Morgunblaðið - 21.09.1997, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 21. SEPTEMBER 1997 33
um Snorra og systkinunum Þor-
björgu, Sigurvin og Línu Dóru,
hugheilar samúðarkveðjur á þess-
um erfiðu tímum. Guð veri með
ykkur.
F.h. knattspyrnufélaganna,
Lúðvík Bergvinsson.
Það er með hryggð í huga að
ég tek mér penna í hönd til að
skrifa hinstu kveðju til vinar míns
Jóns Freys Snorrasonar. Leiðir
okkar lágu saman fyrir um það bil
12 árum og tókst þá strax með
okkur vinskapur sem entist alla tíð
síðan. Það fyrsta sem í hugann
kemur er maður minnist Jón Freys
er eldmóðurinn og lífsgleðin sem
hann bjó yfir og hvernig hann
smitaði þá sem í kringum hann
voru með þessum eiginleikum. Ót-
eljandi eru þau skipti sem koma
upp í hugann þar sem Jón Freyr
er hrókur alls fagnaðar með sögur
af kynlegum kvistum sem hann
hafði hitt á lífsleiðinni. Leiðir okk-
ar skildu um tíma en alltaf er við
hittumst var fagnaðarfundur og
engu líkara en við hefðum kvaðst
í gær. Fundum okkar bar aftur
saman fyrir ári, Jón Freyr hafði
þá starfað um tíma hjá Þyrluþjón-
ustunni við það sem hann hafði
alltaf dreymt um að gera, að fljúga.
Alla tíð frá því að við Jón Freyr
kynntumst var flug hans aðal-
áhugamál og þá sérstaklega þyrlu-
flug. Enginn hafði sérstaka trú á
því að hann myndi láta verða af
því að læra að fljúga, þetta þótti
afskaplega fjarlægt þarna í sveit-
inni heima, en hann vann að því
hörðum höndum að láta drauminn
rætast sem hann og gerði. Við sem
eftir erum minnumst Jóns Freys
með þakklæti fyrir að hafa fengið
að vera honum samferða um stund,
þessum góða dreng sem stóð alltaf
sem klettur í lífsins ólgusjó, sama
hvað á gekk. Elsku Svava, Kolbrún
og aðrir ættingjar og vinir, megi
Guð vera með ykkur og styrkja
ykkur í sorginni. Minningin um
góðan dreng mun aldrei deyja.
Jóhann Sigurðsson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Okkur strákana á Vestmanna-
brautinni langar að minnast æsku-
félaga okkar og jafnaldra Jóns
Freys sem lést með sviplegum
hætti 15. september síðastliðinn.
Þegar við fréttum um lát þitt runnu
í gegnum hugann minningar er við
ólumst upp saman á Vestmanna-
brautinni svo að segja hlið við hlið.
Við minnumst glaðværðarinnar og
frásagnarhæfileikans sem ein-
kenndi þig. í þá daga var mikið
af börnum á Vestmannabrautinni
og mikið um ærsl. Farið var í hina
ýmsu leiki svo sem fallin spýta og
í fótbolta í lautinni. Oft var stolist
inn í Slipp eða niður á bryggju. Jón
Freyr lét það ekki aftra sér frá því
að taka þátt í þessu öllu þótt hann
væri með spelkur á fæti um tíma.
Er árin liðu skildu leiðir en í hvert
skipti sem við hittumst var slegið
á létta strengi og liðinnar tíðar
minnst og spáð í framtíðaráform.
Að lokum viljum við þakka Jóni
Frey fyrir allar þær góðu stundir
sem við áttum. Þær munum við
geyma í huga okkar um ókomin
ár. Viljum við senda eiginkonu,
dóttur og öðrum aðstandendum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Guðni Sig., Vilhjálmur
og Björgvin.
Þú, Guð míns lífs, ég loka augum mínum
í líknarmildum fóðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu fóður hjarta.
Ó, sólarfaðir, signdu nú hvert auga,
en sér í lagi þau, sem tárin lauga,
og sýndu miskunn öllu því, sem andar,
en einkum því, sem böl og voði grandar.
Þín líknarásján lýsi dimmum heimi,
þitt ljósið blessað gef í nótt mig dreymi.
I Jesú nafni vil ég væran sofa
og vakna snemma þína dýrð að lofa.
(Matth. Jochumsson.)
Ég þakka þér, kæri vinur, liðnar
samverustundir sem ég mun alltaf
minnast með hlýju og virðingu.
Kæra Svava, Kolbrún, Snorri,
Ella, systkin, tengdaforeldrar og
fjölskyldur ykkar allra. Guð veri
með ykkur á þessum erfiðu tíma-
mótum.
Rósa Snorradóttir.
„Þinn sonur lifír," sagði Jesús forðum,
og sveininn græddi; er trúað var þeim
orðum.
Hin sömu orðin sár míns hjarta græða,
er svíða og blæða.
Og þegar blessuð börnin frá oss deyja,
í bæn og trú þá kenn þú oss að þreyja,
og seg við hvern, er sorgin þyrmir yfir:
Þinn sonur lifir.
Já, þegar sjálfir vér til heljar hnígum
og hinsta fetið lífsins þreyttir stígum,
í sjálfum dauða sagt það verði’ oss yfir:
Þinn sonur lifir.
(V.Briem)
Elsku Svava mín, Kolbrún, Snor-
ri, Ella, Lína, Sigurvin, Þorbjörg,
Halldóra, Þórður, Jón Þór, Berglind,
fjölskyldur ykkar og ástvinir allir.
