
frá Geiteyjarströnd.
Hólmfriður Benediktsdóttir
börn og barnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð við
fráfall og jarðarför
Guðmundar Magnússonar
frá Lækjarkoti.
Vandamenn.
ætti hlutverk kir'kjunmar að
vera leiðbeinandams og þá
um leið gagmrýnandans. Hún
ætti að vera sívökult afl í
þjóðfélaginiu, sem léti til sím
taka í ölhi því sem méli
slkipti. Á þamin hátt einan
getur hún rauniverulega orðið
virkur uonbótaaðiili í þjóðtfé-
laiginiu. Og á þesisum síðusitu
og umbótasömustu tíman á
allan hátt, er sennilega aldrei
meiri nauiðsyn á sttíku atfli.“
Tveir prestar voru til stað-
ar á saimlkomu slkiptiniema-
sambaimdsims, þeir séra Sig-
urður Haukur Guðjórussion og
séra Árelíus Níelsson. Séra
Árelíus sagði eftir samikom-
ima í spjalli við blaðamann
Mbl. að hér hefði verið
„Myndarleg æskuilýðssam-
koma og frjáHslega talað, en
ekki væri hægt að segja að
i um messu hefði verið að
ræða.“ Sagði séra Árelíus að
samikomiuihald sem þetta
þyrfti að mótast betur áðuæ
en hanin gæti dæmtt um gildi
fyr irikomiulaig s ins.
f stuttu spjailli við séra
Sigurð Haulk Guðjómssion etftir
samikomuma sagði hanin:
„Þetta er ein atf tilraiuinuinum
sem við höfum verið að gera
síðafítliðin tvö ár til þess að
má meira samíbandi við unga
fóilkið á kristfiilegum grumd-
velii og ég er mjög ánægðiur
með þessa tilraum.“
Ákveðið er að halda étfram
samikomium sem þessum fyrir
umgt fólik, en samlkoman í
Lamigholtsikirkju s.l. sunmudaig
sýndi að tfultt ástæða er til
að athuiga hvort efcki sé nauð-
syn að brúa a.m.k. sttumdum
bilið í kirkjuttegu samttsomu-
haldi þanmig að meiri mögu-
leikar séu getfnir í kirkju-
haldinu fyrir áhuigamrkill;
þátttöku unga fólksims í
Guðsþjónustunni. í spjattlli við
nokkra unigliniga etftir sam-
komuma kom það glöggt fram
að umiga fólkið viil taka af-
stöðu til Guðs og það vill
vimina að krisitilegu starfi og
það viB gera startf kirkjummar
fjölþættara með því m.a. að
brúa bilið á mili þess túlk-
umarforms, sem kirkjan hefur
og þess tíðaranda sem er ríkj-
andi hjá umga fólkinu sem í
síkoðanamyniduin simmi til sam-
félaigsiins hetfur aldrei þurft
að taka ein margt tii athug-
uinar í samfélaginu og á síð-
ustu árum og áratuigum.
Það var umdarttegt á sam-
komiunni í Lanigholtskirkju
að niokkrar fuillorðmiar mamm-
eSkjur voru mjög ókurteisar
í framttcomu, þó svo að þeim
batfi efcki líkað þessi tiiraum
á samfcomuihaildi sem þarna
var verið að gera. Þessar
sömu mamnieskjur skiilja ef til
vill ökki að umga fólkið er
búið að taka atfstöðu í þessum
miáluim, en það er að leita að
hentugu formi til þess að ná
upp sem öfLuigustu kristiiegu
startfi án þess þó á nokkurm
hátt að gamiga í benhögg við
siðáboðskap Biblíummar, því
að það kom og fram í spjattli
við það unga fólk, sem hetfur
lesið Biblíuna eittlhvað að
náði að það trúir því og veit
að það sem stendur skrifað í
Biblíuinmi, það stemzt.
Það var frjálsttegt umgt
fólk og ánægt, sem gekk út
úr Lanigholitskirkju s.1. sunnu-
dag frá pop-Tnessummi, en
hitt er svo amniað miál að etf
til viill er titt æskilegr-a orð
en pop í sambandi við kristi-
legar samkiomur umga fólks-
ins.
