Morgunblaðið - 11.07.1984, Blaðsíða 13

MORGUyBLÁÐEÐ, 'WIÐVIKUD'AGUR 11; JÚLÍ1984
<»rl3
Söluturn
Söluturn í góöum rekstri f Vesturbænum, vel búinn tækjum. Mlklir
möguleika. Nánari uppl. á skrifstofunni.
FASTEJGNASALAN
FJÁRFESTING
ARMULA 1 105 REYKJAVfK SIMI 68 77 33
Lögfræöingur: Petur Þór Sigurösson hdl.
Vesturberg - eignaskipti
Var aö fá í einkasölu 3ja herb. íbúö á 4. hæö í
lyftuhúsi viö Vesturberg. íbúöin og sameign eru í
góöu standi, svalir. Eignahlutdeild í sameiginlegum
vélum í þvottahúsi. Laus strax. Verö 1.650 þús. Æski-
leg skipti á 4ra herb. íbúö í Seljahverfi.
T kvökteimi: 21155.
68-77-33
Höfum veriö beðnir að útvega 130—180 fm skrifstofuhúsnæði fyrir
einn af viöskiptavinum okkar til kaups eða leigu. Húsnæði vestan
Elliöaáa koma eingöngu til greina. Traustir aðilar. Uppl. á skrifstof-
unnl.
UMJLA 1 105 RCYKUVfc SM 6077 J3
Lögfr.: Pétur Þór Sigurösson
hdl
Einbýli — Jakasel
Einbýlishús á 2 hæöum, 234 fm, skilast fullbúið að utan en í
fokheldu ástandi aö innan nú í október. Teikningar og nánari uppl.
á skrifstofunni. Verð 2,6 millj.
Lögfr.: Pélur Þór Slgurðsson
hdl.
FASTEKNASALAN
fjArfesting
ARMLILA 1 105 REYKUVfc SM 68 77-33
STÓRAGERÐI - BREKKUGERÐI
Vorum aö fá í einkasölu hálfa húseignina Stóragerði
27, ca. 240 fm aö stærö. 2 stórar stofur, 5—6 svefn-
herb., 2 baöherb. Á jaröh. er innb. bílskúr og tveir
inngangar, þvottahús og geymslur. Allt sér þ.á m.
garöur móti suöri. Aöalinngangur Brekkugeröismeg-
in. Getur losnaö fljótlega. Mögul. á 50—60% útborg-
un. Eftirstöövar til 8—10 ára. Verö 4.900 þús.
Upplýsingar gefur:

Húsafell
FASTEIGNASALA Langholtsveg, ,15 Adalsteinn PáturSSOn
(Bæiaríeiöahusmu I simn B 1066 Bergur Guónason hdl
Einbýlishúsalóð í
Ártúnsholtinu
Höfum fengiö til sölu 830 fm einbýlishúsalóö á glæsi-
legum staö í sunnanveröu Ártúnsholti. Teikningar af
190 fm glæsilegu húsi fylgja. Nánari upplýsingar á
skrifstofunni.
Wsm
EIGNAMIÐLUN
Þingholtsstræti 3
% i im0m nl U í$>
s ð Metsölubladá hverjum degi!
AF ERLENDUM VETTVANGI
eftir JOHN DORNBERG
Erfiðleikar frjálsra demókrata
ógna stjórnarsamstarfinu í Bonn
FRJÁLSIR demókrater (FDP), sem svo oft hafa haft oddaaóstöðu í
vestur-þýzkum stjórnmálum, eiga nú undir högg aö sækja. Afleiðingin er
sú, að sambandsstjórnin í heild, sem er samsteypustjórn kristilegra
demókrata (CDU/CSU) og FDP, stendur nú veikari fótum en áður.
etta kemur fram á mörgum
sviðum. Skiptir þar engu,
hvort það eru erfiðleikar í efna-
hagslifinu, verkföll, hneykslis-
mál eða eitthvað enn annað. Alls
staðar magnast vandinn vegna
hnignunar FDP og minnkandi
gengis Hans-Dietrich Genscher
utanrikisráðherra, sem er leið-
togi flokksins. Það er að visu
rétt, að endalokum flokksins
hefur verið spáð áður hvað eftir
annað, en örlög hans eru undir
því komin, að hann haldi að
minnsta kosti 5% atkvæða í al-
mennum þingkosningum, þegar
þær fara fram. Til þessa hafa
slíkir spádómar ekki reynzt á
rökum reistir. Nú aftur á móti
virðist þetta óhjákvæmilegt.
Núna á FDP þingmenn á að-
eins 5 af 11 fylkisþingum í land-
inu. í kosningunum til Evrópu-
þingsins fyrir skömmu fékk
flokkurinn aðeins 4,8% og því
ekki nauðsynlegt fylgi til þess að
eiga þar áfram sæti, en 5% þarf
til þess að fá þar mann kjörinn.
Afsögn Lambsdorffs
Ekki hefur afsögn Otto
Lambsdorffs sem efnahagsmála-
ráðherra bætt úr skák. Hann sá
sig tilneyddan til þess að láta af
embætti, eftir að ákæra hafði
verið gefin út á hendur honum
fyrir mútuþægni. Þá er talið, að
Hans Engelhard, þriðji ráðherra
flokksins, njóti ekki mikils
stuðnings sem dómsmálaráð-
herra og hefur vegur hans sízt
vaxið að undanförnu. Þannig
hefur gengi FDP á stjórnmála-
sviðinu í Vestur-Þýzkalandi far-
ið mjög minnkandi og hefur það
orðið tilefni mikilla bolla-
legginga og getgátna um framtíð
stjómarsamstarfsins. Rætt er
um margar leiðir. Ein þeirra er
sú, að Kohl kanslari víki FDP úr
stjórnarsamstarfinu og stjórni
áfram fram að næstu þingkosn-
ingum í marz 1987, annað hvort
með minnihlutastjórn eða í sam-
vinnu við jafnaðarmenn (SPD).
