Morgunblaðið - 29.11.1986, Síða 57

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 1986
57
Sigurást Sturlaugs-
dóttir - Minning
Fædd 16. september 1894
Dáin 17. nóvember 1986
Mig iangar til að rita örfá orð
til minningar um ömmu mína, Sig-
urást Sturlaugsdóttur. Hún andað-
ist í Landakotsspítala að kvöldi 17.
nóvember síðastliðinn.
Undanfamar vikur hafa böm
hennar og bamaböm séð lífsljósið
fölna smátt og smátt. Hún gekkst
undir skurðaðgerð í október og
síðan þá hefur hún sagt að hún sé
ansi löt, þótt við hin vissum og
skildum hvað hún barðist við. Hún
var þrautseig og dugleg og hafði
ekki mörg orð um sín veikindi.
Hún fæddist þann 4. október
árið 1895 í Akureyjum á Skarð-
strönd. Foreldrar hennar vom
Sturlaugur Tómasson bóndi og
Herdís Jónsdóttir. Hún var ein 14
systkina. Hún giftist Kristjáni Har-
aldssyni, afa mínum, er lést fyrir
sex áram. Þau bjuggu að Barmi á
Skarðströnd frá 1933 til ársins
1948, en fluttu þá að Nýp í sömu
sveit og bjuggu þar til ársins 1957
er foreldrar mínir tóku við búskap
og vora hjá þeim til ársins 1963,
þá fluttust þau öll til Reykjavíkur.
Síðustu árin var amma mín hjá
dóttur sinni. Saman áttu afi og
amma fimm böm sem öll era eftir
lifandi. Auk þess ólu þau upp fleiri
böm um lengri og skemmri tíma,
þar á meðal móður mína. Hún
amma var hjartahlý og góð og vildi
öllum vel. Ég þakka fyrir þær
stundir sem ég átti með henni heima
í sumar. Ég fann þá hve mikið hún
hafði elst á því liðna hálfu ári sem
við ekki höfðum sést. Það var svo
yndisleg stund. Við töluðum um þá
daga frá því hún bjó fyrir vestan
og amma hafði frá svo mörgu að
segja.
Eg þakka ömmu fyrir allar þær
góðu stundir sem við áttum saman.
Blessuð sé minnjpg hennar.
Birgitta Ö. Björnsdóttir
Sigurást Sturlaugsdóttir fæddist
að Ytri-Fagradal á Skarðsströnd
hinn 16. september 1894. Foreldrar
hennar voru hjónin Sturlaugur
Tómasson bóndi þar og síðari kona
hans Herdís Kristín Jónsdóttir frá
Skriðuholti í Dölum. Þeim hjónum
varð 14 bama auðið en með fyrri
konu sinni átti Sturlaugur 8 böm.
Af alsystkinum Ástu komust 10
til fullorðinsára. Af þeim er yngsta
systirin ein eftir á lífí, Unnur sem
búsett er í Keflavík. Þegar Ásta var
á þriðja árinu fluttu foreldrar henn-
ar í Akureyjar á Breiðafírði og
þjuggu þar síðan allan sinn búskap.
Átta ára gamalli er Ástu komið í
fóstur upp á land til hjónanna Maríu
Magnúsdóttur og Guðbrandar
Finnssonar, kennara, sem þá
bjuggu í Litla-Galtardal á Fells-
strönd. Með fósturforeldram sínum
flutti hún síðan til Ólafsvíkur og
gekk þar í bamaskóla. í Ólafsvík
fékk hún betri undirstöðu í námi
en almennt gerðist á þessum áram,
því þar var góður bamaskóli og
bömunum meðal annars kennt að
syngja. Skólavistin í Ólafsvík átti
eftir að verða Ástu gott veganesti
og alla tíð minntist hún fósturfor-
eldra sinna með mikilli ást virðingu.
Þó Ásta dveldi langdvölum að heim-
an hélt hún góðu sambandi við
fjölskyldu sína í Akureyjum og sex-
tán ára gömul flytur hún heim
aftur. Næst liggur leiðin í Stykkis-
hólm en þangað fer hún til að læra
klæðskeraiðn hjá Rannveigu Jóns-
dóttur, sem þar rak bæði sauma-
verkstæði og vefnaðarvöraverslun.