Megi aigóður Guð veita ykkur
huggun gegn þessari gífurlegu
+ Ingibjörg Þorsteinsdóttir
fæddist á Hellissandi 20.
júlí 1920. Hún lést á Vífilsstaða-
spítala 22. ágúst síðastliðinn og
fór útför hennar fram í kyrrþey
3. september.
Kæra systir, mig langar til að
minnast þín í þessum örfáu orðum
og þakka þér fyrir alla samúð og
skilning sem þú sýndir mér þegar
ég þurfti á að halda. Ég dvaldi oft
heilsulítil á heimili þínu og sonur
minn átti alltaf innhlaup hjá þér.
Ég þakka þér einnig fyrir allar
skemmtilegu stundirnar sem við
áttum saman bæði á Óðinsgötunni
og Laugaveginum. Þar var nú oft
kátt á hjalla, þegar Kristján og
Þorsteinn Kr. tóku í nikkurnar,
sorg, sem nú er lögð á herðar ykk-
ar. Megi hann styrkja ykkur og
varðveita í kærleika sínum á kom-
andi tíð.
Minningin um dásamlegan, hlýj-
an og brosmildan frænda og vin
mun lifa.
Kær kveðja,
Sædís, Guðlaugur og strákarnir,
Hafdís, Helgi og strákarnir.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífs-
ins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleym-
ist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynn-
ast þér.
(Ingibj. Sig.)
Kæri Jón Freyr.
Nú ertu floginn frá okkur inn í
breiðan faðm eilífðarinnar, því mið-
ur heldur lengra en spaðar þyrlu
þinnar gátu borið þig. Eftir sitjum
við hin umvafin tómleika og reynum
í umkomuleysi að skilja ótímabært
fráfall þitt. Reyndar, séu okkur
ætluð hlutverk á æðri stöðum, er
ekki að undra að þú sért einn hinna
útvöldu, því fáum hef ég kynnst
jafn heilsteyptum og styrk bjóstu
sannarlega yfir. Það hafa verið
góðar stundir sem ég hef átt með
ykkur Svövu í gegnum árin, sem
skyndilega eru orðin tíu, síðan
Svava kynnti okkur á Dalbrautinni.
Öll höfum við fylgst að, þroskast,
menntað okkur og komið undir okk-
ur fótunum. Þið alltaf jafn samstíga
í væntingum ykkar til lífsins.
Missirinn er mikill og það er sárt
að kveðja, en megi minningin um
styrk þinn og hjálp góðra anda
gefa henni Svövu þinni styrk og
hinum sem þig syrgja.
Þín vinkona,
Andrea.
mikið sungið og hlegið. Mig langar
að biðja Guð að blessa þig, kæra
systir, og börnin þín. Hafðu þökk
fyrir allt og allt.
Ástarkveðja, þín systir
Jóhanna.
Elsku amma og afi.
Takk fyrir tímann sem með þér við áttum,
tímann sem veitti birtu og frið.
Ljós þitt mun loga og leiðbeina áfram,
lýsa upp veg okkar fram á við.
Gefi þér Guð og góðar vættir
góða tíð eftir kveðjuna hér.
Þinn orðstír mun lifa um ókomna daga.
Indælar minningar hjarta’ okkar ber.
Emil, Krislján og Björn Ingi.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasíma 5691115, eða á netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíð-
um. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað
við meðallfnubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
KARLJÓHANNSSON,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðju-
daginn 23. september kl. 10.30.
Aldís Hafliðadóttir,
Ragna Karlsdóttir, Guðmundur Karlsson,
Hafliði Karlsson, Ragnar Karlsson,
Þorsteinn Karlsson, Magnús Karlsson,
og fjölskyldur þeirra.
INGIBJÖRG
ÞORSTEINSDÓTTIR
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
LÁRA PÁLSDÓTTIR,
Lyngbrekku 20,
áður búsett á Lundargötu 17,
Akureyri,
lést aðfaranótt fimmtudagsins 18. september.
Kistulagning og kveðjuathöfn verður í Foss-
vogskapellu miðvikudaginn 24. september kl. 16.00.
Jarðsett verður frá Akureyrarkirkju föstudaginn 26. september kl. 13.30.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför móður okkar,
MÁLFRÍÐAR (DÖDDU) ÓSKARSDÓTTUR
MÖLLER,
sem lést í Wisconsin Rapids í Bandaríkjunum
24. desember 1996, verður gerð frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn 24. sept-
ember 1997 kl. 15.00.
Pálmi Möller,
Óskar Möller,
Jóhann Georg Möller
og fjölskyldur.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
ÓSKAR SVEINBJÖRNSSON,
Sléttuvegi 13,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 23. september kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
líknarstofnanir,
Jóna Guðrún Ágústsdóttir,
Sveinbjörn Óskarsson, Ingibjörg S. Gísladóttir,
Ásgeir Óskarsson, Guðrún Árnadóttir
og barnabörn.
t
Faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN SIGURÐUR JÓNSSON
frá Helgadal,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlið
18. september.
Þuríður Guðjónsdóttir,
Einar Guðjónsson,
Evert K. Ingólfsson,
tengdabörn og barnabörn.
t
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma okkar,
ODDFRÍÐUR R. JÓNSDÓTTIR,
Hringbraut 50,
áður til heimilis
í Básenda 4,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánu-
daginn 22. september kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Arnar Axelsson,
Þórir J. Axelsson, Alvilda G. Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
MAGNÚSJÓHANNSSON
útvarpsvirkjameistari
og kvikmyndagerðarmaður
frá Skjaldfönn,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 23. september kl. 13.30.
Jóna Garðarsdóttir
og systkini hins látna.