Norðurljósið - 01.01.1986, Page 8

8
NORÐURI.JÓSIÐ
Fyrsta sumarið
Fyrsta sumarið sem drengir dvöldu á Ástjörn var 1946. Eftir
nokkra leit höfðum við upp á einum þeirra sem dvöldu það
sumar á Ástjörn. Hann er annar þeirra tveggja sem enn eru
lifandi, en svo vill til að þrír drengjanna sem dvöldu fyrsta
sumarið á Ástjörn eru farnir úr þessum heimi, en alls voru
drengirnir fimm. Þetta er Jón Ragnar Björgvinsson, nú eig-
andi Blómahallarinnar í Hamraborg Kópavogi. Ég hringdi í
hann eitt kvöldið í vetur og átti við hann mjög skemmtilegt
samtal.
„Hvað kom til að þú varst sendur til Ástjarnar?“
Ég man nú ekki hvernig foreldrar mínir fréttu af þessari
sumardvöl, en einn góðan veðurdag gekk ég inn á Sjónarhæð
til að tala við Arthur um sumardvölina og það var ákveðið að
ég mætti næsta laugardag og kæmi með til Ástjarnar. Þegar
svo laugardagurinn rann upp mættum við þarna nokkrir inni
á Sjónarhæð rétt fyrir hádegi, og Arthur byrjaði á að bjóða
okkur í hádegismat, og ég man eftir Kristínu ráðskonu sem
sá um að við fengjum nú nóg að borða.
Svo var lagt af stað eftir hádegið. Ég man eftir því að
Arthur átti svartan lítinn, breskan bíl sem við fórum á. Ég var
á þessum tíma alveg óskaplega bílveikur. Þá stakk Arthur
upp á því að ég sæti við hlið hans og sá um leið til þess að ég
hefði nóg að gera. Það var nefnilega þannig að rúðuþurrk-
umar voru ekki rafknúnar heldur var lítil sveif í mælaborð-
inu sem var snúið til að þurrkurnar virkuðu. Sem betur fer
fór ekki að rigna fyrr en austur á Fljótsheiði.
Einhvers staðar á heiðinni ók Arthur út af og kenndi því
um að ég hefði ekki verið nógu duglegur að snúa sveifinni.
Hins vegar var nú ósköp saklaust að aka út af þarna því að
vegirnir voru nú bara troðningar. Þetta er eitt af því fáa sem
ég man úr ferðinni.
Þegar við vorum rétt komnir fram hjá Ásbyrgi og keyrðum
þama eftir því sem mér fannst nú bara vera auðn, þá þurft-
um við að fara upp brekku og til þess að betur gengi að keyra