Er jafnvel talið, að frjálsir
demókratar taki sjálfir þann
kostinn, að binda endi á stjórn-
arsamvinnuna á þeirri forsendu,
að þeir geti því aðeins náð vin-
sældum á ný, að þeir segi skilið
við Kohl kanslara og CDU/CSU.
Þá er enn sá möguleiki fyrir
hendi, að kristilegir demókratar
efni til nýrra kosninga í von um
að fá hreinan meirihluta á þingi.
Sjálfur hefur Genscher til-
kynnt formlega, að hann hyggist
hætta sem leiðtogi FDP ekki síð-
ar en i febrúar á næsta ári. Sam-
tímis gaf hann þó í skyn, að
hann hygðist gegna áfram emb-
ætti utanríkisráðherra, sem
virðist fremur óraunsætt, hætti
hann sem leiðtogi flokksins. Enn
meira vandamál virðist þó að
finna honum eftirmann. Talið er
víst, að Genscher hafi sjálfur
augastað á Martin Bangemann,
sem fram að ósigri flokksins í
kosningunum til Evrópuþingsins
var þar formaður 4 manna þing-
flokks FDP og um leið annarra
frjálslyndra flokka, sem þar áttu
sæti.
Genscher valdi hann sem eft-
irmann Lambsdorffs og féllst
Kohl á þá ráðstöfun. Það er hins
vegar með öllu óvíst, hvort
Bangemann tekst að vinna sér
stuðning hinna mismunandi
hópa innan flokksins. Og margir
efast um hæfileika hans sem
efnahagsmálaráðherra. Hann
býr ekki yfir neinni reynslu sem
fjármálamaður eða efnahags-
sérfræðingur. Hann er vissulega
röggsamur og vel máli farinn, en
enginn veit enn, hvort þessir
hæfileikar dugi til þess að lyfta
flokknum upp úr jjeirri logn-
mollu, sem hann er nú í.
Óttaðist fylgistap
Erfiðleikar flokksins eiga sér
langa sögu, sem náði hámarki
haustið 1982, er þeir Genscher og
Lambsdorff komu þvl til leiðar,
að slitnaði upp úr stjórnarsam-
vinnu FDP og jafnaðarmanna,
en gengið var til samstarfs við
CDU/CSU. Það flýtti mjög fyrir
þessari breytingu, að Genscher
óttaðist fylgistap flokks síns í
komandi fylkis- og sambands-
þingkosningum. Breytingin varð
hins vegar aðeins til þess að
hraða hnignun flokksins.
Á undanförnum áratugum
hefur tilvera FDP verið á rökum
reist í augum kjósenda, sem
töldu, að flokkurinn væri þriðja
aflið, gæti komið fram með nýj-
ar hugmyndir og miðlað málum
milli stóru flokkanna. I stjórn-
arsamvinnu við kristilega demó-
krata undir forystu Konrads
Adenauers og Ludwig Erhards,
varð flokkurinn til þess að flýta
fyrir umbótum á sumum sviðum
innanlands og hagsýnni stefnu í
utanríkismálum, einkum gagn-
vart Sovétríkjunum.
Frá árinu 1969 í stjórnar-
samvinnunni við SPD virkaði
FDP sem hemill og kom í veg
fyrir, að þeir fyrrnefndu héldu of
langt til vinstri. En þegar FDP
sneri enn einu sinni við blaðinu
og gekk til samvinnu við
CDU/CSU 1982, þá reit flokkur-
inn sína eigin minningargrein. í
stjórnarsamvinnunni við Kohl
gerir FDP lítið annað en að
leggja til þann meirihluta, sem
kanslarinn þarfnast á sam-
bandsþinginu. Nú er flokknum
það lífsnauðsyn að móta sér
sjálfstætt yfirbragð með hug-
vitsömu frumkvæði og skapandi
stefnu, sem væri frábrugðin
stefnu kristilegra demókrata.
„Strauss-vandamálið“
Kohl aftur á móti hefur varla
efni á því að leyfa FDP að taka
að sér slíkt hlutverk. En án
þeirra síðarnefndu yrði hann
vafalaust að taka Franz Josef
Strauss, leiðtoga CSU í Bæjara-
landi, inn í stjórnina. Sá síðar-
nefndi á einu sinni að hafa sagt:
„Mér er sama, hver er kanslari
undir minni forystu".
Pólitísk framtíð Kohls er því
komin undir því, að framhald
verði á stjórnarsamvinnu, sem
fáir vænta sér mikils af. Jafnvel
þó að hann tæki þeirra áhættu
að efna til kosninga i von um að
vinna þar hreinan meirihluta —
en þau úrslit virðast með öllu
óviss, ef byggt er á niðurstöðum
skoðanakannana að undanförnu
— þá stæði hann eftir sem áður
frammi fyrir „Strauss-vanda-
málinu" óleystu. Og stjórn-
arsamvinna við SPD gæti vel
kostað Kohl pólitíska framtíð
hans.
Joba Doruberg er fréUtmaður rið
Intcrnational Herald Tribune.