Norðurljósið - 01.01.1986, Síða 91

NORÐURI.JÓSIÐ
91
„Biðjið til Guðs, kæru börnin mín, að hann vilji gefa ykkur
fúsleikshjörtu, ekki aðeins til að hlýða boðum foreldra ykkar,
heldur til þess að gera vilja ykkar himneska föður. Reiðið
ykkur á, að það er eina leiðin til hamingju. í himninum er
æðsta blessun hinna heilögu og englanna að þjóna Guði dag
og nótt, og jafnvel á jörðinni finna börn Guðs, að það er
indælt að segja af hjarta: „Verði þinn vilji!“
Rifna blaðið
Dag nokkurn í Hindustan var eldri maður á rólegri göngu
eftir stíg í skóginum. Páfagaukarnir voru að garga hver á
annan í háum greinum trjánna. Aparnir voru að stökkva
grein af grein og elta hver annan og þvaðra og gera sig skrítna
í framan er hann nálgaðist þá. Hér og þar voru opin svæði í
skóginum sem sýndu honum auðuga hrísgrjónaakra þar sem
innfæddir menn voru að vinna. En hann gaf því mjög lítinn
gaum því að honum leið ekki vel.
Honum var farið að líða illa út af því hvað yrði um hann
eftir dauðann, því að hann var fáfróður um hinn sanna Guð.
Samviska hans sagði honum að hann væri syndari.
Á göngu sinni, kom hann auga á lítið pappírsblað hjá einu
af trjánum. Fólkinu í þessu landi er mjög annt um að geyma
alla pappírsmiða sem eitthvað er skrifað á. Þegar hann hafði
numið staðar og tekið blaðið upp sá hann að það var eitthvað
skrifað á það, svo að hann fór að rannsaka það vandlega.
Hann sá að það var blað úr bók, því að það hafði verið rifið
upp úr kili, en úr hvaða bók það var gat hann ekki ímyndað
sér.
Ég er viss um að þið hefðuð getað sagt honum það ef þið
hefðuð séð blaðið, því að efst á því voru orðin: „Fyrsta
almenna bréf Jóhannesar.“
Til allrar hamingju fyrir manninn hafði honum verið
kennt að lesa, svo að hann byrjaði að lesa upphátt — „Efni