Hjá henni lærði Ásta karlmanna-
fatasaum og vann við saumaskap
og verslunarstörf. Jafnframt var
hún Rannveigu til aðstoðar við
kennslu á verkstæðinu síðustu tvö
árin, sem hún var í Stykkishólmi,
og kenndi handavinnu í bamaskól-
anum. Ragnheiður systir Ástu var
búsett í Reykjavík og fyrir hennar
áeggjan kemur hún suður og ræður
sig i vist hjá Lúðvík Kaaber, banka-
stjóra og konu hans 1920. Þau
hjónin kunnu vel að meta þessa fjöl-
hæfu stúlku og tóku miklu ástfóstri
við hana. Auk annarra starfa á
heimilinu hugsaði hún um bömin,
sem hændust mjög að henni. Vera
sína á þessu merka heimili taldi hún
eitt ánægjulegasta tímabilið í lífi
sínu.
Árið 1925 verða þáttaskil í lífí
Ástu en þá gengur hún að eiga
Kristján Haraldsson frá Hvalgröf-
um og flytur með honum vestur á
Breiðafjörð. Það má nærri geta
hver viðbrigði það hafa verið fyrir
þessa ungu konu að flytjast af
glæstu heimili í Reykjavík og setj-
ast að í afskekktri sveit, en hún
kaus að fylgja þeim manni sem hún
Aðalbjöm Krist-
bjarnarson - Kveðja
Þess gerist ekki þörf að skrifa
minningargrein um Aðalbjöm
Kristbjamarson, flugmann, til þess
að telja fram kosti hans. Maðurinn
mælti með sér sjálfur með fram-
komu sinni. Aðalbjöm lét skapið
ekki hlaupa með sig í gönur, þó
oftar en ekki væri full ástæða til
þess. Það fór ekki mikið fyrir hon-
um. Áreitni við aðra kunni hann
ekki.
Við vorum kvæntir systrum.
Hann var svaramaður þegar séra
Garðar Svavarsson gifti mig í Laug-
ameskirkju.
Aðalbjöm var flugmaður hjá
Loftleiðum um árabil, m.a. í vöra-
flutningum til Grænlands árið 1958,
þegar við dvöldum á heimili hans
um tíma, en hann byggði sér hús
að Sigluvogi 15.
Synir okkar, Þorsteinn og Jó-
hann, vora skírðir á hátíðlegri stund
eftir jólamessu í Langholtskirkju
árið 1959 af séraÁrelíusi Níelssyni.
Það er góður drengur genginn
þar sem Addi var. Ég votta aðstand-
endum hans mína innilegustu
samúð.
Halldór Þorsteinn Bríem
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rítstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrífstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki era tek-
in til birtingar framort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er að birta ljóð
eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama gildir
ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist
undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins era birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar era birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
hafði valið sér að lífsföranaut.
Lífsbaráttan var hörð á lítt gjöfulli
jörð og vinnudagurinn langur. Nú
kom það sér vel hve húsmóðirin
kunni vel til verka. Hendumar
bjuggu yfír þeim galdri að geta
breytt hverri efnispjötlu eða gam-
alli flík í fallegt fat og hún var
forkur duglegur við allt, sem hún
tók sér fyrir hendur. Guð hafði líka
gefíð henni mikið langlundargeð og
létta lund og hún söng með sinni
hljómmiklu og tæra rödd við vinnu
sfna.
Þau Kristján bjuggu lengst af í
Barmi á Skarðsstömd og síðar á
Núpi og eignuðust 5 böm. Þau era
Rannveig, húsmóðir í Reykjavík,
Ingibjörg, i starfsmaður hjá
Reykjavíkurborg, Bjöm, strætis-
vagnabílstjóri, Vilborg, ritari á
Landspítala og húsmóðir í
Reykjavík og Herberg, verkstjóri í
Mosfellssveit. Auk þess dvöldu hjá
þeim aðkomuböm sumarlangt og
sum þeirra ílentust í nokkur ár.
Þannig var Sirrey Kolbeinsdóttir
fímm ár hjá þeim sem bam og kall-
aði hún Ástu alltaf mömmu upp frá
því. Síðar varð hún eiginkona
Bjöms.
Minningamar um Ástu frænku
mína ná langt aftur í tímann. Móð-
ir mín talaði oft um hana systur
sína fyrir vestan, sem var svo margt
til lista lagt. Oft sýndi hún mér
mynd, sem Ásta hafði tekið og sent
henni af bömunum sínum fímm þar
sem þau sitja prúðbúin í hlaðvarp-
anum. í þann tíð var lítið um
myndavélar á heimilum í Reykjavík.
hvað þá til sveita. Þá var Ifka óra-
vegur vestur á Breiðafjörð og aldrei
heimsótti ég frænku mína í sveit-
ina. Hún kom hins vegar stöku
Blómabúðin
Hótel Sögu
sími12013
Blóm og
skreytingar
gjafavörur
heimsendingar-
þjónusta
sinnum í bæinn og mikið þótti mér
hún kát og skemmtileg. Hún var
dökk yfirlitum með ákaflega þykkt,
hrokkið hár, hreyfíngamar kvikar
og hún blátt ájfram geisiaði af
lífsþrótti. Engri manneskju hefí ég
kynnst kærleiksríkari en henni, hún
umvafði bömin sín, bamabömin og
allan sinn stóra frændgarð um-
hyggju og ástúð og öllum leið vel
í návist hennar. Hún var aldrei
margmál um sjálfa sig og þaðan
af síður setti hún sig í dómara-
sæti, hún heyrðist aldrei hallmæla
nokkram manni því í hennar augum
vora allir menn góðir.