— Á. J.
Hjartans þakklæti til barna og
barnabarna, ættingja og vina
fyrir gjafir, skeyti og hlýhug
sem mér var sýndur á níræðis
afmæli mínu 21. febrúar.
Guð blessi ykkur öll.
Steinunn Jónsdóttir.
— Með teikniblokk-
ina við Sjónvarpið
Framhald al bls. 5
sem settu srvip á bæinn á
þeim tíma.
— Svo teifkmaðirðu í Speg-
ilinn.
— Já, blessuð góða, við
gkulum efcfci mimmast á það.
Það voru bara samsetningar
á strikum, viss formúla fyrir
hvert andlit, en áherzlan á
frásögn myndarinmiar.
— Þú féklksit viðurkemm-
imigu fyrir andlitsmymdir á
sýningu í Vín í fyrra?
— Já, það komu tittmæli
þaðan um að semda karika-
túra og ég sendi eitthvað 6
myndir, atf Willly Brandt,
Johmson forseta, Geir bo.ng-
arstjóra, Bjarna Beniedikts-
syná og fleinum, og þær voru
á sýningu í Vím. Þessar mynd
ir verða með hér í Hliðsfcjáltf.
Og svo verða auk sjónvarpe-
andlita.nma nokikrar peinmia-
teikminigar, sem ég hetf gert
að garnrni mínu og hef með
svonia eins og rúsímuma í
pylsuenidanum.
BÍLAKAUP-^
Vel með farnir bílar til sölu j
og sýnis f bílageymslu okkar
að Laugavegi 105. Tækifæri
til að gera góð bílakaup.. -
Hagstæð greiðslukjör. —
Bílaskipti koma til greina.
Árg.
’55 Willys blæju 95. þús.
’64 Willys 145 þús.
’65 Vauxhatti Victor 110 þ.
’65 Ford 500 vöruib. 110 þ.
’65 Cadett statiom 100 þ.
'67 Cortina 195 þús.
’67 Cipsy disei 200 þús.
’66 Bronco 240 þús.
’68 Moskwitch 150 þús.
’67 Mo.skwitch 115 þús.
’68 Landrover 265 þús.
’63 Renault R8 70 þús.
’62 Tauinius 17M 85 þús.
’65 Taunus 17M 180 þús.
’66 Bodge Dart 250 þús.
’63 Fainlame 500 150 þús.
’65 Taiunus 17 160 þús.
’62 Volkswagen 1500 vél
80 þús.
’67 Fiat 600 T 100 þús.
’65 Renaiuilt R4 65 þús.
’66 Tauinus 12M 160 þús.
’64 Opel Caravam 150 þús.
’63 Skoda Octavia 55 þús.
’68 Cortima 230 þús.
Ódýrir bílar, góð greiðslu-
kjör.
’51 Volksrwagen 22 þús.
’54 Ohevrottiet 30 þús.
’56 Opsl Capitam 45 þús.
’62 Volkswagen rúbr. 50 þ, I
’60 Vollfeswagen rútar. 45 þ. |
’57 Fiiat 100 40 þús.
Höfum kaupeimdur að ný-1
legum Wottttoswagen, Cor-
tima, Saab og jeppabitfreið- |
um.
Ennfremur vel með föm- I
um Bronco bifreiðum árg.
1966.
Tökum góða bíla í umboðssölul
Höfum rúmgott sýningarsvæði
innanhúss.
9 UMBOÐID
SVEINN EGILSSON H.F.
LAUGAVEG 105 SIMI 22466
Okkar innilegasta hjartans
þakklæti sendum við öllum
vinum og ættingjum, sem með
nærveru sinni, gjöfum, blóm-
um og skeytum, hafa sýnt
okkur ómetanlega vinsemd í
tilefni 60 ára afmælis míns og
annarra atburða í þessum
mánúði.
Guð blessi ykkur öll.
Helgi Kristjánsson og frú
Lambastöðum.