Þegar bömin vora vaxin úr grasi
og þau hjónin hætt búskap, fluttist
Ástá til Reykjavíkur árið 1953 og
Kristján skömmu síðar. Hann and-
aðist árið 1980 og hafði þá verið
sjúklingur um árabil. Hér beið
hennar enn eitt verkefnið en það
var að ala upp Ástu dóttur Rann-
veigar. Ásta varð stolt ömmu sinnar
í ellinni og hefur launað henni upp-
eldið vel með því að sýna henni
einstaka umhyggju og ræktarsemi.
Ásta litla er fyrir löngu gift kona
og tveggja bama móðir.
Síðustu 15 árin dvaldi Ásta á
heimili Vilborgar dóttur sinnar og
manns hennar, Gunnlaugs Einars-
sonar. Þar átti hún góða daga í
ellinni. Ömmudrengimir, sem nú
era fullorðnir menn, sátu oft hjá
henni og ræddu við hana og vora
ólatir að leika fyrir hana á hljóð-
færi. Ekkert veitti henni meiri
ánægju en að hlusta á fallega tón-
list. Nú á haustnóttum veiktist Ásta
og lagðist á sjúkrahús. Fram að
þeim tíma var hún ótrúlega vel á
sig komin bæði andlega og líkam-
lega af svo gamalli konu að vera,
nema hvað hún var alveg að verða
blind. I sumar sagði hún við mig:
„Ef sjónin væri ekki svona slæm,
gæti ég hlaupið um allt og mér
fínnst ég ekkert farin að gleyma."
Það var ekki hægt annað en að
dást að þessari öldnu konu, sem
sýndi svo lítil þreytumerki eftir að
hafa lifað svo langan og erilsaman
dag.
Áð leiðarlokum þakka ég herini
alla gæskuna og blessunarorðin
sem hún bað mér og bömum
mínum. Það verður tómlegt í
Hjaltabakkanum þegar hún er far-
in. Ástvinum hennar öllum votta
ég og fjölskylda mín innilega sam-
úð.
Dadda
t
Útför móður okkar og stjúpmóður,
JÓHÖNNU DANÍELSDÓTTUR,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 1. des. kl. 10.30.
Aöalheiður B. Ormsdóttir,
Jón Ormar Ormsson,
HalldórZ. Ormsson,
Jón Ólafur Ormsson.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÓLAFURSTEFÁNSSON,
fyrrv. skipstjóri,
lést aðfaranótt fimmtudags 27. nóv. sl. að Hrafnistu í Reykjavík.
Jarðarförin auglýst síðar.
Lilja Jónsdóttir,
Rögnvaldur Ólafsson,
Gunnar Ólafsson.
t
Systir min,
SIGRÍÐURÁ. MAGNÚSDÓTTIR
frá Súgandafirði,
sem andaðist í Borgarspítalanum 21. nóvember sl., verður jarð-
sungin frá Fossvogskapellu mánudaginn 1. desember kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóna Magnúsdóttir.
t
Móöir okkar,
SVANBJÖRG HRÓÐNÝ EINARSDÓTTIR,
Sólheimum 23,
Reykjavfk,
andaðist þann 27. nóvember sl.
Haraldur Arnason,
Kristfn Arnadóttir,
Einar Árnason,
Björn Árnason.
t
Þökkum af alhug öllum þeim sem heiðruðu minningu
JÓNS GUÐMANNSSONAR,
fyrrv. yfirkennara,
og auðsýndu okkur hluttekningu og vináttu við andlát hans og
útför.
Snjólaug Lúðvfksdóttir,
Guðrún Jónsdóttir, Jón Ólafsson,
Margrót Jónsdóttlr, Guðbjartur Jónsson,
Jón Guðmann Pétursson, Kristfn Magnúsdóttir,
Lúðvfk Börkur Jónsson, Gauja Sigrfður Karlsdóttir,
Rósa Guðbjartsdóttir, Ásgeir Jón Guðbjartsson.
Legsteinar
/ ,, , Unnarbraut 19, Seltjarnarnesi,
fUMW i.f 8fmi 91-620809